متاسفانه تلویزیون پر شده است از تبلیغاتی که از کلمات بیگانه استفاده می شود. بسیاری از برندهای محصولات ایرانی، به زبان فارسی نیستند. پوشک مای بیبی (my baby)، محصول جدیدی به نام پول آپ (pull up) را به بازار عرضه کرده است و مخاطبی که شاید زبان انگلیسی نداند، در حال فکر کردن به ارتباط میان پول و پوشک باشد! شرکت میهن، محصول جدیدی را به نام فروت لند (fruit land) را به بازار عرضه کرده است. پنیر صباح نوآوری جدیدش در تولید محصولی است که بسته بندی متفاوتی دارد. این شرکت پنیری در ظرف شیشه ای تولید کرده است و آن را پنیرجار(jar) نام گذاری کرده است. تبلیغاتی که هر روز از تلویزیون پخش می شود، وزن و قافیه اش بر همین کلمه استوار شده است.

این در حالی است که در اصل 33 دستورالعمل ساخت آگهی های تبلیغاتی آمده است: در متن و گفتار آگهی باید از واژه‌ها و کلمات فارسی استفاده شود و همچنین اسامی کالاها و اماکنی که در متن آگهی ذکر و یا در تصویر نمایش داده می شود باید فارسی باشد. دستورالعمل کم رمق و بی خاصیتی که ظاهراً قرار نیست هیچ بخاری از آن بلند شود و هر چند خودش دارای نقص فراوانی است، اما همین هم پشتوانه ای برای اجرا ندارد.

آیا تعصب و حفظ زبان فارسی، هم سنگ و هم تراز حفظ پرچم کشور، حمایت از خلیج فارس و دفاع از تمامیت ارضی کشور نیست؟ شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان اصلی ترین نهاد سیاست گذار در حوزه فرهنگ، چه تلاشی برای حفظ زبان فارسی کرده است؟ آیا نباید مسئولین این شورا و سایر سازمان های متولی فرهنگ نسبت به غارت بی سر و صدای زبان فارسی در تبلیغات تلویزیونی واکنش نشان بدهند؟