سید احمد خمینی در پاسخ به این سوال که «حتی اگر اجماع حداکثری گروه‌های سیاسی اعتدال، اصلاح طلب، عدالت و ... هم حاصل شود و به آیت‌الله سید حسن خمینی مراجعه و از ایشان برای کاندیداتوری دعوت کنند، باز هم به صحنه نمی‌آیند؟» تاکید کرد: ان شاء الله تمام بزرگان روی یک مسیر به جمع‌بندی برسند، حالا یک نفرش به کنار! اصلا در پدرم اراده و عزمی برای شرکت در فضای سیاسی کشور به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری نمی‌بینم. از سوی برخی بزرگان و رفقا پیشنهاداتی مطرح شده بود ولی از سوی ایشان رد شده است. سال گذشته قبل از کرونا بود که موضوع برای اولین بار مطرح شده بود تا امروز هم برخی فکر می‌کنند اینکه می‌گوییم حاج آقا کاندیدا نمی‌شوند، مصلحتی و شایعه است؛ ولی واقعا بنا ندارند و به هر کسی هم که آمدند و پیشنهاد دادند، گفته‌اند که بنا برای کاندیداتوری ندارند.

وی در پاسخ به اینکه به نظر شما مشخصات کاندیدای اصلح برای این دوره انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ چه مواردی است گفت: خیلی سیاستمدار نیستم و آن قدر تخصص ندارم که بخواهم درباره ویژگی‌های خاص رئیس‌جمهور آینده بگویم. اما نظر شخصی‌ام این است که مردم در انتخابات بعدی دیگر به شخص رأی نمی‌دهند؛ مردم به عملکرد و ایده‌ای که آن شخص می‌تواند داشته باشد رأی می‌دهند نه بخاطر اینکه آقای فلانی زیبا حرف می‌زند. مردم دیگر از این انتخابات نتیجه می‌خواهند. در شرایط فعلی کشور متاسفانه مردم خیلی ناامید هستند و شرایط اقتصادی خیلی بد است و مطرح می‌شود که شرایط اقتصادی در کشور بر روی میزان مشارکت در انتخابات تاثیر می‌گذارد، اما امیدوارم مشارکت بالا باشد.

وی در پاسخ به اینکه منظورتان از برخورد سلیقه‌ای، ناظر بر تایید صلاحیت کاندیداها است؟، گفت: بله. چرا وقتی کسی که می‌گوید اعتقاد دارد را می‌رانید و چرا وقتی کسی می‌گوید با شما هستم، ما می‌گوییم نخیر شما با ما نیستی؟ امیدوارم شورای نگهبان در این قضیه به نفع کشور رفتار کند.

سید احمد خمینی در اعلام نظر خود درباره کاندیداتوری زنان و جوانان، گفت: در حیطه کاندیداتوری زنان برای انتخابات، قطعا تفاوتی بین زنان و مردان وجود ندارد. آن کسی که می‌تواند موفق باشد چه زن باشد چه مرد؛ باید بتواند حضور یابد. درباره کاندیدای جوان یا مسن هم همینطور. درباره جوان یا باتجربه بودن فکر می‌کنم کسانی که تخصص بیشتری از من دارند نظر دهند که آیا نیروی جوانی بهتر است؟ اساسا همین امروز هم مسأله این است که چرا از تجربیات گذشته استفاده نمی‌کنیم و چرا وقتی رئیس‌جمهوری مستقر می‌شود از روسای جمهور قبل دعوت نمی‌کند تا اول از همه به او یاد دهند که ریاست جمهوری و سازوکار ریاست جمهوری چیست. نه اینکه بعد از گذشت یکسال از دوره، رئیس جمهور تازه بخواهد بفهمد که ریاست جمهوری چیست. اگر روسای جمهور کنارش باشند و از تجربه بزرگان استفاده شود، چه اشکال دارد یک جوان هم رئیس‌جمهور شود و از نیروی جوانی‌اش بهره بگیرد. در این صورت کشور قطعا موفق‌تر خواهد بود. به شرط اینکه جوانی به معنای خامی نباشد؛ بلکه جوان پخته که از تجربه بزرگان استفاده کند، نه اینکه همه مسن‌ها تمام مسندهای حکومت را در دست بگیرند و تحرک در امور کم شود.

وی افزود: در جمهوری اسلامی شاهد هستیم یک اتفاقی که می‌خواهد بیفتد و حرکتی که می‌خواهد انجام شود چندان سرعتی ندارد، چون میانگین سنی مسئولین بالا است. اگر این میانگین سنی را پایین‌ بیاوریم و مانند اعتمادی که امام به جوانان کردند، از نیروی جوان‌ها بیشتر استفاده کنیم، نتیجه را می‌بینیم. ۴۰ سال بعد از انقلاب و ۳۰ سال بعد از رحلت امام، آنهایی که اول انقلاب در رأس امور بودند هنوز یک سری وظایف دارند. بعد ۴۰ سال هنوز سر کار هستند، خیلی هم خوب است و ۴۰ سال است دارد تجربه کسب می‌کند. امام آن موقع به جوان‌ها اعتماد کردند، نگفتند به کسی که بالای ۵۰ - ۴۰ سال دارد، مسئولیت می‌دهیم. این اعتماد امام به جوانان را امروز توسط مسئولین بیشتر ببینیم، به جوانان پخته‌ای که قائل به استفاده از تجربیات خبرگان و پیشکسوتان هم هستند.