اکنون فرصت خوبی برای ایران فراهم شده تا بتواند از این اجماع جهانی علیه عربستان استفاده کرده و جایگاه بین المللی خود را مجددا اعتبار بخشد. اما اخباری که از نهادهای امنیتی به گوش می رسد نشاندهنده‌ی این است که چنین اراده‌ای در داخل کشور وجود ندارد و این فرصت هم مانند دیگر فرصت ها از بین خواهد رفت.

در حالیکه تمام نگاه های حقوق بشری به استانبول و ریاض دوخته شده، خبر می آید که فعالان محیط زیستی بازداشت شده به اتهام فساد فی الارض محاکمه خواهند شد. دانشجویان کماکان به احکام سنگین محکوم می شوند و بازداشت فعالان مدنی ادامه دارد.

تمام این ها در حالی است که جاسوسان اسرائیل در نهادهای نظامی مشغول به کار هستند و در مقابل این فعالان محیط زیستی هستند که باید محاکمه و حتما به احکام سنگین محکوم شوند تا مبادا جهان از ایران غافل شود. البته به نظر می‌رسد همین اتهامات و محاکمات و اتفاقاتی که این روزها در حال رخ دادن است، به تحریک همان افرادی باشد که در نهادهای نظامی و امنیتی حقوق میگیرند و برای اسرائیل کار میکنند.

همان ها که هر ازگاهی بالاخره شناسایی می شوند، بیصدا بازداشت شده و بی صدا سر به نیست می‌شوند تا مشخص نشود جاسوس های ایرانی اسرائیل در کجا کار میکردند و در حالیکه روزنامه نگاران گروهی برای فعالیت‌های خبری به عنوان عامل نفوذی بازداشت می شدند نفوذی‌های واقعی کجا بودند و چه می کردند.

امروز هم باید از این نفوذی ها ترسید، همان ها که درستاد قالیباف و رئیسی بودند، همان ها که هنوز حضورشان در عرصه سیاست و مخالف امنیتی می تواند یادوآر اتفاق سفارت عربستان بعد از اعدام شیخ نمر باشد که چطور موج تقبیح اعدام یک روحانی شیعه چرخید و برگشت به صورت ایران.

هنگامی که ما دست بالا داشتیم، چطور با حمله به سفارت عربستان و آتش زدن آن نه تنها برای کشور یک بحران جدید درست کردند که باعث شدند همه فراموش کنند جنایت رخ داده در ریاض را.

امروز هم باید نگران همان افراد بود که راست راست راه می روند و نقشه می کشند که چطور منافع ملی ایران را به خطر اندازند. درست همین روزها که نگاه ها معطوف به عربستان است و اروپا علیه جنایت ریاض بیانیه صادر می کند، این گروه های نفوذی می توانند خطرناک تر از همیشه وارد میدان شوند. با صدور حکم های سنگین و عنوانین اتهامی غیر واقعی برای فعالان مدنی و کشتن چند فرد از مخالفان و منتقدان نظام و هر اتفاقی که ممکن است در این روزها رخ دهد.

ای کاش نیروهای امنیتی به جای پرداختن به روزنامه نگاران و فعالین سیاسی و مدنی، مراقب احوال درونی خوب بودند و دستهای پنهان را مراقبت می کردند، دستهایی که می توانند بدون اطلاع روسای نهادهای امنیتی بخواهند در کشوری دیگر بمب گذاری کنند، فردی را به قتل برسانند، احکام سنگین صادر کنند و خلاصه به هر اقدامی دست بزنند که ایران جای عربستان مورد توجه جامعه جهانی قرار گیرد و خاندان سعودی از فشارهای ناشی از قتل یک روزنامه نگار فرار کنند.