زیتون
در خبرها آمده بود که جمعی از دانشگاهیان و فعالان سیاسی داخل و خارج از ایران با امضای نامه‌ای به رئیس جمهور آمریکا، از او خواسته اند که برای مقابله حکومت ایران با کرونا و به خاطر مردم کرونازده ایران، تحریم های آمریکا علیه ایران را کاهش دهد. برای مثال در پایان این نامه، آمده است:
آقای رئیس جمهور همانگونه که شما در اظهارات اخیر خود دوبار به آن اشاره کرده اید انتظار این است که تحریم های اعمال شده مانعی در راه تامین نیازهای بهداشتی و درمانی و نیازهای روزمره ایجاد نکند اما این انتظار برآورده نشده است و مشکلات برجا هستند و مردم ما از ان رنج می برند. ما امضاکنندگان این نامه امیدواریم که دولت ایالات متحده برای رفع تمام موانع، از جمله رفع موانع مالی در برابر تامین نیازهای بهداشتی و درمانی و مایحتاج زندگی اقدام کند و ایالات متحده آمریکا همیاری با مردم ایران را فراموش نکند.
خواندن این نامه برای من که یکی از همین مردم مصیبت زده از کرونا در داخل ایران هستم بهانه خوبی شد تا از امضاکنندگان آن که هموطنان نخبه دانشگاهی یا سیاسی ما هستند این درخواست عاجزانه را داشته باشم:
نامه مشابهی به رهبر جمهوری اسلامی ایران بنویسید و از ایشان بخواهید که اگر دلشان برای مردم ایران می تپد حکم کنند که مقامات اجرایی و غیراجرایی زیر دست، افزون بر اقدامات جاری، یک مجموعه اقدامات دیگر را که به ذهن ایشان و زیردستان نرسیده است اجرا کنند تا کمکی به میلیون ها خانواده کرونازده در ایران شده باشد.
البته، می دانستم که خود می توانم این نامه را به رهبر جمهوری اسلامی ایران بنویسم و امید داشته باشم که ایشان این نامه را بخوانند و دست کم، پاسخی پای آن مرقوم فرمایند!. اما نمی توان این واقعیت را انکار کرد که اثربخشی امضای امثال من ناشناس در جهان سیاست ایران در پای این نامه، یک هزارم اپسیلن، اثر بخشی امضای جمعی از نخبگان دانشگاهی و سیاسی کشورمان بر پای این نامه را نخواهد داشت. هرگز قصد مبالغه ندارم اما درخواست-نامه این هموطنانم ؛ حتی اگر مورد توجه رهبر جمهوری اسلامی ایران قرار نگیرد دست کم با درخواست-نامه من این تفاوت را دارد که اولی می تواند توجه برانگیز و تیتر خبری رسانه های پرخواننده، شنونده یا بیننده ایرانی و خارجی شود.
در این برهه زمانی که همه ما برای نجات کشورمان در برابر ویروس کرونا و دیگر انواع بلایا مسئولیت داریم من بی نام و نشان در جهان سیاست ایران نیز به نوبه خود مسئولیت داشتم تا اگر اندیشه ای برای نجات مردم مصیبت زده ایران از کرونا دارم آن رابنویسم و از طریق صاحبان اعتبار و نفوذ در این جهان سیاست ، دست کم منتشر شود.
از این مقدمه که بگذریم به طور خلاصه اقدامات پیشنهادی من برای یاری به مردم کرونازده ایران به شرح زیر است. یقین دارم رهبر جمهوری اسلامی ایران، با توسل به اختیارات و قدرت مطلقه ولایت فقیه، قادرند همه این اقدامات را به خاطر نجات مردم تحت رهبریشان ، به زیردستان دیکته کنند و چشم دشمنان جمهوری اسلامی ایران هم کور شود از دیدن نتیجه اجرای این اقدامات!:
یک. هرآنچه طلا،نقره و دیگر اشیای گرانقیمت در مقابر مذهبی ایران جمع شده است حکم به فروش آن دهید تا خرج درمان مبتلایان به کرونا و کارگران آسیب دیده از عواقب مالی کرونا شود. این اشیای گرانقیمت در واقع، مال مردم ایران است و در این برهه بسیار حساس در تاریخ ایران، باید برای نجات ایشان بازگردانده و خرج آنها شود.
دو. ده ها موسسه، سازمان و تشکیلات مذهبی از بودجه نحیف دولت سهم می برند. به جزبرای ادامه معیشت یک عده کارکنان اداری این موسسات، حکم کنید تا بقیه بودجه آنها در سال ١٣٩٩ خرج تهیه تجهیزات پزشکی ، درمان مبتلایان به کرونا و پرداخت به صدهاهزار کارگر بیکارشده به علت شیوع کرونا شود.
سه. وجوه بسیاری را هرساله برخی از هموطنان خرج انواع نذر و نیاز مذهبی؛ به ویژه در ایّام محرم می کنند. خطاب به این گروه ، فتوا صادر کنید که در همین ایّام، این وجوه را به حساب دولت بریزند تا خرج ده ها قلم هزینه انسانی و تجهیزات لازم برای مقابله با کرونا شود.
چهار. بخشی از بودجه دولت صرف فعالیت های فرهنگی ( ایدئولوژیک)مانند مبارزه با بدحجابی و انواع فیلترینگ دسترسی به رسانه های خارجی می شود( برای مثال، در همین ایّام سخت کرونایی، کماکان منطقه محل سکونتمان، دریافت کننده پارازیت روی امواج ماهواره ای است). حکم کنید تا اینگونه فعالیت ها به خاطر اوضاع اضطراری کشور، برای مدتی متوقف شود تا بودجه آزادشده خرج، مقابله با پیامدهای مالی شیوع کرونا گردد.
پنج. آنطور که در خبرها آمده بود دولت آمریکا اعلام آمادگی برای کمک رسانی پزشکی به ایران برای مقابله با کرونا کرده است. هرچند برخی از دیپلمات ها و سیاستمداران کشور از ادامه تنش با آمریکا، منافع اقتصادی و غیراقتصادی می برند اما به خاطر ملت، این کمک ها را بپذیرید. به عبارت دیگر، به خاطر یاری مردم تحت رهبریتان، برای یک دوره موقت، به آمریکا آتش بس بدهید تا شاید این کمک های پزشکی وعده داده شده ، سبب نجات جان برخی از مبتلایان به کرونا شود
به یقین، این فهرست اقدامات، جامع نیست و به نظر می رسد مخاطبان من برای امضای درخواست-نامه اجرای این اقدامات از رهبر جمهوری اسلامی ایران، بتوانند اقدامات دیگری به آن بیفزایند.
در پایان، شاید بتوان گفت در حالی که نامه درخواست شماری از دانشگاهیان و فعالان سیاسی ایرانی، درخواست برای اقدام خارجی است و بنابراین، امکان عملی شدن آن بسیار دور از تصور نشان می دهد درخواست-نامه پیشنهادشده در این نوشته، متوجه اقدامات داخلی است و البته، احتمال عملی شدن آن بسیار دردسترس تر است؛ البته به این شرط که اراده سیاسی لازم برای توجه به نیازهای اضطراری مردم مصیبت زده ایران، در رهبر جمهوری اسلامی ایران وجود داشته باشد.
