آقای افخمی! نظر تان راجع به سعید طوسی بچه باز چیست؟ ف. م. سخن
اشتباه بزرگی در میان ایرانیان رایج است و آن این است که آدم «پدوفیل» یا به زبان خودمان و با عرض معذرت از خوانندگان «بچه باز» را با آدم «همجنس گرا» یکی می گیرند.
فرق میان این دو از زمین تا آسمان است. بچه باز، یک فرد متجاوز به جسم و روح کودک است، گیرم بیمار باشد، و کسی که به او تجاوز می کند همجنس باشد، ولی همجنس گرا، انسانی ست که به دلیل فیزیک خاص و روحیه ی متفاوت و نزدیک به جنس مخالف، خود را نزدیک به همجنس خود می بیند. یعنی شما دو مردی که فیزیک و روحیه شان مختصات مردانه داشته باشد، به شکل همجنسگرا نخواهید دید، و اگر ارتباطی با همجنس داشته باشند بیشتر از نوع تجاوز یا نشان دادن قدرت است، و همین اصل در مورد زنان نیز صادق است.
هر قدر بچه بازی زشت است و در زمانه ی ما، هم از نظر اخلاقی و هم از نظر قانونی مردود، همجنس گرایی به خاطر دور از اختیار بودن فیزیک و روحیه و عدم امکان تغییر حالت های جسمی و روحی، توسط قانون گذاران عصر جدید غیر قانونی شمرده نمی شود و با جلوگیری از سرکوب های اجتماعی، اندک اندک از نظر اخلاقی نیز امری قبیح به شمار نمی آید.
بنابراین دلیل، همجنسگرایی عیب نیست و شخص همجنسگرا در این موضوع نقشی ندارد چنان که زیبا و زشت بودن یک شخص، خارج از اختیار اوست و کاری بر خلاف آن نمی تواند انجام دهد.
آن چه اخلاقیون مذهبی بر آن پای می فشارند، این است که فرد حامل خصائل همجنسگرایانه، امیال و رفتارهای «طبیعی» خودش را سرکوب کند، و آن چه هست را پنهان نماید و بدین طریق سرپوشی بر موضوعی که خودش به هیچ وجه در پدید آیی آن نقشی نداشته بگذارد تا مورد قبول اخلاقیون قرار گیرد.
*****
دیروز ویدئویی از کارگردان سینمای جمهوری اسلامی، بهروز افخمی منتشر کردم همراه با یک مقاله از خودم، که در آن نویسنده ی بزرگ ما -صادق هدایت- را همجنسگرا خوانده بود. این که هدایت همجنسگرا بود یا نبود موضوع بحث من نیست که اگر بود، عیبی به شمار نمی رود و اگر نبود، حرف آقای افخمی دروغ به شمار می آید.
اما سوال من از آقای افخمی، که برای تفسیر آثار هدایت، دانستن این که او همجنسگرا بوده را لازم می داند، این است که چرا به موضوع حی و حاضر تر و اثبات پذیرتری که «ظاهرا» غیر قانونی نیز هست نمی پردازد.
مثلا یک قاری قرآنِ بچه باز، به نام سعید طوسی، رسما و علنا و با شهود حاضر و مورد تجاوز قرار گرفته، به خاطر روابط اش با «بزرگان حکومت اسلامی» از مجازات می گریزد.
آیا بهتر نیست آقای افخمی، به جای تاثیر همجنسگرایی صادق هدایت بر داستان هایش، به تاثیر بچه بازی سعید طوسی در آموزش و تفسیر قرآن، آن هم در سطح حکومتی و رهبری بپردازد و ما را با محتوای دقیق این نوع قرآن خوانی آشنا سازد؟
صادق هدایت که شصت و هفت سال پیش مرحوم شد و دست ما به او نمی رسد تا به چهار میخ اش بکشیم. ولی سعید طوسی و حامیان «عظما»یش حی و حاضرند و فکر می کنم، بچه بازی، به مراتب از همجنسگرایی تاثیرش بر نوشته ها و آموزش های انسان بیشتر باشد و پرداختن به آن جایز تر.
آیا بهروز افخمی به زودی در باره ی سعید طوسی هم صحبت خواهد کرد و او را به ما مردم خواهد شناساند؟
