همچنین برای تحقق عدالت در جهان پیشنهاد تشکیل سازمان‌ها و نهاد‌های «عادلانه» را ارایه کرده که رییس و هیات‌رییسه آن‌ها به‌تناوب و هر سه سال یک بار از طریق آرای عمومی دولت‌های عضو انتخاب می‌شوند. ویژگی روسای این سازمان‌ها «علم، امانت‌داری و توان مدیریت» ذکر شده است.

بخشی از این مانیفست در واقع تلاشی است برای تبیین جامعه جهانی «آرمانی» از منظر مذهب تشیع و امام دوازدهم شیعیان. این بخش با توضیح و تشریح مساله «موعود‌گرایی» در مذهب تشییع، نوید داده که جامعه آرمانی مدنظر شیعه پس از ظهور آخرین امام این مذهب محقق خواهد شد.

در این بخش به‌صراحت عنوان شده که «مسلمانان و به‌خصوص شیعیان رسالت الهی ـ سیاسی در تشکیل حکومت دینی برای خود قایل هستند» و وقوع «جنگ‌های عظیم» پس از ظهور «امام زمان» و «پیمان‌شکنی و جنگ‌افروزی غربی‌ها صورت خواهد گرفت.»

در این بخش مانیفست با استناد به برخی روایت‌های شیعی آمده که جهان آرمانی مدنظر شیعیان پس از طی مراحل «آغاز و انجام جهان»، «ظهور و قیام»، «دعوت و مبارزه»، «پیروزی حق و نابودی باطل»، «سیطره بر جهان»، «تشکیل دولت» محقق خواهد شد.

این مانیفست بارزترین ویژگی حکومت نهایی دنیا و جامعه آرمانی را از دیدگاه تشیع «ایجاد جهانی عادلانه و عاری از ظلم و تبعیض» معرفی کرده که «به تمامی دغدغه‌های انسان امروزی همچون امنیت، رفاه و ... پاسخ خواهد گفت.»

در این مانیفست دیگر ویژگی‌های «حکومت واحد جهانی اسلامی» را که زیر نظر «امام زمان» تشکیل خواهد شد «رهبری افراد صالح و وارسته و شخصیت‌های برجسته دینی»، «محوریت خدا در تمام امور»، «حاکمیت جهانی دین اسلام»، «حاکمیت عقل» و «الهی شدن خواسته‌های بشر» برشمرده شده است.

تشریح «ساختار جهان و روابط بین کشورها در آخرالزمان» و تشریح «ویژگی‌های آرمان‌شهر مهدوی» از دیگر بخش‌های این مانیفست است: «در جامعه جهانی امام زمان، مرزها برچیده می‌شود، سازمان‌های گوناگون و عریض و طویل و کم‌فایده یا بی‌خاصیت بین‌المللی وجود نخواهند داشت، ارتش‌های گوناگون نیست، یک حاکم در تمام دنیا است، کل دنیا مثل یک خانواده با یک مدیر محبوب» اداره می‌شود.»

مهم‌ترین ویژگی سیاسی آرمان‌شهر مهدوی هم «برافراشته شدن پرچم اسلام در سراسر جهان» معرفی شده و آمده که تنها دین اسلام خواهد بود که یگانه حاکم عالم بشریت است.

این مانیفست مهم‌ترین ویژگی اقتصادی حکومت «امام زمان» را «بی‌نیازی مردمان به سبب تحقق عدالت تام و تمام»، «فراوانی و عمران و آبادی در اوج کمال و تقسیم اموال به مساوات» اعلام کرده است.

طبق این مانیفست می‌گوید «امام زمان» پس از تشکیل حکومت جهانی، ۱۲ اقدام اساسی در حوزه اقتصاد خواهد داشت.

«اجرای عدالت اقتصادی»، «افزایش سطح درآمدهای عمومی»، «اخذ مالیات و دریافت حقوق واجب شرعی از اموال»، «ارتقای سطح دستمزدها»، «نظارت بر بازار»، «برپایی نظام آموزش عمومی» و «رفع معضل بیکاری و فقر» از مهم‌ترین این اقدامات است.

ویژگی‌های حقوقی «حکومت جهانی امام زمان» نیز یکی دیگر از قسمت‌های این مانیفست است؛ «برنامه زمامداری حضرت مهدی و روابط کارمندان و متصدیان امور براساس حق و عدالت اجتماعی و بدون هیچ‌گونه استکبار جریان خواهد یافت.»

در بخشی از این مانیفست درباره ویژگی‌های فرهنگی «حکومت جهانی امام زمان» گفته «انقلاب فرهنگی» در «دولت مهدی چنان عمیق و فراگیر است که همه مردم علم و حکمت می‌آموزند.»

این مانیفست همچنین ادعا کرده که «در عصر حاکمیت مهدی تحولی شگفت در علم و دانش رخ می‌نماید و درهای همه معرفت‌ها و دانش‌ها به روی مردمان گشوده می‌شود.»

ادعای دیگری که در این مانیفست مطرح شده این است که «در حکومت امام زمان بیماری‌ها و ضعف‌ها و ناتوانی‌های مردمان برطرف می‌شود، مردمان خردمند، فرزانه، حکیم، عالم، سالم و قوی می‌شوند.»

«روند تشکیل آرمان‌شهر مهدوی» از دیگر بخش‌های این مطلب است. در این قسمت گفته می‌شود پیش از ظهور «امام زمان» این فقها هستند که به نمایندگی از امام معصوم، احکام را استخراج و به مردم ابلاغ می‌کنند.

آن‌طور که در این فصل آمده پس از ظهور، «ارتباط شیعیان با شخص امام معصوم که برگزیده الهی است ممکن و میسر خواهد بود» و شخص وی است که «حق» را منتشر و گسترش می‌دهد.

پس از برقراری ارتباط مستقیم، نوبت به استقرار و تثبیت «آرمان‌شهر مهدوی» می‌رسد که براساس آن «تحول ساختاری در زمینه مدیریت جامعه، اقتصاد، سیاست، روابط اجتماعی، مناسبات انسانی، علوم طبیعی و دیگر حوزه‌های فرهنگ» محقق می‌شود.

در این مانیفست ادعا شده «پس از ظهور، مردم جهان نسبت به یکدیگر همان احساسی را دارند که اعضای یک خانواده نسبت به هم دارند و لذا از طریق تعاون و همکاری، در بهبود حیات جمعی مشارکت» می‌کنند.

بخش دیگری از این مانیفست هم اختصاص پیدا کرده به این موضوع که «جامعه جهانی مطلوب در زمان غیبت» به چه میزان دست‌یافتنی است؟

در این بخش ادعا شده که «جهل و غفلت گسترده از پیا‌مدهای زیان‌بار ظلم و خشونت و عدم اطلاع از نتایج سودمند عدالت» است که در حال حاضر به یکی از مهم‌ترین موانع تحقق عدالت در جهان تبدیل شده است.

«فقدان ایمان به خدا و عدم اعتقاد به جهان آخرت و اصول اخلاقی»، «فرقه‌گرایی متعصبانه» و «ساختارهای معیوب در سطح جامعه و جهان» از دیگر موانع تحقق عدالت در عصر پیشاظهور از سوی تهیه‌کنندگان این مانیفست اعلام شده است.

این مانیفست به‌صراحت نوشته که «در رویکرد عدالت‌محور اسلامی لازمه عدالت محوری این است که دولت-ملت جای خود را به امت» دهد و ملی‌گرایی نیز بایستی در راهکار محتوایی تغییر کند.»

در بخش دیگری از این مانیفست برای تغییر معادلات جهان، پیشنهاد شده که «بازیگران جدیدی همسو با اهداف انقلاب اسلامی به نظام بین‌المللی تزریق شود تا از این طریق به سمت نظام مطلوب» حرکت شود.

در این بخش به‌صورت علنی پیشنهاد شده که جمهوری اسلامی می‌تواند «میان فعالین اقتصادی حزب‌الله لبنان و... با گروه‌های اقتصادی داخل ایران معاهده‌هایی را منعقد کند که در فرایند زمانی خاصیت بدیل به سازمان شوند.»

این مانیفست ادعا کرده که «این مساله می‌تواند در تغییر دادن نظام بین‌الملل کنونی به نفع جمهوری اسلامی از کارآمدی خاصی برخوردار باشد.»

بخشی از این مانیفست نیز به موضوع «موانع رسیدن به نظام مطلوب بین‌الملل» برای جمهوری اسلامی اختصاص یافته است. در این فصل آمده که «مهم‌ترین مانع گفتمانی در برابر گفتمان انقلاب اسلامی، گفتمان لیبرال دموکراسی حاکم بر نظام بین‌الملل کنونی است.»

همچنین «محیط و یا همان ساختار نظام بین‌الملل کنونی» را مهم‌ترین مانع ساختاری برای نظام جمهوری اسلامی و ایجاد تغییر معرفی کرده است.

این مانیفست همچنین از «ساختار روانی و فرهنگی ناعادلانه» به‌عنوان سومین مانع ساختاری علیه جمهوری اسلامی برای ایجاد تغییرات جهانی نام برده است.