ایندپتندنت فارسی - بعد از بررسی احکام نماز جماعت از توضیح المسائل بنیانگذار انقلاب، این پنجشنبه را می‌دهیم به احکام اسلامی صید و بریدن و کباب کردن ماهی به نقل از رهبر انقلاب.
از آنجا که در این آخرالزمان کرونایی، عده‌ای از امُت اسلام برای مقابله با قحطی آذوقه‌جات و دهن‌کجی به تحریمات آمریکای جهانخوار، به صید ماهی در دریا و دریاچه و رود و نهر و استخر پرداخته‌اند، و از آنجا که خوردن هرگونه ماهی بی‌اذن و اجازه ولی فقیه از گوشت سگ نجس‌تر است، در اینجا احکام «صید ماهی» را از کتاب توضیح المسائل آیت‌الله خامنه‌ای، نقل می‌کنیم. لازم است شیعیان گرامی برای پرهیز از ارسال شدن به جهنم و گرفتار شدن به عذاب دنیوی و اُخروی، مو به مو رعایت کنند.
عنداللزوم، سایت مبارک رهبر معظم برای پاسخ به باقی نیازمندی‌های اُمت عزیز با یک کلیک در اینترنت قابل دسترسی است.
«احکام صید ماهى»
«مسئله ۲۶۱۵- اگر ماهى فلسدار را زنده از آب بگیرند و بیرون آب جان دهد، پاک و خوردن آن حلال است. و چنانچه در آب بمیرد، پاک است ولى خوردن آن حرام می‌باشد و ماهى بى فلس را، اگر چه زنده از آب بگیرند و بیرون آب جان دهد، حرام است.»
- یکی به مقام رهبری بگویید اگر شما ماهی را با فلسش می‌خورید، تقصیر ما نیست. ولی ما که فلسش را می‌گیریم و بی‌فلس می‌خوریم، کوفت‌مان بشود یا حلال است؟ تازه، بنیانگذار انقلاب خودش اوزون‌برون را حلال کرد، شما دیگه چی می‌گی؟
مطالب بیشتر در سایت ایندپتندنت فارسی
«مسئله ۲۶۱۶- اگر ماهى از آب بیرون بیفتد یا موج آن را بیرون بیندازد یا آب فرو رود و ماهى در خشکى بماند، چنانچه پیش از آن که بمیرد با دست یا به وسیله دیگر کسى آن را بگیرد، بعد از جان دادن حلال است.»
- البته اگر در دریای کاسپین چنین اتفاقی بیفتد، باید صاف بدهیم پوتین میل کند. خودمان تخمش را هم نمی‌توانیم بخوریم!
«مسئله ۲۶۱۷- کسى که ماهى را صید مىکند، لازم نیست مسلمان باشد و در موقع گرفتن نام خدا را ببرد.»
- همین که ماهی مسلمان باشد، کافیست.
«مسئله ۲۶۱۸- ماهى مردهاى که معلوم نیست آن را زنده از آب گرفتهاند یا مرده، چنانچه در دست مسلمان باشد، حلال است و اگر در دست کافر باشد، اگر چه بگوید آن را زنده گرفتهام، حرام می‌باشد.»
- جایز است پزشکی قانونی ماهی را معاینه کند تا تاریخ فوت نامبرده مشخص شود. البته بهتر است اول ماهیگیره را لخت کنند، ببینند کافر است یا مسلمان؟ احتیاط شرط است که کافر، از ماهیگیران یهودی نباشد.
«مسئله ۲۶۱۹- خوردن ماهى زنده اشکال ندارد.»
- ولی خوردن ماهی دودی زنده جایز نیست.
«مسئله ۲۶۲۰- اگر ماهى زنده را بریان کنند یا در بیرون آب پیش از جان دادن بکشند، خوردن آن اشکال ندارد.»
- اصولاً هرچه بیشتر آن بدبخت را زجرکش کنند، به نظر مقام رهبری خوشمزه‌تر است.
«مسئله ۲۶۲۱- اگر ماهى را بیرون آب دو قسمت کنند، و یک قسمت آن در حالى که زنده است در آب بیفتد، خوردن قسمتى که بیرون آب مانده، اشکال ندارد.»
- فتوای خیلی مفیدی است. تا پیش از این، مسلمانان ماهیگیر خیال می‌کردند وقتی نصف ماهی در رفت و افتاد توی آب، آن قسمت جامانده حرام است، و آن تکه دررفته را می‌شود خورد. بنابراین آن تکه درنرفته را هم می‌انداختند توی آب. البته الان هم اگر این کار را بکنند، رهبر معظم بیشتر راضی خواهند بود، به شرطی که آب هر دو تکه را ببرد به سوریه.
ولی در این شرایط کرونایی بهتر است برادران و خواهران مسلمون و مسلمات، با احتیاط بیشتری عمل کنند و اگر صبر انقلابی ندارند و همان لب آب ماهی زنده را تکه تکه می‌کنند، بهتر است به جای دو تکه، ماهی را سه قسمتش کنند که به عون الهی، یک سومش بیفتد توی آب.
البته عنداللزوم، موقع نصف کردن اگر ماهی را از درازا و تمام قد نصف کنند، مطمئن‌تر است، چرا که رغبت کمتری در هر نصفه از ماهی می‌ماند که بپرد توی آب، چون که ماهی‌ها اصولاً خوش ندارند یک کَتی شنا کنند.
در حدیث آمده که اگر ماهی را رو به قبله کارد بزنند، حیا می‌کند و تا اطلاع ثانوی از جهیدن توی آب، خودداری می‌کند.
از سوی دیگر، چون رهبر معظم امسال را سال «جهش تولید» اسم گذاشته‌اند، ممکن است ماهی‌ها هم مثل سرداران و امیران و قپه‌داران سپاه، تحت‌تأثیر فرمایشات ایشان، به نیت تولید، «جهش» بیشتری از خود نشان دهند و احتمالاً وقتی یک قسمت می‌خواهد توی آب بجهد، با زدن یک سوت (که ما آن را نمی‌شنویم) آن یکی تکه را هم خبر کند و دوتایی توی آب بپرند (البته چنانچه پیشتر گفته شد، باید امیدوار باشیم که دوتایی عازم سوریه می‌شوند و در آنجا به هم چسبیده، خود را به مدافعین حرم معرفی می‌کنند.)
آنچه در این فتوای آخر جالب توجه است، این است که فقیه معظم، نتوانسته حلالی و حرامی نصفه ماهی باقیمانده را تعیین کند و آن را با بیان خوردنش «اشکال ندارد»، از سر باز کرده.
بی‌گمان این فتوای تکان دهنده، در آینده منبع الهام شاعران و نویسندگان و هنرمندان خواهد بود که شعرها بسرایند و رمان‌ها بنویسند و نقاشی‌ها بکشند و مجسمه‌ها بسازند و فیلم‌ها بر پرده ببرند و نمایش‌ها اجرا کنند. از آن جمله است یکی از شاعران توانای معاصر که این حماسه «ماهوی» را به نظم درآورده و در این مثنوی، ماهیّت رابطه مرجع تقلید با مقلّدان خود را به تصویر کشیده است:
مثنوی نصفه ماهی
چنین فرمود آن عظمای لایق
به توضیح المسائل، با خلایق:
مقلّد گر تو کردی صید ماهی
بکن قسمت ز هر جا که بخواهی
به وقتی که دو قسمت را بریدی
اگر یک قسمت آن را ندیدی
یقین یک نصفه آن جسته در آب
تو این یک قسمتی که مانده، دریاب
مقلد تو برای من عزیزی
بنابراین بگویم سورپریزی:
اگر داری زغال و سیخ و منقل
مقلد جان مشو بیخود معطل
وگر در خانه ماهیتابه داری
همان بهتر که آن را هم بیاری
کنون گویم کلامی ناگهانی
که در حدسش تو حتما ناتوانی:
ز ماهی آنچه جا مانده به‌هرحال
ندارد خوردنش بهر تو اشکال!
***
مقلد جان خوشت آمد به قرآن؟
ز جا جستی و جا خوردی مسلمان؟
تو اصلاَ می‌رسید عقلت به این کار
که از آن نصفه گردی بهره‌بردار؟
عزیزم، مرجع تقلید دینی
تو در عمرت به این خوبی نبینی
اگر من صاحب فتوا نبودم،
پی ارشاد تو اینجا نبودم،
چه می‌کردی تو با آن نصفه ماهی؟
به ما ایمان بیاور گاه گاهی
نه، اشکالی ندارد، میل آن «فیش»
فقط تیغش برون آور به تفتیش
مقلد حرف من اینجا تمام است
که گفتم نه حلال و نه حرام است
به جان تو که کردم توی آن گیر
ندانستم نه توضیح و نه تفسیر
همین طوری به «اشکالی ندارد»
ز خود این مسئلت را کرده‌ام رد
که اول گز نکرده، پاره کردم
خودم را آخرش بیچاره کردم
بگو اصلاً مگر مرجع، مریضی؟
که می‌خواهی ز خود فتوا بریزی؟
بَبَم، این مسئله بود آفریدی؟
مگر در عمر خود ماهی ندیدی؟
خودت این صحنه را کردی تَجَسّم؟
گرفتی ماهی از دریاچه قم؟
نمی‌دیدی که آن بیچاره جان داشت؟
نمی‌دیدی سر و دمبش تکان داشت؟
بریدی از کمر آن خیره‌سر را!
پرید آنوقت یک نصفش به دریا؟
کدامین قسمتش حالا توان خورد؟
همان قسمت که موجش آمد و برد؟
نه؟ آن قسمت نصیب موج آب است
همین نصفه که جا مانده حساب است
به قرآن خوب شد این را تو گفتی
درودم بر تو مرجع، بر تو مفتی!
نمیری آی نمیری آی نمیری
ز دریای خِرَد ماهی بگیری
