• 1- پنهان کاری ودروغ گویی حکومت : درست است که حکومت تا روزها خطر کورونا را جدی نگرفت و آمار مبتلایان و کشته شدگان را درست اعلام نکرد ، که در نتیجه آن بیماری به سرعت گسترش یافت . رسانه های مزدورچنان بر این آتش دمیدند که دودش آسمان همه جامعه را پوشاند ،و دیگر هیچ کس چیزی نمی دید جز توطئه و سوئ نیت از سوی حکومتی که حاضر است با هر هزینه ای از جیب ملت بر سر قدرت بماند . اما طولی نکشید که معلوم شد آمریکا و انگلستان و ایتالیا و فرانسه و بسیاراز کشورهای دیگر همین خطا را کرده اند . و در حقیقت تمام آنها چون حکومت ایران از عملکرد این پدیده ناشناخته و خطرناک بی اطلاع بودند

• 2- گور دستجمعی:این رسانه ها مرتب تصاویری چاپ می کردند که گفته می شد توسط ماهواره ها عکس یرداری شده اند . تصاویر به شکل نا روشنی نشان می داد دولت برای پنهان کردن جنایت حاصل از غفلتش ، در حیاط یک بیمارستان چاله های بزرگی را کنده ، و اجسادقربانیان را در آن ریخته است. اینان آگاهانه از لغت "گور دستجمعی " استفاده می کردند تا خاطره تلخ و وحشتناک کشار دهه 60 رازنده کنند . مردم به خروش آمده از دیدن این عکس ها از خود نمی پرسیدند آخر مگر در آن بیمارستان کادر درمانی ،خدمه و مریض وجود نداشتند .آیا همه اینان شرف و حیثیت را فراموش کرده وبا مشاهده این عمل شرم آور سخنی به اعتراض نگفتند. دیری نگذشت که مردم شاهد گور های دسته جمعی در بسیاری از کشورهای غربی ،بخصوص شهر نیو یورک ،شدند و متوجه شدند این امر نه از سر بی اخلاقی و بی شرافتی ، بلکه در اثرزیادی تعداد کشته شدگان این ویروس است . پس از آن بود که مردم کم کم متوجه شدند تمام آن عکس های گورهای دسستجمعی ساختگی و دروغ بوده ، که رسانه های مزدور آن ها را در سطح وسیعی پخش کرده بودند.

• 3-کمبود ماسک و مواد ضد عفونی کننده: این کمبود را چنان بزرگ نشان دادند که گو.یی تنها ایران است که باحکومت نالایقش مردم را از امکانان پزشکی محروم کرده است . هر روز مصاحبه ای پخش می کردند که چه طور نه مردم ، که کادرهای درمانی، هم در اثر نداشتن ماسک مریض و کشته می شوند. اما چند هفته بعد معلوم شد این مشکل در حد وسیع تری در آمریکا و تقریبا تمام کشورهای اروپا وجود دارد تا بدانجا کشورها سفارشات پزشکی یک دیگر را در فرودگاه ها به سرقت می برند . ویا کشورهایی چون آلمان که وضع بهتری دارند مانع صدور این وسایل به کشورهای همسایه اشان می شوند. کشور هایی که در آثر نبود این امکانات در خطر جدی بودند . به عبارتی همدردی با دیگران فدای منافع مردمشا ن شد . معلوم شد در سختی ها آنان هریک به فکر آن بودند که لحاف را بر سر خودشان بکشند

• 4-فشار مومنان برای رفتن به زیارتگاه ها. این را چنان بزرگ کردند که گویی این حماقت مخصوص ایران است ، و ایرانیان خرافی ترین مردمان هستند ، و دولت هم در گسترش آن سهم دارد. اما بعد معلوم شد که این پدیده نیز جهانی است . از جمله مقامات شهر نئو اورلئان در اوج کرونا تصمیم گرفتند ،بزرگترین فستیوالشان را که میلیون دلار برایشان در آمد داشت لغو نکنند . یا ایتالیا ی سخت گرفتار چنگال این ویروس خطرناک ،مسابقه فوتبال پر تماشاگرش را برگزار کند. در آمریکا و اسرائیل مذهبیون برای رفتن به کلیسا و کنیسه حتی با پلیس در گیر شدند (1)

• 5- برگشت بر سر کار : باز همان منفی خوانی های سنگین و مصاحبه پشت مصاحبه با کسانی که بیشترشان هیچ گونه تخصی در این مورد نداشتند. یک فعال اجتماعی و سیاسی که حد اکثر چند مقاله در این مورد خوانده است ولی با قاطعیتی که در متخصصین امراض واگیر دیده نمی شود حکم صادر میکند . که بله حکومت ایران فکر جان ملتش نیست و حاضر است دو میلیون مردم کشورش را بکشد تا از تنگنای اقتصادی ای نجات یابد که هر آ ن ممکن است حکومت را سرنگون کند. کم کم با رسیدن اخبار جهان مردم متوجه شدند قرنطینه مورد قبول همگان نیست . حتی دانشمندانی که آن را توصیه می کنند ، درمورد سرعت و زمان برداشت آن اتفاق نظر ندارند. ضمن آن که ملاحظات اقتصادی وروانی و بسیاری از مسایل دیگر هم صدور هرحکمی در این مورد را بسیار پیچیده تر از آنی می کند که غیرمتخصصان مصاحبه کننده اعلام می کنند

چشم پوشی ار بیان مثبت ها: این منفی خوانی ها ،که بسیاری آز انها توسط رسانه های

مزدور تولید می شوند و باا مکانات وسیع آنان پخش می شوند ،قادر به ذهن شویی بخش وسیعی از جامعه می شوند . حتی وطن دوستانی که هیچ نیت سویی در بیان و پخش آن دروغ هادر شبکه های مردمی و یا ارسال آنها به حلقه دوستانشان ندارند. نمونه ای چند از سکوت ،یا سعی در انحراف کشیدن موارد مثبت را ذکر کنم

1بسیج سیصد هزار گروه داوطلب جهادی و بسیجی : برای مراجعه به خانه ها ویافتن مبتلایان و ارسال آن ها به مراکز درمانی . خدمت بزرگی که مردم محروم شهرها ، وبه ویژه روستائیا ن محروم از دسترسی به درمانگاه ها را نجات می دهد امتیازی که شاید هیچ کشوری در دنیا ندارد ، واین دست آورد انقلاب است. اما از آنجا که قرار نیست هیچ نکته مثبتی گفته شود رسانه های مزدور شروع به سم پاشی کردند. لشگر متخصص نما های بی اطلاع خود را بسیج کردند ،که بگویند اینان حرفه ای نیستند ،و بهمین سبب بیشتر سبب پخش ویروس می شوند تا شناسایی مبتلایان . و ده ها دلیل ساده انگارانه تر دیگر. از آن بدتراین که اینان بسیجی هستند و عاملان سرکوب، گویی تمام بسیجیان و جهادی ها لباس شخصی هایی هستند که وظیفه اشان سرکوب معترضان و تظاهر کنندگان می باشد . در حالی که هرکس با مناطق فقیر شهری و روستا های محروم کشور سرو کار داشته باشد میداند اینان تا دور ترین مناطق کشور را پوشش درمانی داده اند

• فراوانی وسایل پیشگیری و درمان : ایران از معدود کشورهایی بود که بزودی از کمبود ماسک و مواد ضد عفونی نجات پیدا کرد، وحتی شروع به صادرکردن آنها شد.و این حاصل کار دواطلبانه مردم بود . همین بسیجی ها و جهادی ها وداوطلبان در مساجد نیزسهمی بزرگی در تولید ماسک ها و توزیع آن ها و مواد ضد عفونی داشتند .کمتر کشوری در جهان است که هر دوهفته یک بار داوطلبان ماسک و مواد ضد عفونی در خانه ها و کپر های مردم ،تا دورترین و محروم ترین نقاط کشور ببرند. ولی هیچ یک از این خدمات بسیار باارزش و کارساز ،از سوی این رسانه ها اعلام نمی شود

• در حالی که بسیاری از کشورهای ثروتمند و پیشرفته غرب ،به دلیل کمبود امکانات اعلام کردند به جز مریض های کرونایی ، تنها مریض هایی را می پذیرندکه جان آنان در خطر باشد. ایران نه تنها مجبور به این گزینش سخت و بی رحمانه نشد ،بلکه اعلام کرد که در پاره ای از بیمارستان ها تخت خالی هم دارد

قدر دانی از کادر های درمانی: در این مورد هم با وجود آن همه فداکاری و کارآیی شگفت انگیز کادر در مانی ایران ، تنها زمانی این رسانه ها صحبت از قدردانی کادرهای درمانی کردند که این کار ارزنده در غرب رسانه ای شد. والا تا پیش از آن مرتب رقص این انسان های فداکاری را که در سخت ترین شرایط سرزندگی وشادی را ترویج می کردند مسخره می کردند ،و در تشویق از این روحیه ای که در جهان کم نظیر بود سخنی نمی گفتند . جتی زمانی که به پیروی از غرب ناگزیر به سپاس و تجلیل از اینان شدند ، باز از آ ن وسیله ای می ساختند برای سرزنش دولت.برای مثال می گویند برخلاف این دولت نا کارآی و فاسد ی که قادر به مقابله با کرونا نیست ، این مردمی که بیشترشان از دولت متنفرند ،به هموطنانشان خدمت می کنند . گویی نه آن کادرهای درمانی کارمندان آن دولتند و برنامه های آن راپیاده می کنند ،و نه بخش بزرگی ازآن خیل عظیم داوطلبان به آن دولت دلبستگی دارند، وبرای ارائه خدمات کم نظیرشان از امکانات آن دولت استفاده می کنند، و برنامه های آن را اجرا می کنند

این به ظاهر خبرگزاری ها چون به دستور دولت هایی عمل می کنندکه بودجه آنان را تامین می کنند، لذا نه تنها موفقیت های ایران را نمی گویند بلکه سعی می کنند تا آنجا که می توانند به ایران ضربه بزنند ،حتی اگر این ضربه جان مردم را به خطر بیندازد . از جمله بر طبق سندی که مقامات رسمی دولت کره جنوبی انتشار دادند رسانه اینترنشنال ، زمانی که متوجه می شود ایران مقداری وسایل پزشکی برای مقابله با کرونا به آن کشور سفارش داده و معامله تایید شده است به سراغ تولید کنندگان آن رفته و هشدار داده که ایران زیر تحریم آمریکا است ، و اگر این محصولات ارسال شود آمریکا آن شرکت ها را جریمه سنگین می کند . با آن که آن معامله قانونی بود ، وبرطبق قانون تحریم شامل کالا های پزشکی نمی شد، ولی تولید کنندگان از سر محافظه کاری بر آن شدند کالا را نفرستند ، به ویژه که آن کالا در جهان خریداران بسیاری دارد .به قول معروف سری که درد نمی کند چرا که که دستمال ببندند

این رسانه به دو سوال باید پاسخ بدهد یک : در کجای دنیا یک رسانه دست به چنین کارهایی می زند .دوم آگر آن گونه که مرتبا اعلام می کنید همه تلاش شما در راه کمک به مردم ایران است ، آیا جلوگیری از رساندن کالاهای درمانی خدمت به مردم ایران است یا دشمنی آشکار با آنان

کلام آخر :این روزها همان رسانه ها مرتب می گویند حکومت ایران چنان با سیاست آمریکا ستیزی خود منافع ایران را نادیده می انگارد ،که حتی در بحران کورونا ،بجای آن که پیشنهاد انسان دوستانه آمریکا را فرصتی برای برقراری رابطه کند، این دست به دوستی دراز شده را با کمال لجاجت رد میکند . در حالی که آقای ترامپ رسما و با تبلیغات وسیع اعلام کرده تنها کافی است ایران تقاضای کمک کند تا ما بلافاصله از سر انسان دوستی برای نجات مردم ایران خدمات درمانی به آن کشور بفرستیم . ادعایی که چنان بی منطق و تبلیغاتی است که بیشتر به یک لطیفه خنده دار می ماند تا یک پیشنهاد جدی .زیرا آمریکا خود آن چنان درمانده است که همه ایالات مرتبا اعلام می کنند ما در همه زمینه ها برای پیشگیری و درمان کمبود بسیار داریم و بنده خود دو هفته ای است که یه هر طریق ممکن به دنبال خرید ماسک هستم و پیدا نمی کنم و من ساکن یک شهرک دور افتاده نیستم بلکه در پایتخت این کشور زندگی می کنم ازآن سوی در ایران نیروهای داوطلب هر دوهفته یک بار به خانه ها میروندتا ماسک و مواد ضدعفونی را رایگان به آنان بدهند و این شامل دورترین روستاهای کشور هم می شود

--------------------------------------

برای اطلاع بیشر مراجه شود به مقاله "زیارتگاه های ایران و آمریکا" سایت زیتون