سر گروگان­ها یک معامله پنهانی انجام دادند، یک رشته دیدارها شد از بهار 80 این دیدارها، 1980، این دیدارها انجام گرفت در اکتبر 1980 معامله در همین شهر پاریس انجام گرفت. بعد که این افشا شد، اسم پیدا کرد اکتبرسورپرایز، غافلگیری اکتبر. به این به این جهت می­گویند غافلگیری اکتبر که سبب شد رأی­دهندگان که می­خواستند به آقای کارتر رأی بدهند از او روی گرداندند، به آقای ریگان رأی دادند؛ به این عنوان که آقای کارتر توانایی آزاد کردن گروگان­های امریکایی را ندارد. خب حالا چی دست این رژیم است که تهدید می­کند؟ ظاهراً هیچی. برای اینکه طرف مقابل است که همه چیز دستش است. ایران را تحت شدیدترین تحریم­ها قرار داده. پس این به اصطلاح حرف هواست. یک اعترافی است که ما آن وقت آن کار را کردیم ولی الان چه توانایی دارید که شما این کار را بکنید؟ این سؤال مهمی است ها. برای مردم ایران این سؤال بسیار بسیار مهم است. جواب آن هم مهم است. ایران از خود امریکا در ایران چیزی در اختیار ندارد، گروگانی ندارد که رها کند. بگوید مثلاً ما می­افتیم به جان سربازهای امریکایی در عراق و در افغانستان؛ خب آن واکنش آقای ترامپ بهانه کافی دستش می­آید، در حال حاضر در انزواست، از انزوا که در می­آید هیچی، بقیه اروپا، حتی چین و روسیه هم ناگزیر پشتیبانی آن را می­کنند، بمباران و موشک­باران جواب می­دهد. پس از آن چیزی در نمی­شود. چرا یک چیزهایی هست دست این رژیم. می­تواند سر آنها با این نامزد دموکرات­ها هر کی شد معامله کند. آنها چی­ها هستند؟ یکی سوریه است، یکی هم فلسطین است، یکی هم لبنان است. سر یمن خیلی نمی­توان معامله کند برای اینکه طرف امریکایی برایش دندان­گیر نیست. پس می­تواند بگوید ما اگر شما به اصطلاح برگردید به قرارداد وین که ما طبق آن صدوپنج تعهد سپردیم، ما مثلاً در سوریه، این تحویل شما سوریه، حمایت از حزب­الله را برمی­داریم، در قضیه فلسطین جانب اسرائیل را می­گیریم. غیر از این چیزی در اختیار اینها نیست. معامله مابه­ازا می­خواهد. شما اگر بخواهی که ترامپ را زمین بزنی، باید به او یک دستمایه بدهی که او بتواند از آن در انتخابات ریاست جمهوری استفاده بکند. محرمانه هم نمی­توانی این کار را بکنی برای اینکه به دردش نمی­خورد. علنی باید بکنی. خب غیر از این چیزی در چنته داری؟ نه. حتی در افغانستان هم معامله اگر بخواهی بکنی چیز زیادی در اختیارت نیست. آن هم خیلی دندان­گیر هم نیست. چون این طرف­های به اصطلاح همکار و همدست امریکا یعنی اسرائیل و سعودی­ها و شیخ­های خلیج­فارس اینها هم باید که برای آنها هم دندان­گیر باشد. من دیشب فکر کردم که چیز دیگری در اختیار اینها هست که این تهدید را می­کند؟ دیدم نه همین­هاست، چیز دیگری نیست. چرا این برای ایرانی­ها مهم است؟ از چند نظر هم برای ایرانی­ها و هم برای مردم منطقه مهم است.

قبلاً بگویم که ممکن است کسانی که به این گفتگوها گوش می­دهند بپرسند خب آقا این اتم، می­تواند به طرف مقابل بگوید شما اگر بیایید ما حاضریم که آنچه را که به آقای ترامپ نمی­دهیم، امتیازی که نمی­دهیم، به شما بدهیم. خب این را هم اگر علنی کنند در دنیا اول بدبختی است. برای اینکه همه، اروپا، امریکا، آسیا همه می­گویند آقا تو چرا دیگه این همه رنج و فقر و بدبختی برای مردم خودت می­خری، تو که حاضری اینها را بدهی به حال کشور چه فرق می­کند که در انتخابات امریکا این ببرد یا آن ببرد؟ علاوه بر اینکه اثر منفی هم ممکن است بر انتخابات بگذارد، تو که حاضری معامله کنی با همین بکن. هرگاه این رژیم حاضر به دادن همچین امتیازهایی بشود ، آن را هم به طرف حالی کند، افکار عمومی امریکا هم بشنوند و بپذیرند، غیر از اینکه اعتباری برایش در منطقه اصلاً نمی­ماند، از چند نظر گفتم هم برای ایران، مردم ایران، هم برای مردم منطقه مهم است. حالا برای مردم منطقه چرا مهم است؟ از این نظر که می­فهمند ملت­هایی که خودشان روی پای خودشان نایستند، اختیار کشور خودشان دست خودشان نباشد، مستبدهای خون­ریز بر آنها حکومت بکنند، آنها دائم وجه­المصالحه هستند. این گروه­های سیاسی نگون­بخت هم که دست­نشانده بیگانه می­شوند با وجودی که از دوره شاه سابق تا امروز، بعضی از آنها هم بعد از کودتای خرداد 60، وجه­المصالحه شدند هنوز به خود نمی­آیند. یعنی در واقع فکر می­کنند که دیگر نمی­توانند برگردند. یک کج­راهه­ای را رفتند که راه برگشت را هم بر خود بستند. اما چنین نیست. انسان هم حق دارد هم می­تواند از در جهنم هم برگردد. پس آقای اسد و حکومت او، نمی­دانم حزب­الله لبنان و و و تا وقتی که به مردم متکی نباشند، مردمی حقوق­مند نباشند، رابطه­های­شان را حقوق تنظیم نکند وسیله معامله­اند. حالا بیاییم به مردم ایران. خب کشور 9 جنگ گرفتارش است. چهل سال است ما در تحریم اقتصادی، جنگ نظامی، جنگ از راه ترور، جنگ دیپلماسی، جنگ روانی، جنگ تبلیغاتی، جنگ مذهبی، بدتر از همه­شان جنگ اقتصادی زندگی می­کنیم. حالا این رژیمی که این بلا را سر کشور به طور مستمر آورده است، برای بقای خود به طرف مقابل می­گوید اگر راه نیایی همان بلایی که سر کارتر آوردیم سر شما می­آوریم.

معنایش چیه؟ معنایش این است که این رژیم نه درد دین دارد، نه درد این مردم را دارد، هیچ جز به بقای خودش به مثابه یک قدرت چپاول­گر با آن مؤلفه­های پنج­گانه، خیانت، جنایت، فساد، بیگانگی با مردم و گرفتار پویایی بند از بند گسستگی؛ هم خود از بندها از هم می­گسلد که الان می­بینید که گسسته، هم جامعه را به این روز می­اندازد. این فقط فکر بقای خودش است. و این امر، دوباره می­گویم، این امر، آن زمان گفتم ، در همان زمان گروگانگیری گفتم آقایان گروگانگیرها شما افراد سفارت امریکا را به گروگان نگرفته­اید، ایران را به گروگان امریکا درآوردید. خب چهل سال است ما گروگان امریکاییم. گروگان چیه؟ چه وضعیتی دارد؟ این وضعیت را دارد که خور و خوابش یعنی غذا و عرض کنم که مسکن و حتی دارو و اینها بستگی دارد به این رابطه با این محور. می­بینید که چهل سال است همینجور است. زندگی­اش در درون اگر گرفتار فساد و این رانت­خواری است که مایه و اساسش رانت قدرت است، یک رژیم می­گوید من ولایت مطلقه دارم، از این رانت قدرت است که رانت­های اقتصادی نتیجه می­شود، این چهل سال است. رانت­خواری مرسوم، جنایت پاربرجا، خیانت خودش صریح دارد می­گوید دیگه، می­گوید ما به ایران خیانت کردیم با یک دسته در امریکا زد و بند کردیم برای اینکه یک دسته دیگر روی کار بیاید. دین یک نهادی بود، یک بنیادی بود، به این روزش انداختید؛ بنیاد دینی، ببخشید روحانیت، یک نهادی بود، این را که به این روز انداختید. دین را که به این روز انداختید که به هر چه می­ماند جز دین؛ دینی که تجویز می­کند هر فسادی هر فحشایی را، شما به این روز درآوردید، دروغ را هم که اصلاً کردید زبان روز، اقتصاد که به این روز است، کشور که بیابان است، همه اینها چیه؟ دشمن. دشمن کیه؟ امریکا. خب چرا ما در 9 جنگ­ایم؟ از جنبه دیگر نگاه کنیم، چرا در جنگ­ایم؟ سؤال است دیگه. برای اینکه این خارج است که باید در داخل وسیله بقای این رژیم بشود. خارج هم وقتی این تعادل قوا به زیان هست باید وارد زد و بندهای بین­المللی شد که این رژیم شده و حاصلش می­شود این جنگ­هایی که ایران گرفتارش است. اینها همه پیامدهای آن گروگان­گیری است ادامه آن گروگان­گیری است. الان شما داری مسأله اتمی، برای این تهدید کردی دیگه، این رژیم آمده می­گوید من پایم را از مرز می­گذارم بیرون. قرار بوده که 300 کیلو اورانیوم غنی شده 3/67 داشته باشد ایران، می­گوید نه حالا بیشتر می­خواهم، میزان غنی شده­اش را هم بالا می­برم. حالا در آن وین نشسته­اند و یک بیانیه مشترک دادند که طبق آن بیانیه مشترک آب سنگین آن مازاد را از ایران خریداری بشود. حالا فرض کنیم خریداری نشد، شما هم هی اضافه کن، چکارش می­خواهی بکنی؟ بمب اتم می­خواهی بسازی؟ سؤال است دیگه. یک سخنی گفته­اند؛ گفته­اند بله فتوای آقای خامنه­ای هست که ساختن بمب اتم حرام است ولی این شرایط عوض بشود فتوا می­تواند تغییر بکند. خب شما که این حرف را می­زنی یعنی اعتقادی برای فتوایت نیست دیگه. آدمی از عقل زورمدار اینها واقعاً در شگفت است.

چقدر زودمدار؟ از این طرف می­گوید که فتوایی دادم که حرام است، از آن طرف یکی دیگه­شان می­گوید که البته اگر اوضاع و شرایط ­ایجاب کند فتوا می­تواند عوض شود. اگر هم، دوباره می­گویم اگر هم بیایید به طرف آن نامزد دموکرات­ها بگویید آقا اگر شما بشوی رئیس­جمهور، من یک تعهد قطعی می­دهم با تمام تضمین­ها، تضمین­های عملی، که ایران هرگز سلاح اتمی پیدا نکند. خب این را علنی بگویی بهت می­گوید آقا این چرا دیگه دوباره ایران را به دردسر تحریم­ها انداختی، با همین آدم این کار را می­کردی به کمتر از این هم راضی بود. خب شما داری یک تهدیدی می­کنی که طرف مقابل می­داند که دستت خالی است دیگه. حالا هی اضافه کن، به کجا می­رسی. و این رژیم یک واقعیت مهمی را ازش غافل است. آن این است که خب این آمده در کجا؟ در بحرین، منامه. آقای کی آمده؟ آقای کوشنر. برای کی توضیح می­دهد؟ برای این آقایان متصدیان، همین شیخ­های مستبد آل سعود. چی را توضیح می­دهد؟ معامله قرن را. آدمی وقتی این را می­خواند به خودش می­گوید که چقدر می­باید ذلت و خواری آدمی بهش معتاد شده باشد که بشود آمد در حضورت این حرف­ها را زد. می­گوید 50 میلیارد سرمایه­گذاری می­کنیم؛ نصفش در خود فلسطین، نصفش هم برای فلسطینی­هایی که در مصر هستند و در جاهای دیگر. خب اولاً معنای اولش این است که آنهایی که، فلسطینی­هایی که در لبنان و مصر و و و هستند در اردن و اینها هستند، اینها دیگر هرگز به خاک وطن­شان نمی­توانند برگردند. خب حالا آن قسمتی از آن ساحل غربی رود اردن را هم فلسطینی­ها بدهند به اسرائیل، در ازایش این 50 میلیارد سرمایه­گذاری بشود. یعنی فلسطینی وطنش را بفروشد. خب چی بخرد؟ پولش را کی بدهد؟ اسرائیل بدهد؟ نه! امریکا بدهد؟ نه! کی بدهد؟ کشورهای عرب. به این جهت می­گویم تحقیر بیشتر از این متصور نیست. وطنت را بدهی، پول وطن­فروشی را هم از جیب خود بدهی. خب چرا این حرف ممکن شده؟ برای اینکه جبهه­بندی در منطقه حل مسأله فلسطین را ایجاب می­کند. باید حل بشود. برای اینکه در این جبهه­بندی سردسته اسرائیل است، سعودی­ها، شیخ­های خلیج­فارس باید تحت رهبری این سردسته عمل کنند. خب چگونه این کار را بکنند؟ با وجود قضیه فلسطین. پس باید این حل بشود.

حل هم به این معنا نشود که فلسطینی به حقش برسد، به این معنا بشود که گفتم، از حقش چشم بپوشد، از وطنش چشم بپوشد. چرا ما به این ذلت افتادیم؟ یک قسمت، یک عامل، پنج تا عامل در وضعیت­سنجی که الان در سایت انقلاب اسلامی است، پنج عامل آنجا برشمرده شده. یک عامل از آن پنج عامل، رژیم ولایت مطلقه فقیه است. به لحاظ اینکه این استبداد خیانت و جنایت و فساد و و نه تنها با مردم وطن ما این رابطه قوا را برقرار کرده بلکه در منطقه هم موقعیتی ایجاد کرده، اثر انقلاب که زایل شده هیچ، بلکه شده یک خطری که توجیه می­کند نزدیکی به اسرائیل را ضد این خطر. خب این هم بها دارد این نزدیکی. بهایش چیه؟ یک قسمتش را مردم فلسطین باید بپردازند از آن بها. اسرائیل هیچ وقت یک کشور بنا نبود بشود. بنایش بود یک پایگاه نظامی بشود برای غرب. تازگی­ها هم که خیلی به صراحت گفتند این حرف را. وقتی این پایگاه به این ترتیب درآمد و این بار امریکا در موقعیت انحطاط به عنوان قدرت ابرقدرت قرار گرفت یک تغییر رابطه­ای رخ می­دهد. نتیجه آن تغییر رابطه چی می­شود؟ این می­شود که حالا امریکاست که نیاز به این پایگاه نظامی پیدا کرده و این پایگاه نظامی است که به امریکا می­گوید سیاستت در منطقه باید اینطور باشد. به این جهت است که با این صراحت این آقای نتانیاهو می­گوید در بیرون آمدن امریکا از برجام ما عمل کردیم، ما امریکا وادار کردیم سپاه پاسداران را تروریست اعلام کند. به جهت است که هر کار می­کند، بلندی­های جولان را به اسرائیل بخشید ،حالا آمده آن قسمت از ساحل غربی رود اردن را هم که آب و نانی ممکن است به مردم بدهد آن را هم می­خواهد بگیرد، چون آقای نتانیاهو، در انتخابات گفت آنجا را هم ملحق می­کنم آقای ترامپ هم امضا می­فرماید. در این موقعیت­یابی هم رژیم ولایت مطلقه فقیه نقش اول را بازی کرده. از این جهت است که مشاور آقای اردوغان می­گوید این مرغ تو کیست که برای اسرائیل و امریکا تخم طلایی می­کند. درست هم می­گوید. حالا برگردید به گروگان­گیری می­بینید که در آن اکتبرسورپرایز زد و بند محرمانه نقش کی داشت؟ نقش واسطه را هم در ایران­گیت نقش واسطه را کی داشت؟ اسرائیل. اسلحه را کی­ می­خرید برای این رژیم از کشورهای مختلف دنیا؟ اسرائیل. چرا غرب یعنی ایالات متحده و انگستان خصوصاً، بقیه هم همینطور به دو طرف اسلحه دادند در آن جنگ هشت ساله؟ به آن دلیل که وزیر دفاع در حکومت خانم تاچر در دادگاه ایران­گیت انگلیسی گفت جنگ در سود انگلستان و غرب بود، اسباب ایجاد و ادامه­اش را فراهم کردیم. به این دلیل.

پس اینکه از آن زمان اسرائیل در این محور کردن قدرت خارجی در سیاست داخلی ایران، یعنی محور کردن امریکا در سیاست داخلی ایران، به طور مداوم حضور دارد، به طور مداوم. حالا هم که در این 9 تا جنگ یک پا اسرائیل است دیگه. در این وضع تحریم­ها و بیرون رفتن امریکا از قرارداد وین هم اسرائیل حضور دارد. خب حالا شما مردم ایران از این هفت خانی که ایجاد شده فکر می­کنید رژیم می­تواند بیرون بیاید؟ خودش خودش را آنجا زندانی کرده. نمی­تواند. آن که نمی­خواهد مرگ خودش را امضا کند. شما می­توانید و امریکایی­ها، مردم امریکا می­توانند. مردم امریکا می­توانند اگر بروند روی خط اینکه این همه به قدرت، قدرت در شکل سرمایه، در تنظیم رابطه­های­شان نقش ندهند. به آن حقوق پنجگانه­ای که ما به شما مردم ایران و مردم جهان پیشنهاد کردیم باور بیاورند و عمل بکنند و نظام سیاسی امریکا را تغییر بدهند. آن هم کار امروز و فردا نیست. اما مال شما نقدتر است. چون این هفت خانی که گفتم رژیم در او زندانی است. شما نه، شما می­توانید از آن بیایید بیرون. به شرطی که این رابطه­ات را با رژیم تغییر بدهی یعنی نظام سیاسی را عوض کنی. وقتی عوض کردی خودبه­خود آن هفت خان می­رود پی کارش. نکنی هم گرفتاری، گرفتاری. اگر شما به قضیه اهمیت داده بودید، این گروگان­گیری را یک خیانت می­دانستی و می­شنیدی، می­پذیرفتی، الان در سایت بنی­صدر کتاب­ها در باب این اکتبرسورپرایز و ایران­گیت موجود است، شما که دانشجو هستید شما که دانشگاهی هستید مراجعه کنید؛ به مردم بگویید که امروز به این دلیل در این وضعیت­اند که آن امر استمرار دارد. به آن امر پایان شما می­توانید بدهید. به شرطی که تغییر کنید؛ بگویید به این آقای مشاور، به آن آقای روحانی، به آن آقای خامنه­ای، آقا مسأله­ای که باید عوض بشود رابطه ماست با شما. یک دفعه دو دفعه فریاد زدید حق من کو. حالا به حق­تان عمل کنید. حق در شماست.