ناموس زن

درهستی‌ی زاینده‌اش باید باشد
در سرشت آفریده‌گاری‌اش،
که زیستن را
از میان خدایان خام مردانه
به سوی آینده گذر می‌دهد
*
ناموس زن
در کششِ فسونگر سکسی‌اش باید باشد
که با هوش بی‌کران طبیعت
پیوند خوده است
*
ناموس زن
در پستان‌هایش باید باشد
که سرشار راه‌های شیری‌ست
در واژن‌اش که هیاهوی جنگ را
خاموش می‌کند
*
ناموس زن
در سرین‌اش باید باشد
که آکنده از پیام آبگون آینده است
در ران‌های‌اش
که سرشار رود سفید امروز و فرداست

ناموس زن
در موسیقی آوازش باید باشد؛
در گیسوان افشان‌اش؛
در سرانگشتان نغمه‌نوازش؛
و در خنده‌های دل‌انگیز و پایکوبی‌اش
*
ناموس زن
در واژه واژه‌ی زبان‌‌اش باید باشد؛
در همه‌ی گام‌های اکنون‌اش؛
و در همه‌ی آرزوهای فردای‌اش.

*

*