اما بپردازیم به دلایل این عملیات تروریستی و هدفی که ج.ا. از این عملیات دنبال می کند.

هزینه ی عملیات تروریستی در خارج از کشور، بخصوص در کشورهای اروپایی، برای حکومت اسلامی بسیار سنگین شده، و با در نظر گرفتن دقتی که دستگاه های امنیتی این کشورها، برای حفظ جان مخالفان نظام به خرج می دهند، گریختن از زیر بار مسوولیت آن بسیار دشوار است.

اما اگر خصلت های حکومت اسلامی را بشناسیم، می توان انجام چنین عملیات پر هزینه ای را توجیه کرد.

نکته ی اول، میل به انتقام گیری از طرف حکومت اسلامی ست. نظام اسلامی حاکم بر ایران، بر خلاف سایر کشورهای استبدادی، ابایی از به کار بردن کلمه ی «انتقام» ندارد و در حرف و عمل هم نشان داده، که زهر خود را در فرصت مناسب، به کسانی که به او ضربه می زنند می ریزد.

ما عملیات انتقام گیرانه ی لاکربی را فراموش نکرده ایم. عملیاتی که طی آن جان عده ای بی گناه، عمدا گرفته شد، تا به نوعی قدرتنمایی شود.

در جریانات بمباران مواضع ج.ا. در سوریه هم، حکومت اسلامی، بی هیچ تعارفی، بارها صحبت از انتقام از اسراییل به میان آورد.

نکته ی دوم، میل به زهر چشم گرفتن از مخالفان موثر نظام است. حکومت اسلامی، در جایی که فرصت پیدا کند، زهر خود را به مخالفان غیر مهم حکومت خواهد ریخت، تا زهر چشمی از مخالفان مهم حکومت بگیرد و هشداری تهدید آمیز به آن ها بدهد.

ممکن است عده ای بر این باور باشند که با وضع بحرانی یی که حکومت اسلامی در حال حاضر دارد، دست به عملیات آدمکشانه نخواهد زد، و تلاش خواهد کرد، دستکم نزد دولت های اروپایی، که نیازمند رابطه با آن هاست چهره ای میانه رو از خود نشان دهد، ولی حاکمان اسلامی، همان درندگانی هستند که همیشه بوده اند، و باور آوردن به ادب شدن و میانه روی آن ها، آسیب های غیر قابل جبرانی در پی خواهد داشت.