هفته گذشته، بیانیهای با بیش از 90 امضا تحت عنوان بیانیه «همبستگی و ائتلاف فعالان سیاسی و مدنی» در فضای مجازی منتشر شد که ساعاتی پس از انتشار با تکذیبیه گسترده برخی از نامهای مندرج در آن روبرو گشت.
در همان ایام، مقالهای با عنوان «سناریو پشت پرده بیانیه جعلی چیست؟!» به نقشه احتمالی این طرح اشاره و گفته شد که این بیانیه با هدف سنجش میزان حساسیت جامعه اپوزیسیون نسبت به «حق تعیین سرنوشت برای اقوام در ایران» تنظیم شده و نویسنده معتقد است که تنظیم کنندگان اصلی بیانیه، از چهرههای شناخته شده اپوزیسیون برای مشروعیت و پوشش خود استفاده کردهاند تا با موجه جلوه دادن آن، راه را برای بیانیه اصلی که با هدف اعلان ائتلاف رسمی با برخی جریانات تجزیه طلب طرح ریزی شده، هموار کنند.
ساعاتی پس از انتشار این مقاله، محمد امینی در گفتگو با تلویزیون میهن، ضمن رد جعلی بودن بیانیه، از ابعاد پشت پرده انتشار آن سخن گفت.
وی در این برنامه، انتشار چنین بیانیهای را «یک نوع ورشکستگی رفتاری و نه سیاسی» خواند و افزود:
«برخی میگویند این نسخه را امضا نکردند و نسخه دیگری در برابر آنها بوده ولی اگر به این سیاهه نگاه کنید، می بینید که افرادی از جریانهای گوناگون در کنار هم چیده شده و کوشش شده برای اینکه یک دستگاه ائتلاف در خارج از ایران به عنوان یک اپوزیسیون مشترک بوجود آید؛ خود نفس این موضوع که ایرانیان کوشنده و کنشگر خارج از ایران بدنیست که یک کار مشترک انجام دهند بسیار کار نیکی است اگر درست انجام بشه، ولی در این سالها از این فیل ها زیاد هوا شده.»
در ادامه این اظهارات، امینی با اشاره به برنامه دستگاه های ائتلاف گروههای اپوزیسیونی چون مجاهدین خلق، ایران فدرال، شورای ملی ایران و شورای مدیریت گذار و اعلام مخالفت خود با اینگونه «دولتک سازیها» تاکید داشت:
«این کار تازه(تنظیم بیانیه)، از همین بازی هایی است که برخی از جریان های خارج از کشور درست کردند، من آگاهی شخصی دارم در گفتگو با دست کم 5 نفر از کسانی که در نوشتن و امضا این بیانیه دستی نداشتند و نام آنها به نادرست آمده، از آنها هیچگاه نشنیدم که گفته باشند این بیانیه را دستگاه امنیتی ج.ا درست کرده، مستقیما این 5 نفر به خود من گفتند که دست کم دو نفر آدم را از آدم های اصلی شورای ملی هستند و یکی از آنها گردانندگان رادیو تلویزیونی سرشناس تازه به دوران رسیده در این شهر لس آنجلس هست، آنها با اینها تماس گرفتند و گفتند که چنین بیانیهای هست و حتی برای خیلی از اینها نسخه این بیانیه را نفرستادند و امروز خیلی از آنها می گویند که این بیانیه جعلی است چون در واژه هایی دست برده شده و یا انشا بیانیه مقداری شکسته است. آن را چرخاندند، کسانی تغییری دادند و بالاخره شتابزده این بیانیه را بیرون دادند و حالا میگویند که ما نبودیم و ما نمی دانیم که کی بوده، در حالی که روشن است که چه کسانی با چه کسانی تلفنی صحبت کردند که چنین بیانیه ای بیرون بدهیم، گوهر بیانیه در این نوشته بوده، حالا این چیزی که بیرون آمده را می توانند بگویند که «این نبوده آن چیزی که تهیه کردیم سه جمله اش تغییر پیدا کرده» یا به قول دوستان جنبه تجزیه طلبانه پیدا کرده».
با توجه به گزارههایی که محمد امینی در این برنامه به آن اشاره میکند، منظور وی از «دو آدم اصلی شورای ملی ایران» کسی نیست جز نازیلا گلستان و رضا پیرزاده. طبق اظهارات امینی، تعدادی از تکذیب کنندگان بیانیه، از تنظیم چنین بیانیهای آگاه بودند و عده دیگری حتی روحشان نیز از آن خبر نداشته است.
به نظر میرسد در شرایط حساس کنونی بایستی مطالبهای از طرف کسانی که نام ایشان زیر بیانیه آمده است نسبت به این دو تن به عنوان تنظیم کنندگان بیانیه، صورت پذیرد که چرا و با چه هدفی موضوع تجزیه ایران را به صورت ضمنی و تحریف شده در متن بیانیه جای دادهاند و در عین حال، حاضر نشدند که نام خود را کنار نام دیگر چهرهها (چه کسانی که از بیانیه خبر داشتند و چه کسانی که خبر نداشتند) قرار دهند؟!
آیا این اقدام، سواستفاده از مشروعیت و مقبولیت برخی چهرههای برای پوشش اهداف پشت پرده نیست؟! آیا این بازی با آبروی 40 ساله افرادی که حفظ تمامیت ارضی را خط قرمز خود در فردای براندازی میدانند، نیست؟!
خفاش، انسان و اکولوژی، جلال ایجادی
خطر مرگ زندانیان عقیدتی در زندان، وحید وحدت حق