نظام تربیتی روحانیون و مخصوصا آخوندها حاکم بر ایران به گونه ای است که خیال می کنند خداوند با آنها پیمان نظامی امنیتی دارد و بخاطر همین باورهای خرافی بارها هم خودشان و هم کشور را به نابودی و جنگ کشانده اند.
اگر امروز خامنه ای می گوید با امریکا مذاکره نمی کنیم و با سیاستهای نابخردانه خویش بی محابا کشور را به ورطه جنگ می کشاند، این رفتار او سابقه تاریخی و دینی دارد.
یک نمونه اش در زمان فتحعلی شاه قاجار بود که مجتهدین درباری او را ترغیب به جهاد علیه روس نمودند و حتی تضمین کردند که امام زمان به خواب آنها آمده و قول پیروزی بر کفار روس را داده است.
تابستان ۱۸۲۶ فتحعلی‌شاه و درباریان، همچنین علمای اعلام ایران و عتبات عالیات در چمن سلطانیه نشستی تشکیل دادند تا ببینند چه باید کرد.
در مجمع فوق قرار بر این شد که فتحعلی‌شاه باید «با دولت روسیه ترک مصالحه و مدارا کند و لازم است و واجب شرعی که عداوت و منازعت آشکار سازد.»
علما؛ تقاضای نماینده روسیه برای ملاقات و گفتگو برای سازش را قبول نکردند و تأکید کردند که مهربانی با کفار بنا بر نص کلام الهی، حرام است و افزودند که «در صورت ردّ ولایات، باز جهاد با ایشان واجب‌تر از روزه ماه صیام است»
سیدمحمد طباطبایی اصفهانی معروف به سید محمد مجاهد؛ ملا احمد نراقی، ملا محمد جعفر استرآبادی، آقا سید نصرالله استرآبادی، سیدمحمدتقی برغانی، سید عزیزالله مجتهد تالشی، ملا عبدالوهاب قزوینی و ملا محمد مامقانی و... برای جنگ دوباره با روسها، حکم جهاد دادند و «جهادیه» منتشر کردند.
به توصیه روحانیون؛ شاه، برای تفهمیم فتوای علما، خوانین و سران عشایر را احضار کرد و در حضور آنها که همه رَجَز جنگ می‌‌خواندند و از درگیری با کفار روس جانبداری میکردند.
اما در آن نشست نظر قائم مقام فراهانی را هم پرسید، آن مرد بزرگ بهانه آورد که:
«کار جنگ و لشکرآرایی را باید از لشکریان خواست که من مرد قلمم».
شاه اصرار نمود که او چیزی بگوید. قائم مقام پاسخ خود را با این سؤال بیان کرد:
«شاهنشاها! مالیات ممالک محروسه چقدر تواند بود؟»
شاه روی در هم کشیده پاسخ داد:
«شش کرور»
«آیا مالیات ممالک روس به عرض مبارک رسیده است؟»
شاه پاسخ داد:
«آری ششصد کرور است، می‌‌دانیم»
و قائم مقام گفت:
«جنگ شش کرور و ششصد کرور نه شرط عقل است و نه مصلحت».
شاید برای خوانندگان گرامی این موضوع کمی اغراق آمیز باشد اما با مروری بر کتب احادیث و روایات می توان منشا ظهور این باورهای اشتباه را پیدا کرد.
مثلا در کتاب کلمه طیبه که توسط محدث بزرگ تشیع علامه میرزا حسین طبرسی نوری نوشته شده چنین آمده:
« حكايت بيست و يكم: علامه مجلسى در جلد بيست و دوم بحارالانوار نقل فرموده كه خبر داد مرا جماعتى بسيار از ثقات كه در وقت محاصره روم لعنهم الله نجف اشرف را، در سنه هزار و سى و چهار 1034 و بستن اهل نجف دروازهها را، و مدافعه با آنها با كمى عدد و تهيه و كثرت دشمن و استعداد ايشان مدتها طول كشيد و ظفر نيافتند و گلوله توپ و تفنگ مثل باران بر آنها مىريختند. و بر يكى از آنها بر نمىخورد حتى آن كه اطفال در كوچهها منتظر بودند كه كى گلوله مىافتد كه با او بازى كنند؛ بلكه روزى دخترى دست خود را بالا كرده به جهت حاجتى، پس گلوله آمد و از آستين او داخل شد و از زير دامنش بيرون رفت و آسيبى به او نرسيد و بعضى صلحاء شبى اميرالمؤمنين (عليهالسلام) را در خواب ديد كه در دستش سياهى بود، پس از سبب آن پرسيد: فرمود: از بس از شما گلولههاى را برگردانم. »
خلاصه اش این است که می گوید وقتی کفار به نجف حمله کردند هرچه گلوله توپ شلیک میکردند به مردم نمیخورد حتی بچه ها در کوچه ها منتظر آمدن پلوله های توپ بودند تا با آنها بازی کنند. بعضی از علما حضرت علی را در خواب دیدند که دستش سیاه شده بود. وقتی جریان را پرسیدند حضرت فرمود از بس اون گلوله های توپ را گرفتم تا به شما نخورد!
این نمونه ای است از طرز فکر مقامات جمهوری اسلامی که خیال می کنند اگر جنگی با امریکا و یا اسرائیل رخ داد حضرت مهدی به کمک آخوندها خواهد آمد و جتهای F-35 کفار را سرنگون خواهد کرد.
شوربختانه رسوبات اینگونه باورها البته به شکل رقیق ترش هم میتواند برای کشور مهلک باشد و زندگی هشتاد میلیون نفر را به مشقت و سختی بکشاند. درجایی که حتی کشورهای اروپایی و آسیایی با داشتن اقتصادهای شکوفا از رفتن به استقبال جنگ خودداری می کنند اما سردمداران رژیم آخوندی با داشتن اقتصادی ورشکسته و حجم وسیعی از مشکلات داخلی بی مهابا در خلیج فارس جنگ افروزی می کنند و به استقبال نابودی میروند.
کشور ما چه در حال حاضر و چه در آینده، تا زمانی که روحانیون در تصمیم گیری های کلان دارای نفوذ هستند روی خوش را نخواهد دید.
