با شیوع ناخوشی ویروسی کرونا در چین، نخستین کشوری که در آن این ناخوشی پیدا شد و مردم را مبتلا کرد، کشور ایران بود. چرا چنین فاجعه‌ی مرگ آوری نخست باید دامن هممیهنان ما را بگیرد و موجب مرگ چند نفری شود؟ چون عمده بازرگانی ایران با کشور چین است. باید افزود که متاسفانه دولت اسلامی دروغگو، رقم درست مبتلایان و فوت شدگان این ناخوشی را مثل همه چیز دیگر از مردم ایران و جهان پنهان نگه می‌دارد و حاضر نیست موضوعی طبیعی ولی غیر عادی را به گونه‌ای راست و درست به مردم جهان اعلام کند.
این یک امر بدیهی است و سابقه نشان داده است که ویروسهای مختلف در فضای این کره‌ای که محل زندگی ما است، به فراوانی وجود دارد و هر گاه محیط مناسب و غذای لازم و کافی پیدا کنند، شروع به رشد و ازدیاد کرده و نوع مرض زایشان دامن انسان را می‌گیرد و او را ناخوش کرده و گاه سبب مرگ و نیستی نیز می‌شود. اما خوشبختانه سازمانهائی به وجود آمده است که کارشان مبارزه با چنین جنگ آوران نادیده‌ای است که اگر به بدن آدمی هجوم آورند اغلب مرگ آور خواهند بود.
اما پرسش بزرگ این است که علت چیست که ویروس کرونا پس از پیدایشش در کشور پهناور چین، زمانی که آغاز به مسافرت به دیگر نقاط کره زمین می‌کند، نخست به ایرانیان یورش می‌برد. این یک امر عادی نیست و علتها دارد.
یکی ازعلل این فاجعه سوقات و ره آورد سفر هموطنان به کشور چین برای تجارت و خرید کالای ارزان بها و یا موضوعهای دیگر مانند خوشگذرانی است. یکی از دلائل این سفرها، ارزانی در کشور چین است که عاشقان مسافرت را وسوسه کرده و به آن سرزمین می‌کشاند. علت دیگر را باید در رفت و آمد تجار ایرانی به آن کشور برای خرید و فروش کالای ارزان جستجو کرد. روزی بیش از ده هواپیما از تهران به چین مسافر می‌برد و اغلب را در هتلهای درجه ۵ و ۶ جا می‌دهد. آنگاه مسافر تاجر مآب صبح گاهان به بازارهای پکن و هنگ و گنگ و شانگهای رفته و با مردم چین که تعداشان از یک میلیارد و سیصد میلیون نفر گذشته است دمخور و حتا همپیاله می‌شوند. البته بدیهی است در این روبوسی و معانقه امکان حمل و انتقال ره آوردی غیر از اجناس و مال التجاره را نیز به میهنشان داشته باشند.
کشور هند در همسایگی چین و با وجود نزدیکی کامل به چین، از این موهبت عظما بی بهره بود و ویروس به هند نرسید. زیرا هند تجارت با چین را مدتهاست که ممنوع کرده و حتا از دید سیاسی نیز میانه‌اش با این دولت شکراب است. این در حالی است که هند همسایه و هم مرز کشور چین است و اگر بحث تجارت نبود می‌بایست پیش از ایران این ویروس دامن مردم هند را بگیرد؛ و به جای ایران مردم هند این فاجعه را بیازمایند! و یا کشورهای مانند مغولستان و افغانستان که با چین هممرز و همسایه‌اند، خرگوش آزمایشگاه شوند.
آری حقا که بایدروی سر من و امثال من چغندر سبز شود هنگامی که می‌بینم ویروس کرونای مورد اشاره کشورهای نزدیکتر به چین را جا می‌گذارد و می‌پرد داخل ایران تا ملا و حاجی و بازاری و پرستار زحمت کش و خدمتگزار را به دیار نیستی بفرستد!
این از ظرافتکاری و یا زرنگ بازی آن ویروس نیست که هم میهنان ما را می‌بوسد، این بدبختی و فلاکت از بی توجهی و حرص و طمع پولدارها و بازرگانان ایرانی است که یک پا در ایران و دیگر پا را در چین دارند؛ تا به زعم خود تجارت کنند و اجناس ایرانی را به چین برند و کالای بی ارزش چینی را روانه ایران کنند. معلوم است که با آن اجناس و اشخاص، میکربها و ویروسهای چینی نیز همراه و همسفر مسافر ایران می‌شوند؛ و سوقاتی است که از این تجار حریص نصیب ایران و ایرانی می‌گردد.
در این هنگامه که ایران از لحاظ سیاسی و تجاری و مالی تحریم شده است و دسترسی به کالاهای اروپا و امریکا ندارد، تنها یار وفا دار و کمک رسان حکومت احمق و خود خواه اسلامی ایران، کشور و دولت چین حریص و آزمند است که به تجار ایرانی پاسخ مثبت می‌دهد و به تحریم‌های امریکا وقعی نمی‌نهد و کالای بنجلش را به جانب ایران روانه می‌سازد.
البته همچناکه اشاره شد با بدن این تجار و و کالاهائی که وارد می‌کنند، میکرب و ویروس نیز صادر می‌شود و گریبان هموطنان را می‌گیرد! پس علت همین است که که ویروس کذائی در هند همسایه چین نیست اما در ایران دور از چین غوغا کرده و مردم را هلاک می‌کند.
اگر در اروپا نیز کشور ایتالیا دچار این فلاکت شده است، علت را باید درهمان عاملی جستجو کرد که ایران را گرفتار کرده است. زیرا در اروپا نیز تنها کشور ایتالیا است که چون اقتصادی ضعیف دارد، با چین در معامله و مراوده فراوان است و این ره آورد را بازرگانان ایتالیا و کالاهای چینی به کشور ایتالیا هدیه داده‌اند.
دکتر محمد علی مهرآسا
