برای بررسی همین نکته بود که فرماندهان پدافند هوایی ارتش و سپاه پاسداران به نشست کمیسیون امنیت ملی احضار شده بودند تا دیدگاه های خود را در مورد این احتمال عرضه کنند.

احتمال دوم که مورد بررسی قرار دارد، ولی معلوم نیست که حکومت حاضر به افشای یافته های خود باشد، به جنگ سایبری مربوط می شود - به این معنی که دستوراتی به کامپیوترهای کارآزمایی سانتریفیوژها پس از اتمام مونتاژ آن ها تزریق شود که سرعت گردش دستگاه ها را به سطح نجومی میرساند و باعث ایجاد گرمای شدید و شعله ور شدن آتش می گردد و انفجار و آتش سوزی گسترده ای را که در عکس های فضایی دیده می شود، موجب می گردد.

برای آماده ساختن کامپیوترهای داخل کارگاه به هدف ایجاد این انفجار، کافی است فردی که به آن ها دسترسی دارد، با استفاده از "دیسک آن کی" برنامه ای را وارد شبکه کامپیوترها سازد که شامل دستورات لازم برای ایجاد انفجار است.

به گفته منابع خبری، این احتمال در نشست کمیسیون مطرح گردید و این گمان مطرح شد که یکی از بازرسان آژانس بین المللی که از محل دیدن کرده بود، می توانست این ویروس را به کامپیوترها تزریق کند. به همین علت، اکنون برخی افراد تندرو در حکومت و شماری از نمایندگان مجلس و از جمله محمد باقر قالیباف علنا خواستار شده اند که از ورود بازرسان بین المللی به تاسیسات هسته ای به طور کامل جلوگیری شود.

احتمال سوم آن است که کارگران و کارفرمایانی که مسئول آوردن لوله های عریض سانتریفیوژ به داخل کارگاه بوده اند، یکی از آن ها را پر از مواد منفجره کرده و با نصب دستگاه ساعت شمار ترتیبی داده بودند که در ساعات شب و هنگامی که کسی در کارگاه نیست منفجر شود و این حادثه گسترده را به وجود آورد.

به گفته کارشناسان مورد مشورت "رادیو پیام اسرائیل"، شیوه سوم، یعنی قاچاق کردن مواد منفجره به تالاری که دستگاه های مونتاژ در آن جا قرار دارد، می تواند آسان ترین شیوه برای انجام این خرابکاری باشد.

برای انجام این نقشه، کافی است که یکی از مسئولان پروژه و یا افرادی که مامور رساندن قطعات ساخته شده به تالار بوده اند، حاضر به همکاری باشند.

به گفته این کارشناسان، یک احتمال چهارم نیز وجود دارد و آن، عدم رعایت دستورات ایمنی از جانب کارگران، در مونتاز کردن و آزمایش سرعت چرخش دستگاه های سانتریفیوژ می باشد. در این زمینه، دستورات ایمنی، بسیار پیچیده است و رعایت همه جزئیات آن، کار ساده ای نیست.