فرهنگ کشور ما فرهنگی ست کهنسال و پر شاخ و برگ، که شناخت هر گوشه اش، تلاشی جانانه و پر زحمت می طلبد.

بر خلاف تصور بسیاری از ما، فرهنگ فقط مختص آثار مکتوب نیست. حتی «آثار هنری» به جا مانده از قرون و اعصار گذشته تنها بخشی از فرهنگ ماست. از البسه تا پاپوش ها، و از زینت آلات زنان و دختران تا نحوه ی آرایش آن ها و هزاران چیز دیگر که در ذهن نمی گنجد، مجموعه ی فرهنگ یک کشور را به وجود می آورد.

اهمیت شعر و آثار نوشتاری از آن روست که بازتابی از تمام این اجزا ست و کلیاتی از فرهنگ را به ما نشان می دهد.

بخارای آقای دهباشی، نشریه ای ست که تلاش می کند اجزاء این فرهنگ را ثبت و ضبط کند و برای ما و نیز آیندگان اثرات این فرهنگ را باز نمایاند.

نوشته های بخارا، که با زحمت و مرارت بسیار توسط جناب استاد دهباشی جمع آوری و تدوین می شود، هر یک بازگشاینده ی صندوق های دربسته ی فرهنگ ایران زمین است.

این که اساتید ممتاز و درجه ی یک کشور ما به خاطر همت و پایمردی فرهنگی و نیز انسانیت آقای دهباشی نوشته های ناب و نایاب خود را در اختیار بخارا قرار می دهند، نتیجه ی سال ها تلاش خستگی ناپذیر ایشان است.

فکر کنیم که امروز کسی بخواهد با سرمایه و امکانات زیاد، نشریه ای بیافریند همتراز بخارای دهباشی. گمان می کنید چنین کسی می تواند حتی به اندازه ی ده صفحه مطلب از نویسندگان کنونی بخارا برای انتشار در نشریه ی خود دریافت کند؟