هیئت ایرانی ضمن سپاسگزاری از دعوت وزارت امورخارجه نروژ برای این دیدار، نخست به ارائه تصویری اوضاع پیچیده سیاسی ایران پرداخت. این هیئت تاکید کرد که از دی ماه گذشته به این سو همراه با افزایش نارضایتی از اوضاع اقتصادی و سیاسی و اعتراضات و اعتصابات گوناگون مردم ایران، نفوذ اصلاح طلبان در افکار عمومی به شدت کاهش یافته و در بسیاری از این تظاهرات، کلیت نظام به زیر سئوال رفته است. علاوه برآن اشاره شد هیچ نشانی از کاهش بحران‌های اقتصادی و سیاسی و شکاف در درون حکومت در دست نیست و نظام جز با روش سرکوب، سخت گیری‌های بیشتر و خودداری از هر گونه گشایش سیاسی، با معترضین سخن نمی‌گوید. علاوه بر آن اشاره شد که در حوزه بین المللی نیز، درپی گسترش مداخله جویی‌های جمهوری اسلامی در منطقه و روی کار آمدن ترامپ در آمریکا، فشار بر جمهوری اسلامی افزایش یافته است. روندی که با خروج آمریکا از برجام و گسترش تحریم‌ها و اتخاذ سیاست تعرضی تر توسط مثلث دستگاه ترامپ، عربستان و اسرائیل آغاز شد و در کنفرانس ورشو اجماع گسترده تر علیه جمهوری اسلامی را هدف قرار داد. این هیئت توضیح داد با آن که به دلیل تحریم‌ها فشار بر مردم ایران افزایش یافته است، اما در این زمینه نیز نشانی از عقب نشینی جمهوری اسلامی در دست نیست. این هیئت ضمن ابراز نگرانی از گسترش تنش‌های بین المللی و منطقه‌ای و سرکوب‌های داخلی عنوان کرد که با تهدیدات نظامی از هر دو سو مخالف است و آنرا در راستای افزایش تنش منطقه‌ای و بیی المللی و مغایر فرایند تامین صلح و دمکراسی و امنیت میداند. هیئت ایرانی ضمن نقد سیاست "دیالوگ انتقادی" اروپا که آنرا غیر موثر خواند خواستار آن شد که دولت نروژ و دیگر کشورهای اروپایی موضع فعالانه تری در دفاع از حقوق بشر علیه جمهوری اسلامی ایران دنبال کنند. از جمله از طریق:
۱. حمایت فعال از جامعه مدنی ایران و فعالان جنبش‌های کارگری، زنان، دانشجویی و... که می‌تواند به تقویت فرایند تحول مسالمت آمیز به دمکراسی در ایران یاری رساند. برای نمونه با اعطای جوایز حقوق بشری به فعالان جنبش مدنی و سندیکایی ایران که دستگیر شده‌اند نظیر اسمائیل بخشی، سپیده غلیان، پروین محمدی، نرگس محمدی و...، رصد رسانه‌ای این فعالان و درخواست آزادی و پیگری پرونده آنان در دیدار با مقامات جمهوری اسلامی ایران. امری که می‌تواند با حمایت از آنان اعتماد به نفس فعالان مدنی را در پیگیری خواست‌ها و مطالبات خود افزایش دهد.
۲. مخالفت با میلیتاریسم و تهدیدات نظامی و تحریم‌های گسترده و استفاده از تحریم‌های هوشمند علیه ارگان‌های سرکوب همچون سپاه پاسداران و ممنوع کردن ورود چهره‌های عریان سرکوب نظام به کشورهای اروپایی و...
۳. افزایش فشارهای سیاسی و دیپلماتیک در رویارویی با سیاست‌های سرکوب گرایانه نظام جمهوری اسلامی در برخورد به دگراندیشان و مردم ایران.
مسئولان وزارت خارجه نروژ ضمن تشکر از توضیحات مفصل و روشنگرایانه هیئت ایرانی، تاکید کردند از آن رو که نروژ کشور کوچکی است و عضو اتحادیه اروپا نیست، توان تاثیر گذاری آن بر سیاست‌های ایران محدود است. با این همه بسیاری از مواضع مطرح شده توسط هئیت ایرانی را مثبت دانسته و از پیشنهاد اعطای جوایز و حمایت از فعالان جنبش‌های مدنی استقبال کردند.
هیئت ایرانی در پاسخ، به حساسیت جمهوری اسلامی به مواضع حتی کشورهای کوچک اروپایی نظیر نروژ به ویژه در اوضاع کنونی اشاره کرد و بر اهمیت موضع گیری فعال تر نروژ و دیگر کشورهای اروپایی در اتخاذ سیاستی سوم متمایز از سیاست‌های تعرضی دستگاه ترامپ یا سازش با سیاست‌های جمهوری اسلامی تاکید کرد. اعضای این هئیت اشاره کردند که چگونه در دیدارهای هفته پیش خود با نمایندگان پارلمانی اروپا در سوئد و نمایندگان حزب سبز در بلژیک کوشیده‌اند ضرورت واکنش فعالتر اروپا را یادآوری کرده تا در پرتو آن بتوان به افکار عمومی جهان و ایرانیان نشان داد که اروپا نسبت به نقض فزاینده حقوق بشر در ایران بی توجه نیست و به بهانه حفظ برجام که (به خودی خود مثبت است) سرنوشت حقوق بشر در ایران را به حاشیه نمی‌راند.
در پایان این گفتگوی یک ساعته هر دو طرف ضمن ابراز رضایت از این دیدار و گفتگو خواستار تداوم ارتباطات وتبادل نظر درآینده شدند.
پس از پایان این دیدار نیز نشست دیگری با جمعی از ایرانیان مقیم نروژ در مرکز گفتگو آزاد ایرانیان نروژ در اسلو برگزار شد. در آن جلسه مهرداد درویش پور به ارائه گزارشی از نشست با وزات امور خارجه نروژ و سخنرانی درباره اوضاع سیاسی جامعه ایران پرداخت. پرویز مختاری نیز توضیحاتی درباره مواضع همبستگی جمهوری خواهان ایران داد. این جلسه نیز که ۴ ساعت به طول انجامید با گفتگوهای خلاق ایرانیان مقیم نروژ به پایان رسید.