در طول مستند، بعد از مباحث اولیه تشکیل سپاه، ماجرای سرکوب‌های سیاسی که حول محور نفی «تحزب دموکراتیک»، «حقوق شهروندی» و «تبعیض جنسیتی» است موضوع بحث می‌شوند؛ شکاف‌های سیاسی کشور که این مستند در سه قسمت پایانی به آنها می‌پردازد، با نگاهی واقعنگرانه پیشروی گام به گام سپاه برای مصادره حوزه عمومی و اشغال آن را به تصویر می‌کشد.

از سوی دیگر کاووش در ریشه‌های تاریخی پیدایش، ماموریت‌ها و کارویژه‌های پاسداران انقلاب اسلامی این فرصت را فراهم آورده است تا مخاطب بتواند همزمان با پیشرفت وقایع به فهم این نکته نائل شود که به وجود آمدن وضعیت متصلب کنونی، اتفاقی تصادفی و غیر قابل اجتناب نبوده است وای بسا با تبیین وضعیت چیرگی سیاسی این نهاد می‌توان استراتژی‌های مبارزه با وضع موجود را ارتقاء دهیم.

هزارپای سپاه مستندی درباره راز تداوم «جمهوری دهشت» است؛ رازی که برای فهم آن باید منطق حرکت ماشین سرکوب در حوزه دینی، قومی، جنسیتی و سیاسی را ذیل استراتژی «النصر بالرعب» مورد مطالعه قرار داد. وجود چنین مستندی برای «بازسازی حافظه مخدوش شده و غیر تاریخی نسل جدید» بسیاری ضروری است، خصوصا زمانی که در اثر «اپوزیسیون زدایی از جامعه سیاسی داخل» عملا معنای کنش بسیاری از فعالان خارج از کشور برای شهروندان داخل بی معنا باشد و این فرصت برای آپاراتوس جمهوری اسلامی به وجود آمده تا فمنیست‌ها را فاسد، کمونیست‌ها را بی خدا، احزاب را تجزیه طلب و وابسته نشان دهد و هر کنش انتقادی را با رنگ خیانت پاسخی خشونت آمیز دهد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

این مطلب پیش از این در سایت [تلویزیون ایران فردا] منتشر شده است.