الاهه بقراط - کیهان لندن

گزارش‌هایی که از ایران می‌رسد، با وجود، و به دلیل،ِ فشارهای اقتصادی و اجتماعی و همچنین پیامدهای سهمگین بلایای طبیعی مانند زلزله و سیل که مقامات و نهادهای مسئول از مدیریت آنها در هر سر مرحله‌ی پیش‌بینی- پیشگیری و وقوع و بازسازی، به شدت ناتوان هستند، گویای وضعیت انفجاری جامعه است.

جامعه حالت فنری را پیدا کرده که چهل سال است حلقه‌های آن با فشار شدید و مداوم در همه‌ی زمینه‌ها بهم فشرده شده است. باز شدن این فنر، در شرایطی که دستگاه سرکوب دیگر قادر به حفظ فشار بر آن نیست، در درجه‌ی نخست طومار نظام و وابستگان آن را چنان در هم خواهد پیچید که تنها یک معجزه‌ی سیاسی- فرهنگی می‌تواند از بار خشونت آن بکاهد و روند ناگزیر تغییر را از خشم و نفرت و انتقامجویی به کانال‌های حقوقی هدایت کند.

اگرچه رژیم‌های توتالیتر و دیکتاتور از سرنوشت یکدیگر عبرت نمی‌گیرند، اما همواره هستند مقاماتی از این رژیم‌ها که فکر روز مبادا را نیز می‌کنند و با انتقال بخشی از ثروت‌ خود به خارج از مرزهای کشور و تأمین امکانات برای خانواده‌ی خویش، دست به «دوراندیشی» می‌زنند! اما کمتر پیش آمده که مقامات کلیدی بتوانند جان سالم به در ببرند. به ویژه آنکه جمهوری اسلامی در این زمینه نیز بسیار شاخص و بی‌نظیر است:

مطالب بیشتر در کیهان لندن

یکی اینکه بر خلاف رژیم‌های مشابه که مستحکم به نظر می‌رسیدند، موقعیت‌اش همواره متزلزل بوده و از همین رو، تکیه‌ی خود را بر جنگ و بحران و تنش گذاشت و همه اینها را با غارت و مصرف منابع ملت و مملکت تأمین مالی کرد؛ چیزی که به نوبه‌ی خود بر تزلزل بیشتر آن افزود!