یادداشتی در نشریه نشنال اینترست از جیمز فیلیپس، پژوهشگر ارشد امور خاور میانه در «بنیاد هریتیج»
کارزار اتحادیه اروپا برای حفاظت از ایران در برابر تحریم ها محتوم به شکست است.
نیروی بازار قویتر از آن است که شرکت های اروپایی، برای پیروی از بروکرات هایی که بیش از تروریسم و موشک های صادراتی ایران نگران «امپریالیسم اقتصادی» ادعایی آمریکا هستند، به منافع اقتصادی خودشان در حفظ دسترسی به بازار آمریکا بی اعتنایی کنند.
خطر در ادامه تجارت و سرمایه گذاری شرکت های اروپایی کوچک تر در ایران است که تماس و تجارتی با ایالات متحده ندارند. این امر بر تحریم های آمریکا تاثیر منفی می گذارد و از اثرگذاری شان می کاهد.
«وسیله هدف خاص» موسوم به «اس پی وی»، ساز و کار مورد نظر اتحادیه اروپا، عملا یک حساب سپرده است که بین صادرات و واردات توازن برقرار می کند. قرار است در این حساب به جای دلار از یورو و استرلینگ استفاده شود تا احتمال در معرض تحریم های آمریکا قرار گرفتن به حداقل برسد.
واشنگتن می تواند بانک هایی را که به حساب «اس پی وی» پول تحویل می دهند و تحویل می گیرند و همچنین مقام هایی را که این حساب را راه اندازی کرده و یا با آن همکاری می کنند، هدف تحریم قرار دهد.
هر چند آمریکا تصویری دقیق از فعالیت های «اس پی وی» در مقایسه با «سوئیفت» نخواهد داشت ولی می تواند موسساتی را که در تجارت با «اس پی وی» شرکت می کنند تحریم کند. این امر عمده موسسات به غیر از شرکت های کوچک را از مشارکت در آن باز می دارد.
اقدامات اروپا در راه اندازی «اس پی وی» و تصویب «مقررات منع» که هدف از آن ترغیب شرکت های اروپایی به عدم پیروی از تحریم های آمریکا است، بعید است تامین کننده نظر تهران برای باقی ماندن در توافق هسته ای باشد.
دسترسی موسسات غیراروپایی به «اس پی وی» به این معنی است که چین و روسیه قادر خواهند بود منافع اقتصادی و ژئوپولیتیک خودشان را در ارتباط با ایران به پیش ببرند.
اروپا در تلاشی خطرناک برای مماشات با تهران با امنیت شهروندان خودش و امنیت متحدانش در خاورمیانه که از سوی ایران تهدید شده اند، قمار می کند.
