قصد داشتم و قصد دارم، تا مشخص شدن نتیجه ی اعتراضات اخیر، مطلقا در باره ی نفاق افکنان در این اعتراضات چیزی نگویم ولی می بینم که نواهای غلط افکنی گهگاه از این سو و آن سو به گوش می رسد که شایسته است تلنگری به موضوعیت و موجودیت آن ها زده شود، بلکه صدای شان بریده شود.
اعتراضات اخیر، همان طور که افراد اندکی از اپوزیسیون با تجربه و آگاه به مساله ی انقلاب بیان می کردند، بدون دخالت گروه ها و شخصیت های موسوم به اپوزیسیون، آغاز شد و در عرض ۲۴ ساعت شهرهای بزرگ و کوچک ایران را در بر گرفت.
این موضوع نشان داد که اپوزیسیون، نمی تواند عامل انقلاب و به راه اندازنده ی حرکت های اعتراضی باشد. اپوزیسیون باید منتظر چنین روزی بماند و آن را به طور صحیح و برای رسیدن به هدف مشخص، که در مورد ایران، بر انداختن حکومت نکبت اسلامی ست هدایت کند.
در این باره در برنامه ی تلویزیونی امشب ام سخن خواهم گفت.
اما اپوزیسیون فعلی ما، متاسفانه خصلتی دارد که برای ادامه ی اعتراضات مردمی بسیار خطرناک است و آن خصلت مالِ خود کردن حرکت اعتراضی و انقلابی مردم است.
مردم، در آغاز، به بهانه ی افزایش قیمت بنزین به اعتراض شدید دست زدند.
با کنار هم قرار دادن قطعاتِ پازل افزایش سه برابری قیمت بنزین، کسری بودجه به خاطر اتیناهای حکومت اسلامی مثل هزینه برای سوریه و لبنان و فلسطین و یمن و موشک سازی و موشک پراکنی و اتمی کردن جمهوری اسلامی و غارتگری غارتگران حکومتی، این پازل سیبیلی درست کرد به نام «کل حکومت اسلامی» که مردم آن را نشانه گرفتند و قصد زدن آن را کردند.
با ورود مستقیم خامنه ای به عرصه ی درگیری و اشرار خواندن مردم معترض و صدور مجوز سرکوب آن ها، اعتراضات آرام، تبدیل به جنگی تمام عیار میان ملت با دست خالی، و حکومت و اوباش آن به شکل مسلح شد.
تمام این اتفاقات در عرض دو سه روز افتاد یعنی در حالی که اپوزیسیون خارج نشین، در حال گذراندن تعطیلات آخر هفته ی خود بود، اعتراضات شروع شد و به اوج جنگی و انقلابی خود رسید تا روز دوشنبه، که آقایان بر سر کار اپوزیسیونگری خود بازگشتند و به خیال خودشان وارد عمل شدند.
این ها هیچ اِشکالی ندارد، به شرط این که کسی نخواهد از حد خود فراتر رود و فرصت طلبانه برای خود مقام و مکانی در این اعتراضات دست و پا کند.
خامنه ای طبق معمول همیشه، برای شکستن کاسه کوزه ی اعتراضات بر سر دشمنان خارجی، از دخالت خاندان پهلوی و مجاهدین خلق سخن گفت و به خیال خام خود، برای این اعتراضات مردمی دلیل بیرونی تراشید.
خوشبختانه ملکه فرح و رضا پهلوی با پیام های خود به مردم و شخص خامنه ای نشان دادند که مطلقا در پی سوءاستفاده از این جنبش اعتراضی نیستند و تنها به آزادی ایران از شرّ حکومت فعلی فکر می کنند. آن ها مطلقا نقشی برای خود در وقوع این حرکت اعتراضی و انقلابی قائل نشدند و بسیار خردمندانه و واقع گرایانه و حتی می توانیم بگوییم با فروتنی نجیبانه با موضوع اعتراضات برخورد کردند.
مجاهدین اما، مثل کسی که همه چیز را از قبل پیش بینی می کرده و می دانسته که در روز ۲۵ آبان بنزین گران خواهد شد و مردم به خیابان ها خواهند ریخت، فرصت طلبانه و حقیرانه از نقش «کانون های شورشی» خود در این اعتراضات سخن گفتند و دروغی دیگر بر دروغ های متعدد و سخیفانه ی خود افزودند.
دیشب، در گفت و گوی جناب دکتر نوری زاده با آقای سازگارا، دیدم که جناب سازگارا هم نسبت به بیان نقش «شورای گذار»ِ تازه تاسیس بی طاقت شده و ضمن اسم بردن از وکیل این شورا در تهدید عوامل سرکوب، از خودِ شورا هم اسم می برند و به فعالیت های اعضای خود مثل مهران براتی اشاره می کنند.
اگر جلوی این منم منم کردن ها از همین اول گرفته نشود استبعادی ندارد که فردا حزب توده و حزب چپ و احزاب تجزیه طلب و حتی احزاب و شخصیت های اصلاح طلب حکومتی، ادعای نقش داشتن در ایجاد حرکت اعتراضی مردم بکنند و با این ادعاها، مردم جان به لب رسیده ی معترض را که در همین حرکت اخیر نشان دادند که تمام تنش ها و دعواهای اپوزیسیون داستان های خودساخته و ساختگی است، و موضوع مردم تنها و تنها بر انداختن حکومت نکبت اسلامی ست، از حرکت خود دلسرد کنند.
به قول آقای منتظری که زمانی سعی می کرد با سادگی روستایی خود «ضد انقلاب» خارج از کشور را فریب دهد و به داخل کشور بازگرداند، و به تندرو ها می گفت «اول بذارید این ها به مملکت برگردن، بعد شما بگید فلانی چرا ضد انقلاب رو به ایران دعوت می کنی»، ما هم به آقایان سوءاستفاده چی، توصیه می کنیم اول بگذارید مردم کار خود را به نتیجه برسانند و اگر توانستند حکومت را بر اندازند، آن وقت ادعاهای عجیب غریب و دروغین خود را مطرح کنید شاید لقمه ای هم نصیب شما شود!
