حزب الله لبنان همه بندر بیروت را تحت تسلط نظامی خود دارد. حتی یک مگس به روی بندر پرواز کند، به اجازه حزب الله نیاز دارد. چگونه ممکن است نصرالله دروغ پرداز ادعا کند که بندر حیفا را بهتر می شناسد؟ مکانی که هرگز آن را از نزدیک ندیده ولی هر شب خوابش را می بیند.

حالا سپاه سایبری سپاه پاسداران نیز می آید و به نصرالله توصیه می کند که برود و انبارهای آمونیاک بندر حیفا را به موشک ببندد و همان وعده چند سال پیش خود را علیه اسرائیل عملی کند که گفته بود با کمک موشک های نقطه زنی که از رژیم ایران هدیه گرفته می تواند چنان انفجاری در مخازن آمونیاک ایجاد کند که موجب قتل هزاران اسرائیلی گردد و نیمی از این شهر زیبای اسرائیل را ویران کند.

دست برقضا، این نیت شیطانی، شوربختانه، در خود بندر بیروت روی داد - مکانی که یکی از بزرگترین پایگاه های نظامی و زمینی - دریایی حزب الله در آن جا قرار دارد و نصرالله ادعا می کند که « آنجا را به خوبی بندر حیفا نمی شناسد.

نصرالله در سخنرانی التماس آمیز خود کوشید این تصور را از مردم لبنان دور سازد که انفجار، با حزب الله لبنان ارتباط مستقیم داشته است.

دولت لبنان هنوز، عمدا، اطلاعات کافی در اختیار دنیا قرار نداده است که بتوان به یک ارزیابی موثق رسید که در بندر بیروت چه رخ داده است.

همگان از ۲۷۵۰ تن نیترات آمونیوم سخن می گویند که یک ماده انفجاری است. ولی در فیلم ها، ابرهایی که پس از چند انفجار پیاپی از زمین برخاست دارای سه رنگ متفاوت بود که نمی تواند همه آن به انفجار یک ماده اختصاص داده شده باشد.

از آن جا که اطلاعات کافی در اختیار نداریم، هنوز نمی دانیم با اطمینان خاطر بگوییم که این انفجارها چگونه رخ داده و چه فرد و یا نهادی در پی آن بوده اند.

ولی حزب الله نمی تواند از دید ملت لبنان پنهان سازد که در بندر بیروت دارای انبارهای بزرگ اسلحه و مواد تخریبی بوده و مسبب بروز این فاجعه شده است.

ولی، کنار بگذاریم این پرسش را که چه کسی باعث بروز فاجعه ای شد که ۱۶۰ نفر و بیشتر قربانی گرفت، پنج هزار زخمی به جای گذاشت و یک سوم از شهر زیبای بیروت را ویران ساخت و ۳۰۰ هزار نفر را بی خانمان کرد.

این فاجعه در حدی بزرگ بود که نصرالله صلاح ندانست در سخنان روز گذشته خود، به رجزخوانی و انتقام جویی علیه اسرائیل ادامه دهد و یا تهدید چند سال پیش خود را بازگو کند که با یک موشک نقطه زن اهدایی از جانب حکومت ایران، می تواند بندر حیفا را نابود کند.

به آینده بنگریم و ببینیم که بازسازی لبنان و ترمیم این خرابی های گسترده، چه امکانات دیپلماتیک و سیاسی در برابر جمهوری اسلامی ایران و یا کشورهای مخالف آن می گشاید.

گمان بر آن است که فرصتی طلایی برای صلح طلبان و مخالفان فتنه گری های رژیم ایران به وجود آمده که نفوذ استعماری رژیم ایران در لبنان را بکلی ریشه کن کنند و یا آن را به کمترین میزان برسانند.

لبنان برای بازسازی خود و جبران خسارات انفجار بیروت، نه به یکصد میلیون و یا یک میلیارد دلار، بلکه به ده ها میلیارد دلار بودجه نیاز دارد.

آیا حکومت ایران از این توان مالی برخوردار است که چنین مبلیغی را در اختیار حزب الله قرار دهد؟

خودشان هم اکنون به نان شب محتاج هستند، چگونه خواهند توانست به یاری مالی مردم لبنان بشتابند.

در جنگ پانزده سال پیش که اسرائیل نیمی از محله شیعه نشین بیروت را با بمباران هوایی ویران کرد، رژیم ایران قول نیم میلیارد دلار کمک مالی داد. آیا توانست همه این مبلغ را به لبنان منتقل سازد؟

بی تردید، اگر اروپا و آمریکا و عربستان و امیرنشین ها اراده کنند، به آسانی خواهند توانست رژیم ایران را در این رقابت لبنانی، در تنگنا قرار دهند.

بدانند که در نهایت امر، بیرون راندن رژیم ایران از لبنان، برای خود آن کشورها سودی بسیار فراتر از مبالغ سرمایه گذاری شده خواهد داشت.

اگر رژیم ایران از لبنان بیرون انداخته شود، بی تردید موقعیت رژیم در جنگ سوریه نیز کمرنگ تر خواهد شد. بخشی از مزدوران جنگی که در کنار سپاه قدس، در کشتار مردم سوریه نقش دارند، چریک های حزب الله لبنان هستند.

اگر امیرنشین ها و دولت های غرب اروپا و ایالات متحده ارائه کنند، می توانند آبادانی دوباره لبنان را به دست گیرند و در آن سرزمین خانه روبی کنند و عوامل فتنه گر و تروریستی را به گوشه برانند.

فرانسه در این راه پیشگام شده و اعلام آمادگی برای اعطای کمک کرده است - ولی در عین حال با قاطعیت گفته که بر شیوه هزینه کردن پول های اهدایی نظارت کامل خواهد داشت، تا مبادا تشکیلات خشونت جوی حزب الله و یا عوامل فاسد در دستگاه رهبری کنونی لبنان بتوانند بر آن چنگ اندازند.

فساد و دسته بندی در لبنان به درجه ای رسیده که گروه هایی از مسیحیان مارونی، ناچار می شوند به حزب الله دست همکاری بدهند و زیر چتر حمایت آن گروه قرار گیرند - گروهی که به صراحت می گوید لبنان متعلق به اسلام است و مسیحیان مارونی را در آن، جایی نیست.

پرزیدنت میشل عون رئیس جمهوری کنونی لبنان، دست نشانده و مزدور رژیم ایران و حزب الله لبنان است، زیرا مسیحیان مارونی از دیرباز دریافته اند که کشورهای غربی آن ها را تنها گذاشته اند.

عربستان سعودی بداند، و می داند، که تا چه حد خنثی کردن نفوذ و دخالت رژیم ایران در اوضاع لبنان، می تواند به خود آن کشور به طور مستقیم یاری برساند.

امیرنشین قطر، به جای آن که ۱۴۰ میلیون دلار به فلسطینی های ماجراجو وعده کمک بدهد، می تواند به یاری مردم لبنان بشتابد. نیازی نیست که در این راستا به کمک هایی نیز اشاره کنیم که کویت و امارات و دیگر امیرنشین های می توانند در اختیار مردم لبنان قرار دهند.

ولی کلید اصلی بیرون راندن نفوذ رژیم ایران در لبنان، در دست اروپای غربی و ایالات متحده قرار دارد که دارای امکانات مالی و تکنولوژی گسترده ای هستند.

آن ها باید بدانند که بیش از نیمی از پولی که در لبنان هزینه کنند، به خود آنها باز خواهد گشت، زیرا اجرای همه پروژه ها را کمپانی های غربی می توانند به خود اختصاص دهند.

در کنار این واقعیت، کشورهای غرب و عرب، باید شرط بگذارند که اعطای این کمک های کلان وابسته به آن است که انبارهای اسلحه حزب الله برچیده شود و تهدید و تعرض از جانب آن گروه متوقف گردد.

بیش از یک سوم از مردم لبنان را شیعیان تشکیل میدهند و آن ها حق دارند سهم سیاسی خود در لبنان را به دست آورند و در تعیین سرنوشت خود تاثیرگذار باشند. آنها می توانند از طریق فعالیت مسالمت آمیز سیاسی به این حق خود برسند.

حزب الله، بیش از آن که بتواند به پیشبرد هدف ها و تامین خواسته های شیعیان یاری برساند، به آن لطمه زده است.

انفجار بیروت رخ داد و فاجعه ای به وقوع پیوست. ولی این مصیبت می تواند کلیدی برای نجات ملت لبنان و دیگر مردمان منطقه و جهان از فتنه گری های حزب الله و ارباب آن، حکومت اسلامی ایران باشد.