گران کردن سیصد در صدی بنزین، مردم را مستقیما رو در روی چپاولگران کشور قرار داده است.

اگر تا دیروز گرانی و فلاکت، موضوعاتی بودند که به طور انفرادی و پراکنده بیان می شدند، گران کردن بنزین، مردم را به هم متصل کرد.

حکومت نکبت، از اتصال میان مردم وحشت دارد.

او برنامه ها ریخته و زمینه ها آماده کرده تا این اتصال را در شرایط بحران قطع کند.

این اتصال میان مردم، از طریق تصویر و صدا و نوشته، به وسیله ی اینترنت و ماهواره امکان پذیر می شد.

اکنون حکومت، ابزار این اتصال را از مردم گرفته است و معترضان ایران را از معترضان ساکن خارج از کشور و رسانه های آزاد آن ها جدا کرده است.

در این رابطه، کسی به ما کمک نخواهد کرد. از اینترنت چمدانی خبری نیست. از بالون های منطقه ای که امواج را رله می کنند خبری نیست. از امریکا و اروپا خبری نیست.

این ما هستیم که باید با وسایل قدیمی تر، میان خارج و داخل و میان مردم با مردم ارتباط بر قرار کنیم.

مطالب «کوتاه» و شعارهای اساسی و اخبار «واقعی» و مهم، می توانند با تلفن به دست بچه های ایران برسد، و آن ها این مطالب را بر روی کاغذ به چاپ برسانند، و در جاهایی که تجمع هست، به یک باره میان مردم پخش کنند.

باران کاغذی وقتی از بلندی ساختمان ها بر سر مردم ببارد، خود ایجاد قوت قلب و تحرک می کند.