حالا در آستانه آغاز رقابت‌های درون حزبی دموکرات‌ها برنی سندرز توانسته با کسب بیشترین کمک مالی به ستاد انتخاباتی‌اش خود را به عنوان جدی‌ترین نامزد مقبول جوانان آمریکا معرفی کند. آن هم دقیقا در همان ایامی که دونالد ترامپ باید نگران محتوای جلسات استیضاح باشد.

دو گانه ترامپ-سندرز اگر چه برای بسیاری از دموکرات‌های میانه‌رو همچنان غیرقابل تصور است و بخش بزرگی از دموکرات‌های میانسال شانس جو بایدن را در برابر دونالد ترامپ بیشتر از هر کاندیدای دیگری می‌دانند اما کمپین انتخاباتی برنی سندرز اعلام کرده تعداد هواداران جوان ثبت نام کرده در ستاد انتخاباتی او از مجموع جوانان ستادهای باراک اوباما و هیلاری کلینتون هم فراتر رفته است.

به همین علت رسانه‌های آمریکا در یک هفته گذشته گزارش‌های اختصاصی درباره برنی سندرز و کارزار انتخاباتی او منتشر کرده‌اند تا شاید این بار همچون سال ۲۰۱۶ متهم به کم‌توجهی و یا فرق گذاشتن میان نامزدهای اصلی دموکرات نشوند.

مجله رادیویی نردکست (NerdCast) که نشریه آمریکایی پولتیکو آن را منتشر می‌کند با اختصاص ویژه برنامه‌ای به آخرین مناظره انتخاباتی دموکرات‌ها پیش از انتخابات مقدماتی ایالت آیوا (که در ماه فوریه برگزار می‌شود) و به نزاع میان برنی سندرز و الیزابت وارن، دو نامزد چپ‌گرای دموکرات پرداخته است.

این نزاع که در یک هفته گذشته داغ‌ترین خبر انتخاباتی آمریکا شده به ادعای کمپین سناتور الیزابت وارن باز می‌گردد که می‌گوید در سال ۲۰۱۸ و در جریان یک دیدار برنی سندرز به الیزابت وارن گفته که از نظر او نامزد زن توانایی برنده شدن در انتخابات ریاست جمهوری را ندارد.

اگر چه برنی سندرز این ادعا را به کلی رد کرده اما بحث در این باره میان طرفداران دموکرات بالا گرفته و برخی از تحلیل‌گران هم به همین بهانه به ابعاد جنسیتی و "فعالیت سیاسی متاثر از هویت جنسی، نژادی، قومی و طبقه اجتماعی" پرداخته‌اند.

دوریکا پورنل، حقوق‌دان و نویسنده جوان آفریقایی‌تبار روزنامه گاردین که روز پنجشنبه میهمان پادکست وات‌نکست (What Next) نشریه اسلیت (Slate) بود درباره سخنان منسوب به برنی سندرز و همچنین هواداری سیاسی متاثر از هویت نامزدها می‌گوید: "این که با نزدیک شدن به مراحل جدی رقابت‌های درون حزبی دموکرات‌ها بالاخره سندرز و وارن روبروی هم قرار بگیرند غیرقابل پیش‌بینی نبود اما من ترجیح می‌دادم اگر قرار است این دو با هم مجادله کنند موضوع این مجادله بر سر برنامه‌ها و ایده‌های رهبری آنها باشد و نه بر سر مساله‌ای چون جنسیت‌زدگی."

"وقتی کاملا هریس نامزد انتخابات دموکرات‌ها شد من به سابقه او در دورانی که دادستان کل در کالیفرنیا بود نگاه کردم و گفتم که نمی‌خواهم او برنده شود اما به محض این که عقیده‌ام را در فیسبوک نوشتم ده‌ها منتقد سراغم آمدند که چرا من به عنوان یک زن سیاه‌پوست از کاملا هریس به عنوان تنها زن سیاه‌پوست این کارزارها حمایت نمی‌کنم."

ماری هریس، مجری این پادکست هم به پاییز امسال اشاره کرد که وقتی گزارش شد سه نفر از چهار نماینده زن جوان و جنجالی مجلس نمایندگان یعنی الکساندریا اوکازیو کورتز، رشیدا طالب و ایلهان عمر، از نامزدی برنی سندرز حمایت کرده‌اند انتقادهای فراوانی از این سه نفر شد که "باز هم از نامزدی مرد سال‌خورده سفیدپوست برای ریاست جمهوری حمایت کردید".

این سه نماینده جوان مجلس نمایندگان که بسیاری آنها را جلودار قشر جوان مترقی‌خواه آمریکا می‌دانند از آن جهت مورد انتقاد قرار گرفتند که بسیاری انتظار داشتند آنها از نامزدهای متفاوتی که قرابت بیشتری با هویت آنها دارند حمایت کنند. نامزدهایی چون حولین کاسترو که همچون الکساندریا اوکازیو کورتز لاتین‌تبار است یا کوری بوکر و کاملا هریس که هر دو مانند ایلهان عمر سیاه‌پوستند و یا مثلا پیت بوته‎جیج که هم جوان و هم یک دگرباش‌جنسی است.

اما خانم دوریکا پورنل که خود را یک دموکرات مترقی‎خواه چپ‌گرا می‌داند معتقد است: "نه این که برای من مهم نیست که هویت نامزد مورد علاقه‌ام چیست؛ این که او زن است یا مرد؛ چه نژاد و طبقه اجتماعی دارد و غیره... اما در کنار اینها برایم برنامه‌های آنها و سوابقی که قرار است ثابت کند آنها به شعارهایشان باور دارند مهم‌تر است و این که اگر من هوادار برنی سندرز شدم مخالفان او به راحتی من را متهم به ضدزن بودن نکنند یا سعی نکنند من را وادار کنند که انتخاب سیاسی‌ام را فقط به هویت نژادی، مذهبی و اجتماعی خودم منوط کنم."

پادکست دیلی نیویورک‌تایمز هم این هفته گزارشگر خود را به جنوب کالیفرنیا فرستاده تا از فعالیت ستادهای انتخاباتی برنی سندرز در میان جامعه لاتین‌تبارهای کالیفرنیا گزارش تهیه کند.

کالیفرنیا پرجمعیت‌ترین ایالت آمریکاست و سال‌هاست که حامی نامزدهای دموکرات است به همین علت هم برنده شدن در انتخابات مقدماتی درون حزبی دموکرات‌ها در این ایالت برای برنی سندرز، الیزابت وارن و جو بایدن بسیار بسیار مهم است.

همزمان لاتین‌تبارهای کالیفرنیا بزرگترین جمعیت رای‌دهنده پس از سفیدپوستان این ایالت را دارند اما به طور سنتی میزان مشارکت آنها در انتخابات بسیار پایین است.

به گزارش نیویورک تایمز، کارزار انتخاباتی برنی سندرز براساس همین داده‌ها تلاش دارد تا با جذب آرای لاتین‌تبارها شانس پیروزی در کالیفرنیا را بالا ببرد.

در پادکست دیلی گزارشگر به یک میتینگ محلی در جنوب لس‌آنجلس می‌رود که جمعی از جوانان حامی برنی سندرز برای او به راه انداخته‌اند. آنها عنوان "تیو برنی" (Tio Bernie) که در زبان لاتین به "عمو برنی" معنی می‌دهد را روی پوسترهای انتخاباتی برنی سندرز نوشته‌اند و بسیار پرحرارت به دنبال جمع کردن رای برای او هستند.

با این حال در ادامه این پادکست جنیفر مدینا، گزارشگر نیویورک‌تایمز به حومه لس‌آنجلس می‌رود که لاتین‌تبارهای متمول‌تر، مزرعه‌داران و صاحبان اصطبل‌های اسب‌سواری آنجا زندگی می‌کنند و در مصاحبه با ساکنان میانسال این منطقه متوجه می‌شود که بسیاری از آنها اگر چه برای نه گفتن به دونالد ترامپ می‌خواهند برای نخستین‌بار رای بدهند اما رای آنها لزوما به صندوق برنی سندرز نخواهد رفت.

عمو سام یا عمو برنی؛ آیا ایران باید از نامزدی برنی سندرز حمایت کند؟

موضوع اوج گرفتن کارزار انتخاباتی برنی‌سندرز همچنان باعث شده چند نشریه به تقابل او با جو بایدن، معاون سابق باراک اوباما و از پیشتازان جدی رقابت‌های درون حزبی دموکرات‌ها بپردازند.

نشریه دست راستی نشنال ریویو (National Review) دیروز، پنجشنبه ۱۶ ژانویه، یادداشتی به قلم جاناتان توبین منتشر کرده که عنوان آن چنین است: "شوق و شعارهای ضد جنگ در کارزارهای دموکرات‌ها برای انتخابات ۲۰۲۰ فاجعه‌ای برای سیاست خارجی مقابل ایران است".

در این یادداشت آقای توبین به خط انتقادی برنی سندرز از جو بایدن در ارتباط با جنگ عراق اشاره کرده و به این ترتیب رای مثبت جو بایدن به اشغال عراق و رای منفی برنی سندرز به این جنگ را برجسته کرده است.

"البته که این انتقاد و طرح آن از سوی سندرز علیه بایدن فقط مربوط به عراق نبود، بلکه هدف اصلی آنها جلب توجه به موضع خودشان در قبال ایران بود. این که کدام نامزد دموکرات‌ها مستعد‌تر به استفاده از گزینه نظامی علیه ایران است."

اگر چه جو بایدن بارها در دفاع از رای مثبت خود به جنگ عراق (هنگامی که جو بایدن در مجلس سنا حضور داشت) ضمن ابراز پشیمانی جرج دبلیو بوش را به "اغفال" کنگره متهم کرده اما برنی سندرز که در نظرسنجی‌ها به همراه الیزابت وارن نزدیک‌ترین رقابت را با جو بایدن دارد با طرح این انتقاد و همچنین برجسته کردن رای منفی خود به جنگ عراق سعی دارد به رای دهندگان مخالف جنگ که در هر دو طیف دموکرات و جمهوری‌خواه حضور دارند بگوید که ریاست جمهوری او صلح‌آمیزتر از هر نامزد دیگری خواهد بود.

با این حال، منتقدان آقای سندرز هم به سابقه حمایت و حتی بازدید او از نیکاراگوآ به هنگام عملیات نظامی آمریکا علیه سندانیستاهای این کشور اشاره می‌کنند و این که برنی سندرز چه طور در گذشته از کوبای تحت دیکتاتوری کمونیستی فیدل کاسترو و نیکاراگوئه که از اقتدارگرایی دانیل اورتگا رنج می‌برد حمایت کرده است.

پاسخ برنی سندرز به این انتقادها آنست که او فارغ از این که حامی کمونیسم یا رهبران این کشورها باشد به علت مخالفت اصولی‌اش با جنگ‌طلبی، مداخله‌گری و لشکرکشی‌های آمریکا از کوبا و نیکاراگوئه حمایت کرده بود.

برنی سندرز همچنین در چند روز گذشته و پس از قتل هدفمند قاسم سلیمانی به دستور دونالد ترامپ گفته بود که تمام توان خود را برای جلوگیری از هرگونه عملیات نظامی و جنگ علیه ایران به کار خواهد گرفت. او پیش‌تر هم تاکید کرده بود که در صورت به قدرت رسیدن تهران را تنها با اتکاء به دیپلماسی دعوت به اصلاح و پرهیز از پیش‌برد برنامه هسته‌ای‌اش خواهد کرد.

به این ترتیب، با توجه به اوج‌گیری استقبال از کارزار انتخاباتی آقای سندرز که ممکن است او را به کسب نامزدی حزب دموکرات نزدیک‌تر از سال ۲۰۱۶ کند این سوال به وجود می‌آید که با توجه با خصومت علنی که میان حکومت ایران و دولت دونالد ترامپ در سه سال گذشته پیش آمده آیا برای تهران بهتر است که از نامزدی "عمو برنی در برابر هراس سنتی از عمو سام" حمایت کند؟ به ویژه که حالا هم دونالد ترامپ و هم برنی سندرز دو گانه جنگ و صلح در برابر ایران را به میانه انتخابات پاییز امسال کشیده‌اند.