او معتقد است که شاه اگر در سال انقلاب نگفته بود "مردم! صدای انقلاب شما را شنیدم" و اگر درهمان ابتدای کار و قبل از راه افتادن سیل جمعیت در خیابان ها دست به سرکوب وسیع و خونین زده بود سقوط نمی کرد. به همین دلیل حاضر نیست صدای مردم را بشنود. نه تنها نمی خواهد صدای اعتراض و خشم مردم را بشنود، بلکه تحمل تک صداهای منتقد در مجلس را هم دیگر ندارد و در گام بعدی یک دولت غربال شده و تابع مطلق را بر سر کار خواهد آورد. شاید هم نخست وزیری از درون مجلسی که دیگ آن را شورای نگهبان بار گذاشته است.

او پس از این دو گام زمینه انتقال رهبری را فراهم خواهد کرد که شواهد نشان میدهد این انتقال "ولایت" موروثی است و به مجتبی خامنه ای می رسد. وقتی 8 ماه پیش در دیدار با گروهی که بنام جوانان انقلابی و عدالتخواه به نزدش برده شده بودند گفت که دولت آینده را شما جوان ها باید تشکیل بدهید، اشاره اش به همین انتخابات مجلس و دولت آینده ای بود که از دل آن باید رهبر جوان (مجتبی) هم در آید! این جوان سازی که ظاهرا با انتخابات مجلس آغاز شده و بدون تردید تنش های بزرگی را در جامعه و حتی در خود مجلسی که تدارک را دیده اند به همراه خواهد آورد، همان اندیشه های ویرانگر "مائو" رهبر انقلاب چین است که تحت عنوان "انقلاب فرهنگی" مرگ و آوارگی میلیون ها چینی و تصفیه های خونین حزبی، خانه نشینی و زندان و... را به همراه آورد و اگر نبود دوراندیشی شماری از رهبران هوشمند انقلاب چین، مانند "دنگ شیائو پینگ" که معمار چین امروز شد، نه تنها انقلاب چین، بلکه کشور چین تکه پاره شده و دهها میلیون قربانی از کشوری چند پارچه باقی مانده و امروز امریکا و ژاپن و حتی کره جنوبی آن را میان خود تقسیم کرده بودند.