اگر دستور آقای رییس شورای اسلامی، برای گردشگران کشورهای مختلف دنیا غیرقابل فهم، حیرت انگیز و خارج از عقل و شعور و منطق است، برای گردشگران ایرانی که هر روز و هر شب از این دستورها و نامه‌ها را از سران حکومتی دریافت می‌کنند، امری عادی ست. این نامه بدون هیچ توضیح اضافی به آن‌ها می‌گوید که: «یک عملیات مخرب آواز خوانی» در ابیانه اتفاق افتاده است». البته همگان این را هم می‌دانند که آواز خواندن در ایران مساله‌ای نیست زیرا همه‌ی بزرگان حکومتی سابقه‌ی آواز خوانی‌های مکرر دارند، و رادیو تلویزیون‌های دولتی هم پر از مردان خوش صدا و بد صدای آواز خوان است؛ و حتی برخی‌شان برای «پول ساختن» به خارج هم صادر می‌شوند. اما این آواز خوانی در ابیانه از آنجا مخرب است که یک زن آواز خوانده است و مردم به جای غمگین شدن و بر سر و سینه زدن و اشک ریختن چنان شنگول و از خود بیخود شده‌اند که بی خیالِ «حرمت شکنی» به رقص و پایکوبی پرداخته‌اند!

هر چه هست این روزها نه تنها ابیانه، که شهرهای اطراف آن هم از این «حرمت شکنی» به هم ریخته است. فریدون الهیاری، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان، ترسان و لرزان اعلام کرده که «تور مذکور هیچ ارتباطی به تورهای گردشگری مجوزدار نداشته» و او و سازمانش کاملا بی تقصیرند، و فرماندار شهرستان نظنز با سری افکنده به صدا و سیما گفته است که «این گردشگران که عرف اجتماعی و هویت تاریخی ابیانه را خدشه دار کرده‌اند. شناسایی شده و برخورد با آن‌ها در دستور کار دادستانی نظنز قرار گرفته است» و مقامات انتظامی هم نه تنها دستور توقیف «زن آواز خوان» را داده‌اند، بلکه دو اتوبوسی را هم که همراهان «زن آواز خوان» را سواری داده‌اند نیز توقیف کرده‌اند.

به این ترتیب به نظر می‌رسد که ماجرا دارد به مرکز هم می‌رسد و به زودی ممکن است ظریف و روحانی هم نسبت به این واقعه واکنش نشان دهند؛ هم در ارتباط با اثراتی که تحریم‌ها بر تخریب هویت مردمان مسلمان ایران و به ویژه زن‌ها داشته است، و هم در ارتباط با مقاومت و پایداری جمهوری اسلامی در مقابل آمریکا، و احتمالا امکان بسته شدن تنگه هرمز به دلیل این «هنجارشکنی نابخردانه».

شکوه میرزادگی