به باوراین قلم؛این بلای دامن گیر "کرونا"، به دینداری "دینداران واقعی" ضربه نزد،آنان درمواجهه بااین خطر، با رعایت موازین بهداشتی، دل به خدای مهربان سپرده وبه تقویت بنیه معنوی خودپرداختند.

"کرونا"ضربه کاری خودرابه افکاری زدکه کاسب کارانه باانگیزه های جاه طلبی به ترویج "دینداری خرافی" پرداختند.

ضربه مهلک اوبرهستی کسانی نشانه رفت که باافکارضدعقلانی خود،مردم رایا به تجمعات مذهبی وسیاسی دعوت میکردند ویابه ذکر و وردهای بی اساس و دعانویسی ها فرا میخواندند، ویا به زعم باطل شان، برای مردمان نسخه طب اسلامی! می پیچیدند.

والبته هنوز درابتدای قصه ایم؛ بعدها درد این ضربات بیشتر حس خواهد شد.

ضربه دراین بخش، ملالی نیست. چرا که اینان یا "خرافاتی" بودند که خانه بر روی آب ساخته بودند و یا "کاسب" بودندوکاسب همانطوریکه منفعت میبرد؛ گاه باید "ورشکستی" را با همه وجودش حس کند.

ازسوی دیگر؛ "کرونا" کمکی به ترویج "سکولار" وتفکر جدائی ویا تنافی دین با علم هم نکرد.

وقتی ازنخستین‌ روزهای پیدایش این پدیده ی دردناک ، برخی ازعلماءبزرگ قم ونجف فتوای به رعایت دستورالعمل های کارشناسان پزشکی دادندودفاتر و مجامع مذهبی خود راتعطیل کردند.

ونیز؛ نویسندگان دردآشنا وفاضل حوزه علمیه، قلم بدست گرفتند، وجامعه را باپشتوانه "شریعت و عقلانیت" ؛ به پرهیزازبرقراری وحضور درتمام تجمعات دینی حتی جماعت و جمعه وزیارت، رهنمون نمودند؛ یک جا خط بطلان ؛ هم بر جاه طلبی ها، و هم برخرافه گرایی ها، و هم بر سکولارها کشیدند.

به برکت این اقدام‌؛ نه "خرافه گرایی" بنام تجمع و جماعت بازار پیدا کرد، و نه "سکولاریسم" توانست بهره ای ببرد وضربه ای به اعتقادات دینی جامعه وارد سازد.

ماهرمقدارکه درشناخت "خرافه" موفق ترباشیم، در حساس ترین شرائط که باقوی ترین حملات "جاه طلبان خرافه گرا" روبروی شویم، بهترمیتوانیم از گرداب پر خطرشان محفوظ مانیم‌.

"خرافه" زنجیری است بر روح و استعداد بشر بسته میشود وخروجی اش هلاکتی بنام ناامیدی و جمود است.

رسالت بزرگ پیامبر خاتم(ص) بر این محور بود که بار سنگین خرافه که مانند زنجیری بر دست و پای جامعه بسته شده بود را باز کند ؛ "وَ یضَعُ عَنْهُمْ اِصْرَهُمْ وَ الاْغْلالَ الَّتی کانَتْ عَلَیهِم"(اعراف۱۵۷)

بند هر چه گشته‌ای از نیک و بد
هریکی برتوچو صندوقی است سد
تا نگردی زین همه آزاد تو
کی شوی ای جان ز غم دلشاد تو
(مولوی)

مهم این نکته است که خرافات همیشه بدنبال خلاء های دینی میگردد تا در آنجا مقیم شود.یعنی خرافه رادر باورها و عبادات، ویادرآداب جستجوی کنید.

هر "ایمانی" که از "علم" فاصله بگیرد ، یعنی به ستیز با علم اقدام کند و یا ایمانی که ریشه در متون قوی و اصیل دینی نداشته باشد ، "خرافه" است.

این پیامد،به تعبیراستادمطهری اختصاص به دین خاتم الانبیاء (ص) نداردبلکه بشرهای دوره‌های قبل وبعدهم این "طبیعت" را داشته وخواهند داشت که ؛در دین خودشان دخل وتصرف می کردند.

پس؛"خرافات" چیزی غیر ازاضافه کردن ها نیست! هر روز و درهرشرائطی میتوان منتظر "خرافه جدید و نوظهوری" باشیم .
پیدایش فِرق و ملل مذهبی جملگی از این طبیعتِ خرافه گرا یا پیدا شده اند و یا تغذیه میشوند.

واما بایدهای امروز ما ؛
باید به "علم" آراسته شد ، آن علمی که اهلبیت (ع) از آن به "تفقه" نام برده اند تا بتوان "متن دین" راشناخته و در موضوعات غیر دینی ، با آرامش خاطر به نظرات کارشناسان اهتمام ورزید و احترام گذارد.

باید از تبلیغ های بظاهر دینی که متکی بر حدس و گمان در راستای افکار سنتی و مقبول خویش است، دوری جست.

باید برای اقامه "دین ناب" و محافظت از حقوق مالی و جانی شهروندان ، هزینه پرداخت و لحظه ای از مبارزه با تحجر و جمود و خرافه، ونیز برملاءکردن "کاسبان دینیِ جاه طلب"، کناره نگرفت.

تاشاید ابرسیاه خرافه، روزی محو گردد.