مدت هاست که سراغ کتاب های چاپی نمی روم. چشم هایم درست نمی بیند و خواندن این نوع کتاب مرا خسته می کند. نتیجتا رفته ام به سراغ کتاب های الکترونیکی و چون کتاب های فارسی در این عرصه محدود است، بیشتر کتاب های خارجی می خوانم.
در کتاب های الکترونیکی -که با کتاب پی دی اف کاملا فرق می کند- می توان حروف را به دلخواه بزرگ و کوچک کرد و رنگ پس زمینه را تغییر داد.
با همین وضعیت کتاب «آخرین فرصت گل» را که به دست ام رسید شروع به ورق زدن کردم.
از همان صفحه دوم سوم، شروع کردم به به هیجان آمدن. همین طور که کتاب را که بر روی کاغذ گلاسه مات و به صورت رنگی چاپ شده بود ورق می زدم و عکس و یادگار های کشته شدگان نازنین مان را که حکومت نکبت بی رحمانه آن ها را به دل خاک سپرده بود نگاه می کردم، شروع کردم به طور پراکنده به خواندن مطالب آن: وصیت نامه و نامه ها و شعرهای به خاک و خون افتادگان در حکومت نکبت.
هر چند کتاب در باره ی کشته شدگان بود، اما بوی بهار می داد. بوی زندگی. گلستانی بود از گل های زیبای ایران.
برای مهدی اصلانی فرقی نمی کرد که این گل، مورد پسند عده ای باشد، مورد پسند عده ای نباشد.
دیدن به خاک افتاده ی توده ای در کنار فرخ رو پارسا، حال ام را آن قدر خوب کرد که مدت ها بود این چنین حال ام خوب نشده بود.
اصلانی که به شکل شگفت انگیز و با زحمت بسیار، نوشته های کشته شدگان نازنین ما و تصاویر یادگارهایی از آن ها را جمع آوری کرده، هر که را حکومت نکبت به خاک انداخته در نظر داشته و برای او فرقی نمی کند که این گل ساقه شکسته مثلا در حکومت شاه حضور داشته یا مجاهد و چریک و اکثریت و راه کارگر و پیکار و غیره بوده. و کار مهم دیگر اصلانی پرداختن به کشته شدگان بهایی ما بوده.
حکومت اسلامی، جنایت کار است و جنایت اش باید محکوم شود.
این اصل اول در مبارزه با حکومت است.
کشتار حکومت اسلامی باید به جامعه، به امروز و به فردای تاریخ مان نشان داده شود.
و اصلانی چنین کار بزرگی را با انتشار آثار ۱۳۷ تن نازنین انجام داده.
در انتخاب نام ها و نامه ها، تنها ملاک، وجود اثر و یادگاری از کشته شدگان بوده. و چه دشوار است از بازماندگان این عزیزان، چنین آثاری را خواستن و به دست آوردن.
اگر تعداد کشته شدگان وابسته به رژیم پیشین در این کتاب کم است، به علت عدم دسترسی به آثار این عزیزان است نه چیز دیگر.
کتاب به شکلی فاخر، و همان طور که گفتم به صورت رنگی آن گونه که شایسته گل های باغ کشته شدگان است منتشر شده و در این کار عده ای به اصلانی یاری رسانده اند.
این گلستان را تمام کسانی که دل شان از کشتار حکومت نکبت خون است باید در کتابخانه ی خود داشته باشند. گلستانی که پند ش به ما این است، هرگز هرگز هرگز کسانی را که حکومت اسلامی به خون افکنده فراموش نکنیم و این را آیندگان بخوانند و بدانند که آزادی یی که در آن روز اختیار دارند برایش چنین بهای سنگینی پرداخت شده است...
