همبستگی ملی منتها برای سرنگون کردن شماها!
کشورِ در هم شکسته شده به دست آخوندهای حاکم، به سمت فروپاشی می رود.
در این لحظات سرنوشت ساز، خاتمیِ در آب نمک خوابانده شده، کمر دردش خوب شده و از باغ دماوند به تهران مهاجرت کرده تا بلکه بتواند یک بار دیگر حرکت های اعتراضی مردم را به بیراهه ی اصلاح طلبی بکشاند.
اما سید ممد غافل است از این که آب نمکی که او در آن خوابانده شده، سال هاست که کپک زده و گندیده است. مردم از بوی گند حکومت نکبت و این آب نمک فاسد، جان های شان به لب رسیده و بمب ساعتی هر لحظه به انفجار نزدیک تر می شود.
خاتمی در سخنرانی ویدئویی خود، از مصیبت ها می گوید و این که نباید آن ها را از مردم پنهان کرد. مردم البته به خوبی با مصیبت ها آشنا هستند چرا که با این مصیبت ها هر ساعت و هر دقیقه در حال دست و پنجه نرم کردن اند.
خاتمی راه حل را هم به خیال خود نشان می دهد: همبستگی مردم در جهت کاهش «مصیبت ها». مصیبت هایی که مردم در آفرینش آن ها نقشی نداشته اند؛ مصیبت هایی که آخوندهای حاکم باعث و بانی آن ها بوده اند.
البته آقای خاتمی در مورد همبستگی مردم کاملا درست می گوید. مردم باید به هم بپیوندند ولی این بار برای سرنگون کردن حکومت نکبت.
این «سرنگونی» باید هر چه زودتر اتفاق بیفتد والّا «فروپاشی» در پیش خواهد بود و فروپاشی مصیبتی ست که کل کشور و کل مردم ایران را در خطر آسیب جبران ناپذیر تاریخی قرار خواهد داد.
صحبت های خاتمی، به نوعی «شنیدن صدای انقلاب» بود. اما کسی که این «صدا» را شنیده و شنیده شدنِ آن را بر زبان می آوَرَد، کاره ای در مملکت نیست و اقرار به شنیدن صدای انقلاب او چیزی را تغییر نمی دهد.
ما منتظر می مانیم تا رییس تمام آدمکشان و فاسدان و غارتگران، خودش رو به روی دوربین ها بنشیند و او که همه کاره ی این نظام نکبت است به شنیدن صدای انقلاب مردم ایران اقرار کند.
بعد هم اگر اجل فرصتی به او داد، بار و بندیل اش را ببندد و به نزد جانشین سلطان قابوس، یا کشورهای لبنان و سوریه برود و کشور را به دست مردم و حکومت منتخب آن ها بسپارد.
مردم، برای رسیدن به چنین هدفی، باید به هم بپیوندند و در این جهت تلاش کنند.
روحانی یکی از وزرای خود را برکنار کرد
