با وجود تهدیدها شاهین ناصری تنها به شکایت در سه دادسرا بسنده نکرد و فایل صوتی خود را برای رسانه‌ها فرستاد و چند روز بعد از ارسال فایل صوتی به گفته برخی رسانه‌ها به آگاهی شیراز منتقل و پس از آن ناپدید شد. هنوز هیچ مرجع قانونی خبری در مورد شاهین ناصری و وضعیت سلامت او منتشر نکرده است.

اتفاقی که برای ناصری افتاده است تنها نمونه‌ای از برخوردهای دستگاه اطلاعاتی و قضایی جمهوری اسلامی با کسانی است که مشاهدات خود را بیان می‌کنند و بر حقیقت شهادت می‌دهند.

شش ماه حبس برای انجام وظیفه

سایت خبری کلمه، روز ۲۰ آبان ۱۳۹۲ خبری منتشر کرد مبنی بر اینکه رضا حیدرپور، پزشک کشیک بهداری زندان اوین که در روز انتقال ستار بهشتی به زندان اوین در گزارش خود به وجود آثار شکنجه بر بدن این جوان وبلاگ‌نویس اشاره کرده بود، بازداشت و به بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد.

پس از تهیه این گزارش دیگر به دکتر حیدرپور اجازه داده نشد بیماران بند ۳۵۰ را ویزیت کند و او را به بند زندانیان مالی منتقل کردند و پس از یک هفته نیز توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و به بند ۲۰۹ منتقل شد.

رضا حیدرپور، پزشکی که ستار بهشتی را بعد از شکنجه معاینه کرده و آن را گزارش داد.
طبق مقررات، هر زندانی جدید که وارد بندهای عمومی زندان اوین می‌شود در ابتدای ورود به بهداری زندان اعزام و پس از معاینه برای او پرونده پزشکی تشکیل می‌شود.

ستار بهشتی، کارگر و وبلاگ‌نویسی بود که به دلیل مطالب منتشره در وبلاگش در تاریخ ۹ آبان ماه ۱۳۹۱ توسط پلیس فتا دستگیر شد. او به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق فعالیت در شبکه اجتماعی و فیس‌بوک بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد. بهشتی در طول بازداشت به شدت شکنجه شد و پس از انتقال به زندان اوین ستار بهشتی از بازجویانش به خاطر شکنجه، شکایت کرد، در پی ثبت این شکایت بود که از بند ۳۵۰ اوین به مکان نامعلومی منتقل شد. در نهایت در روز ۱۳ آبان سال ۱۳۹۱خبر مرگ او توسط پلیس منتشر شد. به گفته غلامحسین محسنی‌اژه‌ای، دادستان وقت کل کشور در روز ۱۳ آبان پلیس اعلام کرد «برای وی ناهار بردیم اما فهمیدیم او فوت کرده‌است.»

منابع آگاه مرگ او را در اثر خونریزی ریه، کبد، کلیه و مخچه عنوان کردند.

در خرداد ۱۳۹۵ دکتر رضا حیدرپور، به شش ماه حبس محکوم شد. درحالی که جزئیات پرونده او و عنوان اتهامیش منتشر نشد. اما حکم دکتر حیدرپور و سرنوشت او قابل مقایسه با همکارانش در پرونده کهریزک نبود.

مرگ پزشک وظیفه کهریزک

رامین پوراندرجانی، پزشک بازداشتگاه کهریزک بود که در تاریخ ۱۹ آبان ۱۳۸۸ در ساختمان بهداری نیروی انتظامی تهران درگذشت. مقامات رسمی جمهوری اسلامی ابتدا علت مرگ او را سکته قلبی، سپس خودکشی و در ‌‌نهایت هم پزشکی قانونی علت مرگ این پزشک جوان را مسمومیت اعلام کرد. جسد رامین پوراندرجانی بدون اجازه کالبدشکافی به خانواده، توسط نیروی انتظامی دفن شد.

حکایت قربانیان ۸۸ داستان زنان و مردانی است که در جریان اعتراض به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری جان‌شان را از دست داده‌اند. کسانی که با شلیک مستقیم گلوله در راهپیمایی‌ها، پرتاب شدن از بالای پل عابر پیاده، ضرب و شتم در خیابان یا زندان، رد شدن خودروی نیروی انتظامی از روی بدن‌شان و دیگر روش های خشونت‌آمیز کشته شدند اما حکایت دکتر وظیفه کهریزک متفاوت بود.

رامین پوراندرجانی، پزشکی که شکنجه‌شدگان کهریزک را معاینه کرد و بعد از مدت کوتاهی به طرز مشکوکی جان سپرد.
در سال ۱۳۸۷، رامین پوراندرجانی به عنوان پزشک وظیفه نیروی انتظامی جمهوری اسلامی مشغول به خدمت شد. او از اردیبهشت سال ۱۳۸۸ مأموریت داشت تا هر هفته به بازداشتگاه کهریزک رفته و بیماران زندانی را معاینه و معالجه کند. او در جریان وقایع پس از انتخابات ایران در سال ۱۳۸۸، جمعا چهار بار به سوله کهریزک اعزام شده بود.

پس از مرگ امیر جوادی‌فر، محسن روح الامینی و محمد کامرانی از بازداشت شدگان ۱۸ تیر ۱۳۸۸ بازداشتگاه کهریزک تعطیل شد و در پیگیری‌های قضایی از این سرباز وظیفه به عنوان متهم‌ جان باختن شماری از بازداشت شدگان کهریزک نام برده شد. در حالی که دو روز قبل از مرگ محسن روح الامینی، پوراندرجانی او را معاینه کرده و وخامت حال او را اعلام کرده بود.

به گفته دوستان پوراندرجانی، او پس از درگذشت روح‌الامینی یک هفته بازداشت می‌شود تا اعلام کند که روح‌الامینی به علت ابتلا به مننژیت فوت کرده‌است و نه ضربه به سر.

به گفته دوستان پوراندرجانی، او پس از درگذشت روح‌الامینی یک هفته بازداشت می‌شود تا اعلام کند که روح‌الامینی به علت ابتلا به مننژیت فوت کرده‌است و نه ضربه به سر.
پس از تعطیلی کهریزک پوراندرجانی بارها توسط بازرسی کل ناجا، دادسرای نظامی و شورای انتظامی پزشکی قانونی جمهوری اسلامی مورد بازجویی قرار گرفته و چندین بار از طرف افراد ناشناس تهدید شده بود. او اتفاقات کهریزک را قبل از مرگ، برای عده معدودی از دوستانش تعریف کرده و گفته بود که امنیت جانی ندارد.

اما شواهد و مدارکی وجود دارد مبنی بر اینکه رامین پوراندرجانی تنها شاهد قربانی کهریزک نیست.

قتل مرموز پزشک متخصص

عبدالرضا سودبخش، رئیس درمانگاه عفونی بیمارستان امام خمینی، کارشناس دادگاه‌های پزشکی قانونی و کارشناس نظام پزشکی کشور بود. او نیز در جریان حوادث تیرماه ۱۳۸۸ زندانیان بازداشتگاه کهریزک را معاینه کرده بود. سودبخش برای اعلام اینکه زندانیان کهریزک مننژیت گرفته‌اند تحت فشار بود.

سودبخش در سال ۱۳۸۹ تصمیم گرفت برای دیدن پسرش به آمریکا سفر کند. او در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۳۸۹ هنگام خروج از مطب خود در بلوار کشاورز به ضرب گلوله افراد ناشناس با سلاح مجهز به صداخفه‌کن به قتل رسید.

عبدالرضا سودبخش، پزشکی که زندانیان کهریزک را معاینه کرد و کمتر از یک سال بعد مقابل مطبش ترور شد.
اسماعیل احمدی‌مقدم، فرمانده انتظامی وقت در همان زمان گفت: «این قتل هیچ علت سیاسی‌ای نداشته است و هیچ ربطی به مسأله کهریزک ندارد، حتی پلیس از وزارت علوم نیز استعلام کرده و این پزشک هیچ سابقه‌ای در کهریزک ندارد و ما اعلام می‌کنیم قطعا این قتل علت سیاسی نداشت و به‌طور حتم این پزشک فردی سیاسی نبوده است.»

بهرنگ پسر عبدالرضا سودبخش در مورد مرگ پدرش گفته است: «همه مدارک پدر من هست پرونده های پزشکی او ثبت شده برخی از بیمارانی که پدرم داشت کسانی بودند که در زندان به آنها تجاوز شده بود. پدر من پزشک متخصص بیماری‌های عفونی بود. من دقیقا یادم است مدتی بود به شدت به هم ریخته بود طوری که می‌فهمیدیم اتفاقی افتاده. آن روزها خیلی توی خودش بود. وقتی به او می گفتیم چی شده حرفی نمی زد اما یکبار گفت چقدر نامرد هستند چگونه توانسته اند به یک بچه ۱۸ ساله در حدی تجاوز کنند که فوت کند؟ اخر چطور توانستند اینطور به بچه های مردم تجاوز کنند و ... پرونده های پزشکی پدرم هست و نمی توان این مساله را با انکار تمام کرد.»

پرونده کشته شدن دکتر عبدالرضا سودبخش نیز مانند پرونده رامین پوراندرجانی، بدون هیچ پاسخ روشنی از سوی مقامات مسئول به بایگانی سپرده شد.