لباسی که آنها می‌پوشیدند نارنجی یا خاکستری بود و همچنین با استفاده از پتو و برای محافظت از سرما به ویژه در ساعت‌های اولیه صبح لباس‌هایی ساخته بودند.

اینها عناصر سازمان تروریستی «داعش» هستند که با قوانین سختگیرانه و مقررات بی رحمانه، اقدامات و جنایاتی در سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ مرتکب و باعث ایجاد رعب و وحشت شده‌اند.

این سازمان در اوج قدرتش کتاب‌های درسی دینی چاپ کرد، سکه ضرب کرد، به جمع‌آوری مالیات از نزدیک به ۷ میلیون نفر پرداخت و مرزهای بین مناطق تحت کنترل خود در سوریه و عراق را قبل از شکست و فروپاشی در مارس سال گذشته توسط گروه‌های مختلف و در مقدمه آنها «نیروهای سوریه دموکراتیک» با حمایت ائتلاف بین‌المللی به رهبری آمریکا برداشت.

به گفته مقامات «اداره خودمختاری شمال شرقی» سوریه، حدود ۱۲ هزار مرد مسلح که متعلق به سازمان افراطی داعش بودند در حال حاضر در زندان هستند. از جمله آنها ۸۰۰ شبه نظامی از ۵۴ ملیت غربی، هزار مبارز از کشورهای خاورمیانه به رهبری ترکیه، روسیه یا شمال آفریقا و کشورهای آسیایی، علاوه بر هزار و ۲۰۰ فرد مسلح از کشورهای عربی که بیشتر آنها از تونس و مراکش آمده‌اند، همچنین تعداد عراقی‌ها در حدود ۴ هزار نفر است و بقیه سوری هستند.

به گفته مدیریت زندان، این زندانیان هیچگاه تحت بازجویی قرار نگرفته‌اند یا به دادگاه معرفی نشده‌اند و ارتباط آنها از جهان خارج و تحولات میدانی در منطقه طی سال گذشته قطع شده‌است و مدییت زندان با بازرسی و نظارت مستمر فیزیکی و الکترونیک آنها را رصد می‌کند.

یک زندانی بلژیکی و یک آلمانی اهل سوریه خواستار آن شدند که به دولت‌های خود منتقل شوند زیرا بر خلاف کشورهایی مانند عراق حکم اعدام در آنها ممنوع است. اولی گفت: «دولت من باید مرا بازگرداند و مرا در دادگاه کشورم محاکمه کند». زندانی دوم اظهار داشت که وی خود را تسلیم و ادعا کرد که جنگجو نیست. به گفته او: «من خودم را تسلیم و عواقب را متحمل می‌شوم، من یک شهروند ساکن در آن مناطق بودم».

خبرنگار اعزامی روزنامه الشرق الاوسط با تماشای یک فیلم ضبط شده یک ماه قبل از دوربین‌های مداربسته در زندان، متوجه شد که ده‌ها بازداشت شده در تلاشند با فریب خود را به بیماری بزنند، تا نگهبانان زندان را بازداشت کنند، اما نیروهای ویژه سریعاً مداخله کردند و بدون هیچ گونه تلفات یا ادامه نافرمانی غائله را بخوابانند.

مدیریت زندان گفت: نیروهای ویژه مداخله کرده و از گلوله‌های پلاستیکی و گاز اشک آور برای برقراری نظم استفاده کردند و موفق به کنترل اوضاع و آزادسازی گروگان‌ها شدند. به گفته آنها: این مرکز فاقد بسیاری از امکانات و سیستم‌های نظارتی بوده و هنوز در حال تعمیر و ساخت است.

مقامات کرد و «نیروهای دموکراتیک سوریه» از این بیم دارند که اگر بقیه مناطق تحت کنترل آنها تحت حملات ترکیه قرار گیرند، که تعدادی از زندان‌ها و مراکز بازداشت را در خود جای داده‌اند، این افراط گرایان فرار خواهند کرد.

نشانه‌های این ترس به دلیل حضور آنها در ساختمانهایی است که «دارای امنیت کامل نیستند»، همچنین وقوع حملات و هرج و مرج مانند مواردی که در اردوگاه الهول در شرق سوریه روی داده‌است.