وی از همه مخالفین رژیم، دعوت به اتحاد حول محور نجات کشورنموده، افزود، بسوی همه نیروهای دموکراسی خواه، فارغ از هر گذشته و و هر گرایش سیاسی، دست یاری دراز می‌کند و تحمل آرا و عقاید همدیگر را، شرط موفقیت این شبکه بزرگ مبارزاتی، نام برده، با تاکید مجدد به نافرمانی مدنی، وظیفه هموطنان مقیم خارج را، حمایت از خانواده زندانیان سیاسی و عقیدتی و نیز پشتیبانی مالی از آنها، نام برد.
این بیانیه و دعوت، با در نظر گرفتن تجربیات تاریخی منطقه و جهان و جلوگیری از تکرار خرابی هایی که، رژیم می‌خواهد پشت سر خود باقی بگذارد، بیان شد. بدیهی است، ایجاد چنین اجماع و وحدت ملی، نگرانی جامعه جهانی را، از تکرار معضلاتی که، در کشورهای دیگر رخ داد و هنوز ادامه دارد، از بین برده، موجب پشتیبانی این جامعه،، از مبارزات ملی مردم ایران، میگردد.
این بیانه، همچنین، تکلیف شناسایی و در انزوا قرار دادن اعضای ارتش تروریستی سایبری رژیم، که در بین اپوزیسیون جا خوش کرده و شب و روز اختلاف افکنی می‌کنند، را یک بار و برای همیشه روشن نمود. در عین حال، پیامی به سلطنت طلبان افراطی عهد قاجار داد. که زمان این قبیل نظام‌های تک فردی و تک حزبی، دیکتاتوری، به پایان رسیده است. با این کار، نفاق افکنی عده‌ای، که بنا حق، خود را خودی و ظاهرا و نه در عمل، طرفدار شاهزاده میدانند، را خنثی نمود. دیگر ازین پس، کسی یا گروهی، نمی‌تواند، به طرفداری از شاهزاده، دوستی خاله خرسه بازی، در آورده و خود را کاسه داغ تراز آش، جا بزند. شاهزاده یک بار و برای همیشه تکلیف خود را با این جماعت نیز، روشن نمود.
مسئله بسیار مهم انتخاب زمان مناسب برای اعلام این بیانیه است ‌‌. در درس‌های سیاسی دو سه ماه قبل از انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا، زمان خنثی، بلاتکلیفی و در عین حال اعلام دکترین هاست. تا هر یک از کاندیداها که انتخاب شدند. اولا نتوانند آن را به نفع خود مصادره نمایند و در عین حال، بعد از انتخاب شدن، در راستای فشار افکار عمومی آن را اجرا نمایند. یعنی انداختن توپ به زمین دو حریف مهم، که لاجرم نتیجه آن به نفع حریف سوم تمام شود‌. اینجا حریف سوم مردم ایران و تعیین سرنوشت‌شان برای حصول به آزادی است و چون مسئله ایران یکی از بحث‌های مهم دو حریف است. بعد از برنده شدن، هم به بیانیه دهنده یعنی شاهزاده و هم مخاطبین‌اش یعنی ملت ایران، بها داده میشود.