این مجله می‌نویسد در کنار چین و ایتالیا، ایران کانونی است که بیش از هر کشور دیگر ویروس کُرونا در آنجا در حال پخش و شیوع است. کمبود کمک‌های بین‌المللی و اقدامات موازی می‌تواند منجر به بروز یک فاجعه در این کشور شود.

به گزارش این مجله، دانشمندان دانشگاه صنعتی «شریف» در تهران که از معتبرترین دانشگاه‌های این کشور است از طریق مدل‌های مختلف کامپیوتری سناریوهای مختلف رشد و گسترش ویروس کُرونا را در ایران شبیه‌سازی کرده‌اند. در بهترین حالت فرضی حتی اگر حکومت قرنطینه عمومی‌ اعلام کند و اگر همه مردم هم توصیه‌ها و دستورهای اعلام شده را اجرا کنند و همچنین در صورتی که در امکانات و تجهیزات پزشکی و درمان نیز کمبودی وجود نداشته باشد، در یک هفته آینده (روزهای اواخر اسفند و اوایل فروردین) کشور به مرحله اوجِ همه‌گیری ویروس کُرونا خواهد رسید و در این حالت حدود ۱۲٫۰۰۰ نفر جان خود را بر اثر ابتلا به این ویروس از دست خواهند داد.

👈مطالب بیشتر در کیهان لندن

اما این ارزیابی‌ غیرواقعی است زیرا شرایط واقعی در ایران بسیار نامناسب است: حکومت دیگر نمی‌تواند اعلام قرنطینه عمومی‌ کند و مردم نیز توصیه‌ها و دستورات نهادهای مربوطه را نادیده می‌گیرند. وضعیت امکانات پزشکی نیز به دلیل بی‌کفایتی و سوء مدیریت و همچنین تحریم‌های ایالات متحده آمریکا به دلیل سیاست‌های اتمی و موشکی جمهوری اسلامی، وضعیت را تشدید کرده و کشور را در شرایط فاجعه‌بار قرار داده است.

گسترش قبرستان‌ها

با توجه به آنچه گفته شد، رضا کاشف یکی از همین کارشناسان، در یک پیام توئیتری ارزیابی زیر را بر اساس واقعیات موجود منتشر کرده است: تازه اواخر ماه اردیبهشت، ایران به نقطه اوج همه‌گیری ویروس کُرونا خواهد رسید که در آن حالت و بر اساس ارزیابی‌های آماری، تعداد کشته‌شدگان ۳٫۵ میلیون نفر خواهد بود.

فوکوس در ادامه این گزارش می‌افزاید: همین حالا، آمار رسمی‌نشان‌دهنده جدی بودن موضوع است. بر اساس گزارش نهادهای دولتی، تا تاریخ انتشار این مقاله ۹۸۸ نفر به دلیل ابتلا به ویروس کُرونا کشته شده‌اند. در حال حاضر و مطابق همین ارقام رسمی، ایران سومین کشوری است که بالاترین میزان مرگ و میر در بین مبتلایان کُرونا را دارد. اما سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که رقم واقعی در ایران می‌تواند پنج برابر آمار رسمی و حکومتی باشد.

در شهر قم، که در تاریخ ۲۹ بهمن اولین مبتلا به ویروس کُرونا از این شهر اعلام شد، پیشاپیش قبرهای زیادی آماده شد. روزنامه «واشنگتن پست» در مطلبی به تاریخ ۱۲ مارس (۲۲ بهمن)، تصاویر ماهواره‌ای را منتشر کرد که در آن مشاهده می‌شود چگونه آرامستان این شهر، در یک زمانِ کوتاه به‌اندازه‌ی مساحت چند زمین فوتبال، با ردیف قبرهای تازه ایجاد شده، گسترش پیدا کرده است.

«فوکوس» می‌نویسد، مسئله این است که درست در همین شهر قم، که کانون شروع کُرونا بود، متعصبین مذهبی نمی‌خواهند شدت و جدیت وضعیت را درک کنند. بعد از چندین هفته سهل‌انگاری و تأخیر، بالاخره نهادهای مسئول اقدام به بستن مقبره فاطمه معصومه، یکی از نوادگان محمد، پیامبر مسلمانان کردند. اما دوشنبه شب بود که همین متعصبین مذهبی، درِ ورودی این زیارتگاه شیعیان را شکسته و دستجمعی وارد آنجا شدند.

«قرنطینه کردن تهران غیرواقعی است»

دولت در تهران نتوانست قم را که در ۱۳۰ کیلومتری جنوب تهران واقع شده قرنطینه کند و در برابر مقاومتِ دسته‌های مذهبی هم نتوانست کاری انجام دهد. در تهران که تا حالا بالاترین میزان کشته‌شدگان مبتلا به ویروس کُرونا را داشته نیز نشانی از مدیریت لایق و کارآمد دیده نمی‌شود و بجای آن بلبشو و هرج و مرج حاکم است.

علی خامنه‌ای رهبر حکومت ایران، روز یکشنبه ۱۵ مارس (۲۵ اسفند)، به نیروهای نظامی‌ دستور داد که در جنگ علیه کُرونا دستورالعمل‌های دولت روحانی را دنبال کنند. این در حالیست که دو روز قبل از آن، همین خامنه‌ای به عنوان فرمانده کل نیروهای مسلح، به نیروهای نظامی‌ ماموریت داده بود تا مبارزه علیه کُرونا را بر عهده بگیرند. با این اوصاف معلوم نیست بالاخره مسئولیت این وضعیت با کیست و کی، چکاره است؟

روحانی از اعلام وضعیت بحرانی خودداری می‌کند

همین ده روز پیش بود که محمد باقری، فرمانده ستاد کل نیروهای مسلح اعلام کرد که فرماندهی مبارزه با کُرونا را به عهده گرفته است. در تهران، شایعاتی مبنی بر قرنطینه کردن و اعلام منع رفت و آمد دهن به دهن می‌چرخید. اما یک مرتبه روز یکشنبه، حسن روحانی اعلام کرد که هر خبری در مورد قرنطینه و اقدامات مرتبط به آن تنها از سوی ستاد بحران در دولت اعلام خواهد شد. با این وجود روحانی از اعلام وضعیت بحرانی برای کل کشور خودداری کرده و حتی حاضر نیست حداقل تهران را قرنطینه اعلام کند. پیروز حناچی شهردار تهران در همین مورد گفت: «ما اصلا امکانات و ظرفیت اینکه بخواهیم تهران را قرنطینه کنیم نداریم... ما نمی‌توانیم در وضعیت قرنطینه، نیازهای مردم را تأمین کنیم، از جمله به خاطر تحریم‌ها!»

ادعای تحریم‌ها واردات اقلام پزشکی را سخت کرده است

مجله «فوکوس» در پایان اشاره می‌کند که پنجشنبه گذشته یعنی ۲۲ اسفند بعد از پنجاه سال، دولت جمهوری اسلامی از بانک جهانی و برای مبارزه با وضعیت بحرانی پیش آمده، درخواست یک وام پنج میلیارد دلاری کرد. اما مسئله اینجاست که حتی اگر این پول هم در دست رژیم باشد، با آن حتی تا دَمِ در مراکز خرید هم نمی‌تواند برود، چرا که تحریم‌های واشنگتن همۀ امور مالی، واردات کالا و نقل و انتقال‌های ارزی، از جمله در مورد کالاهای پزشکی یا کالاهای انساندوستانه را هم در بر می‌گیرد.

البته این ادعای «فوکوس» که تکرار تبلیغات «تیم ظریف» است دست‌کم درباره اقلام انساندوستانه درست نیست چرا که پیش از این اعلام شده بود «کانال بشردوستانه سویس موسوم به «شتا» که زیر نظر خزانه ‌داری آمریکا فعالیت خواهد کرد، از ۳۰ ژانویه ۲۰۲۰ در سوئیس به صورت آزمایشی آغاز به کار کرده تا دارو و تجهیزات پزشکی، اقلام کشاورزی و خوراکی، مستثنی از تحریم‌های ایالات متحده به ایران صادر شوند.» اکنون نیز هم آمریکا و هم کشورهای دیگر و نهادهای بین‌المللی برای کمک به مردم ایران کوتاهی نمی‌کنند و این جمهوری اسلامی است که معلوم نیست این کمک‌ها را واقعا برای مردم ایران به کار ببرد یا نه!

همچنین شبکه العالم، از ارگان‌های تبلیغاتی حکومت ایران گزارش می‌دهد: «در پی شیوع ویروس کُرونا در ایران، محموله کمک‌های بهداشتی شامل یک هزار کیت تشخیص، چهار هزار و ۱۷۵ گان، ۲۰ هزار روپوش، دو هزار عینک، چهار هزار ماسک N95 و ۷۸ هزار ماسک سه لایه به ایران ارسال شد. «شیخ احمد ناصر الجابر الصباح» وزیر امور خارجه کویت پیش از ظهر امروز (سه‌شنبه) در گفتگوی تلفنی با محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران ضمن اعلام همبستگی با دولت و ملت ایران در مبارزه با شیوع کُرونا از کمک انساندوستانه ۱۰ میلیون دلاری کویت به ایران برای مقابله با کرونا خبر داد. روز گذشته نیز سه محموله کمک از سوی یونیسف، امارات عربی متحده و ازبکستان به ایران ارسال شد. کمک یونیسف (صندوق کودکان سازمان ملل متحد) سومین محموله ارسالی به ایران بود. سیدعباس موسوی سخنگوی وزارت امور خارجه ایران پیش از این اعلام کرده بود که علاوه بر کمک‌های چین، ترکیه، امارات عربی متحده، آلمان، فرانسه و انگلیس، کمک‌های نقدی و تجهیزات پزشکی از ژاپن، قطر، جمهوری آذربایجان و روسیه دریافت شده است.»

با وجود همه این کمک‌ها و در حالی که هر روز بر آمار مبتلایان و کشته‌شدگان ویروس کُرونا اضافه می‌شود، تا کنون هیچ خبری از توزیع این اقلام بینِ مردم گزارش نشده است. بجای آن، علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی در دیدار با مشاور امنیت ملی عراق می‌گوید: «ایران آماده کمک به عراق در مبارزه با ویروس کرونا است.»

پرسش این است: در حالی که حکومت اسلامی حاکم بر ایران نمی‌تواند دستکش و ماسک و تب‌سنج و روپوش و لباس برای کادر درمانی کشور تهیه کند، چرا در ابعاد نجومی‌ صدها میلیارد دلار صرف تاسیسات موشکی و هسته‌ای می‌کند؟ چرا این رژیم سالیانه ده‌ها میلیارد دلار به سازمان‌های تروریستی در عراق و لبنان و فلسطین و یمن و افغانستان و دیگر نقاط جهان کمک مالی می‌کند؟ چرا این رژیم نزدیک ده سال است که در جنگ سوریه دخالت داشته و از آنجا به حزب‌الله در لبنان تجهیزات نظامی‌ ارسال می‌کند؟ نیروهای رژیم ایران در بلندی‌های جولان دنبال چه هستند و چرا از آنجا اسرائیل را تهدید می‌کنند؟ هزینه اینهمه جنگ و عملیات‌ تروریستی چقدر است و چرا همه اینها صرف مردم ایران نمی‌شود؟ چرا مردم ایران که بر دریایی از نفت و گاز نشسته‌اند باید چشم به راه کمک‌های کشورهای به مراتب فقیرتر از ایران باشند؟ تازه وقتی این کمک‌ها به ایران می‌رسد، چیزی از آن به دست مردم نرسیده، بلکه سر از بازار سیاهی که در دست سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است در آورده و باز مردم برای تهیه‌ی آنها غارت می‌شوند.

رژیم حاکم بر ایران نه تنها دشمن مردم ایران، بلکه تهدیدی است برای منطقه و جهان. برای جلوگیری از وقوع یک فاجعه انسانی که منابع خارجی درباره آنها گزارش می‌دهند، ایران اینک در لبه‌ی پرتگاه قرار دارد. جامعه جهانی، به ویژه اتحادیه اروپا باید سازشکاری با این رژیم را پایان داده و آن را برای تأمین امنیت و سلامت مردم در مقابل خطر ویروس کُرونا زیر بیشترین فشارها قرار داده و آن را را وادار به رعایت استانداردهای بهداشتی و پزشکی که سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است، نماید و بر کمک‌های بین‌المللی که در همین زمینه به ایران می‌رسد نظارت جدی داشته باشد.