کارنامه جمهوری اسلامی در دفاع از مسلمانان پر از تناقض است. به عنوان مثال شیخ ابراهیم زکزاکی رهبر شیعیان نیجریه یا شیخ باقر النمر روحانی شیعه عربستان که تحت حمایت نیروی قدس سپاه پاسداران در انجام هر گونه اعمال تروریستی فروگذار نکرده است همواره در سایه حمایت‌های جمهوری اسلامی بودند و یا تحت امر ولی فقیه به کشتار اقلیت مسلمانان میانمار و کشتار مسلمانان در چچن بالکان اعتراض شد اما در مورد سرکوب ایغورهای چین همیشه سیاست نظام سکوت بوده است. این استاندارد دوگانه همان آلودگی دین به سیاست است. حاکمان تهران به فروش نفت نیاز حیاتی دارند و چین مشتری دائمی آنهاست بنابراین نمی‌توانند مواضعی اتخا‌د کنند که به جیب روحانیون صدمه بخورد حتا اگر به قیمت آن تمام شود که زیر سئوال روند.

برای جمهوری اسلامی مماشات با چین لازم است چون دستور خامنه‎ای «نگاه به شرق» است.

در جریان اعتراضات عراق نیروهای حشدالشعبی تحت حمایت سپاه پاسداران به سرکوب قیام اعتراضی مردم علیه فساد و بیکاری پرداختند. شدیدترین و بی‎سابقه‌ترین سرکوب‌ها با استفاده از ادوات نظامی و سلاح‌های سنگین. مسلمانان و در واقع شیعیان عراق متوجه سیاست‌های آلوده جمهوری اسلامی در منطقه شده‌اند و اکنون در اعتراضات عراق که از ابتدای ماه اکتبر آغاز شد خشم خود نسبت به علی خامنه‌ای و سپاه را فریاد می‌زنند.