در دورانِ سختیها است که آدمها محک میخورند.
در وضعِ کنونی ایران بسیاری از مردم در بیکاری، ناداری و بی غذایی به سر برده و بی برنامگی و بی خیالیِ حکومت زندگی و آینده آنها را به شدت در خطر قرار داده است. چه بر سرِ کودکانِ خیابانی، کودکانِ کار، دست فروشها، کارگرانِ بیکار، خانواده هایِ زندانیان و... خواهد آمد؟ ما ایرانیانی که در بیرون از ایران زندگی میکنیم، در این هنگامه هرج و مرج و وضع ناروشن و بدِ اقتصادیای که ویروس کرونا، پنهان کاری، دروغ بافی و ندانم کاریهای حکومت برای مردم فراهم نموده است، وظیفه سنگینی بر عهده داریم.
میتوان به مردم یاری رساند
دست کم تا ۵ میلیون ایرانی در بیرون از کشور هستیم. اگر حتا یک چهارمِ این شمار از ایرانیان بتوانند ماهیانه ۱۰ یا ۲۰ دلار بپردازند، میتوان به گروه هایی از مردم به ویژه خانواده هایِ زندانیانِ سیاسی ـ و حتا غیر سیاسی ـ کارگران و تهی دستان تا آنجا که ممکن باشد، یاریهای سودمندی رساند. این کمترین کاری است که ما میتوانیم بکنیم.
کسانی هستند که توانایی رساندنِ این یاری هایِ مالی به درونِ کشور را دارا هستند. در این وضعیتِ هولناک و نگران کننده مردم ایران اگرما پیش داوریها و بدگمانیها را برایِ یکبار هم که شده، به کناری نهاده و مبنا را بر اعتماد بگذاریم و کار را با دهها "اما" و "اگر" آغاز نکنیم و "نمی شود"ها و " نخواهد شد"ها را کنار بگذاریم، میتوان کارهایِ زیادی برای کمک به مردمِ ایران انجام داد.
در این راه نا همگونیها و نا همخوانیهای سیاسی را باید به کناری نهاد و جز خود، گروه و سازمانِ خود به مردمِ ایران اندیشید.
امکان این کار هست
دوستانی وقت گذاشته و زحمت کشیدهاند و امکان رساندنِ پول به ایران را فراهم کردهاند. نباید این چشم داشت را داشت که همه چیز آشکارا بیان شود زیرا رعایت مسئله امنیتی و رفتار حکومت که حتا تابِ همکاری هایِ انسان دوستانه میانِ ما را هم ندارد، چنین امکانی را فراهم نمیکند. امیدوارم همه کسانی که در یکی از بحرانی ترین و خطرناک ترین لحظه هایِ تاریخِ مدرنِ ایران، اندکی بیاد هم میهنانشان و آینده آنها و میهن هستند، همکاری کرده و نشان دهند که ما اگر بخواهیم توانایی هایِ باور نکردنیای داریم. نگارنده آدرسای میل خود را اینجا میگذارد تا کسانی که تمایل به همکاری دارند، تماس بگیرند:
[email protected]
از هم اکنون بنوبه خود از همه کسانی که دست همکاری خواهند داد، سپاسگزاری میکنم.