حذف برنامه فردوسی‌پور برای دومین هفته پیاپی، با استقبال رسانه‌های وابسته به حکومت، ازجمله روزنامه کیهان روبه‌رو شد. روزنامه سیاست روز هم نوشت که «عادل فرودسی‌پور کارش را بلد است. او این‌قدر زبل هست که وسط برنامه‌اش به‌شکل یواشکی نگاه‌های سیاسی‌اش را هم بگنجاند و آب از آب تکان نخورد».

چالش عکس دو بازیگر با درویش آزاد شده

اما مشکل جمهوری اسلامی و رسانه‌های حامی‌اش تنها عادل فردوسی‌پور نیست. آن‌ها با تمام ستاره‌ها و افراد مشهوری که خارج از چارچوب نظام عمل می‌کنند، مشکل دارند؛ و شاید مساله اصلی این است که چارچوب‌های تعیین‌شده ازسوی نظام، روز‌به‌روز تنگ‌تر می‌شود. برای مثال به یکی از آخرین موارد از این دست اشاره می‌کنم:

ستاره اسکندری و امیرحسین صدیق، دو بازیگر سینما و تلویزیون، شاید تصور نمی‌کردند عکس گرفتن با پوریا نوری، از دراویشی که به‌تازگی از زندان آزاد شده است، رسانه‌های حکومتی و طرفداران حکومت را چنین عصبانی کند.

روزنامه جوان، ارگان رسانه‌ای سپاه پاسداران، با انتقاد از اسکندری و صدیق مدعی شد: «چطور می‌شود افرادی در کنار مسببان متوحشانه‌ترین اتفاقات جامعه بشری در هزاره سوم بایستند و عکس شادمانه بگیرند، اما درعین‌حال، نگران انسانیت و جامعه دموکراتیک باشند؟!»

روزنامه کیهان نیز با نسبت‌دادن عنوان «دراویش داعشی» به درویش‌های که اسفند سال گذشته در ناآرامی‌های خیابان پاسداران حضور داشتند، به انتقاد از ستاره اسکندری و امیرحسین صدیق پرداخت.

خبرگزاری فارس، وابسته‌به سپاه‌پاسداران نیز در گزارشی با انتقاد از این دو بازیگر، آن‌ها را متهم کرد که «فاقد تحلیل و در عوض، تشنه دیده‌شدن هستند».

رسانه‌های حکومتی به هنرمندان و چهره‌های سرشناسی که برخلاف موضع رسمی حکومت اعلام نظر می‌کنند، انگ بی‌سوادی می‌زنند و کاربران هم‌سو با آنان نیز در شبکه‌های اجتماعی سعی می‌کنند با هشتگ #سلبریتی‌_بیسواد فضای انتقادی علیه این افراد راه بیندازند. از نظر آن‌ها هر چهره سرشناسی که به عمق ارزش نقض‌های مکرر حقوق بشر در ایران، ازجمله اعدام‌های گسترده پی نبرد و آن را قدر ننهد، بی‌سواد است!

ترانه علیدوستی، باران کوثری، رضا کیانیان، رخشان بنی‌اعتماد، مهناز افشار، حمید فرخ‌نژاد، بهاره رهنما، مهراب قاسم‌خانی و... هرچقدر نقاط حساسیت حکومت گسترش پیدا کرده، تعداد هنرمندان و چهره‌های سرشناس و مطرح مغضوب رسانه‌های حامی حکومت گسترده‌تر شده است. حلقه محاصره آن‌قدر تنگ شده که پرویز پرستویی، بازیگر اصلی و محبوب فیلم‌های ابراهیم حاتمی‌کیا، کارگردان مورد اعتماد حکومت نیز مغضوب رسانه‌های حامی حکومت شده، تا آنجا که روزنامه کیهان از اینکه شبکه نسیم برنامه مروری بر فیلم‌های او را پخش کرده است، انتقاد می‌کند.

استخوان در گلو

در دهه‌های اول تا سوم پس از انقلاب اسلامی در ایران، کنترل هنرمندان و چهره‌های مشهور، به‌ویژه هنرمندان عرصه سینما و تلویزیون، برای جمهوری اسلامی چندان دشوار نبود. با تلویزیون صددرصد حکومتی و سینمایی که به‌خاطر تغذیه مالی از وام‌های بنیادهای دولتی، وام‌دار حکومت بود، تنها کنترل تعداد محدودی از نشریات اثرگذار، مانع از آن می‌شد که هنرمندان بتوانند با خیال راحت به رفتارهای حاکمیت اعتراض کنند. چون یا تریبونی برای اعتراض نداشتند و اگر هم به احتمال یکی‌دو درصد تریبونی فراهم می‌شد، از چرخه تولید هنر حذف می‌شدند. اما با گسترش شبکه‌های اجتماعی و همچنین افزایش تعداد هنرمندان معترض، حالا ستاره‌ها به استخوانی در گلوی حاکمیت تبدیل شده‌اند که در مقابل اعدام‌ها، فساد اقتصادی، اختلاس و زندانی‌کردن فعالان مدنی سکوت نمی‌کنند و ازسوی رسانه‌های حامی حکومت، سلبریتی‌های بیسواد خوانده می‌شوند.