آسیب شناسی جریان‌های فکری و سیاسی، و چهره‌ها و شخصیت‌های سیاسی اپوزیسیون، به ویژه در خارج از کشور نشان داده است که یکی از عوامل سبب سازِ ناتوانی‌ها و لغزش‌ها فرقه گرایی، خود حق بینی، خود محوری، "مصادره به مطلوب" و تعدد خود رهبرپنداران بوده است، و این در شرایطی ست که اپوزیسیون پراکنده و خیزش‌ها و جنبش‌های جاری در داخل کشور به دلایل گوناگون، از جمله بخاطر ابتلا به همین معضل و مشکل هنوز نتوانسته‌اند به عنوان بدیل فکری و سیاسی حکومت اسلامی مطرح شوند.
برای غلبه بر این ناتوانی‌ها، لغزش‌ها و مانع‌ها، هر فرد و جمعی می‌باید از خود شروع کند و در عمل نشان دهد با انحراف‌های فرقه گرایانه و خودمحورانه فاصله گرفته است. همکاری و همگرائی یکی از راه‌های مهم نشان دادن آغاز فاصله گیری از این انحراف‌ها ست. بنابراین ضروری ست اپوزیسیون داخل و خارج از کشور که معتقد به تمامیت ارضی ایران، یگانگی ملی، دمکراسی و جدایی دین از حکومت است در گام نخست در سطحی فراگیر و گسترده به همکاری، همگرائی و ائتلاف روی آورد، تا از این راه بتواند گامی کارساز در تدارک سرنگونی رژیم اسلامی با خواست و هدف تحقق آزادی، دموکراسی و حقوق بشر در ایران بردارد. شعار راهبردیِ دموکراتیک "بیائید به هم بپیوندیم" همراه با عمل، کارساز و راه گشا خواهد بود و نشانگر این واقعیت که آغاز دستیابی به پیروزی عبور از دروازه همکاری و ائتلاف سیاسی ست. سامان دادن یک جمع فراگیر از افراد مستقل و جریان‌های سیاسی حول خواست‌های مشترک سرآغاز تبدیل شدن به نیروئی تاثیرگذار است، نیروئی که در راستای مبارزه با جمهوری اسلامی در جهت تقویت حرکت و جنبش‌های داخل کشور و پیوند با آن‌ها گام بردارد.
با حفظ استقلال نظری، سیاسی و تشکیلاتی، بی آنکه هویت و ایده‌هایمان را نادیده انگاریم در تفاهمی عمومی بر محور خواست‌های مشترک ِ دمکراتیک گردهم آئیم و با برنامه و سازمان یافته در راستای تحقق ایده‌ها و خواست‌هایمان عمل کنیم. این اقدام وفاق و جنبش ملی را تقویت و مستحکم خواهد کرد.
این پیوند و همبستگی با خواست براندازی رژیم اسلامی به عنوان راه و روشی کارآ و اثربخش در پیوندی ارگانیک و استراتژیک رفاه، آزادی، همبستگی برای مردم میهنمان به ارمغان خواهد آورد. این پیوستن بهم نه یک پیوند حزبی و تشکیلاتی، نه یک رابطه تابعیت پذیرمیان افراد و جمع‌ها، نه بازتاب ایده و منافع یک طبقه یا گروه اجتماعی یا شخصیت سیاسی است بل که منافع میهن ومردم و خواست ملی را باز می‌تاباند. پیوندی فراساختاری و فراحزبی، و نماد دموکراسی پلورالیستی که دستیابی به منافع ملی، رفاه عمومی و سعادت مردم و یکپارچگی ملی میهنمان را هدف گرفته است، پیوندی که پروژه‌های کلان ملی را به موفقیت و پیروزی خواهد رساند.
هموطن!
بهم بیپوندیم و جمعی فراگیر و گسترده از آزادیخواهانِ ایرانی در داخل و خارج از کشور سامان دهیم.
با همکاری و ائتلاف می‌توانیم حکومت اسلامی را براندازیم و به جایگزینی مردمی، دمکرات و سکولار دست یابیم. هیچ کدام از طبقه‌ها و گروه‌های اجتماعی، حزب‌ها و سازمان‌های سیاسی، شخصیت‌های سیاسی و اجتماعی به تنهائی قادربه هدایت و رهبری جامعه در عبور کامل از حکومت اسلامی و برقراری آزادی، دموکراسی، حقوق بشر، همبستگی و یکپارچگی ملی درمیهنمان نخواهند بود.
برای این که آرزوهای انسانی مان به واقعیت بَدَل شوند راهی جز بهم ییوستن و همبستگی نداریم.
دسامبر۲۰۲۰

آذرماه ۱۳۹۹

شهرام آذر، شایان آریا، رضا آل رضا، ابراهیم آهنیان، اسکندراسکندری، امیرحسین اعتمادی، نسرین الماسی، بهمن امیرحسینی، فهیمه ایلغمی، مینا ایمانقلی زاده، محمد باقری، گشتاسب باوند، خسرو بختیاری،
وحید بدیعی، حیدرقلی برومند، ارژنگ برهان، فرزین بستجانی، فرامرز بهار، رضا بهروز، بابک بهزادی، خسرو بیت اللهی، فواد پاشایی، حمید پرهیزی، سعید پورعبدالله، فریده پورعبدالله، عسل پهلوان، هایده توکلی، سعید جباری، میترا جشنی، امیر حمیدی، هادی خوش طبع، فریبا داودی مهاجر، مجید دهبان، مهدی ذوالفقاری، نادر زاهدی، حسن زرهی، سهیلا ستاری، علی اصغر سلیمی، رضا شاه حسینی، ناصرشاهین پر، فریبرز صارمی، امیر صدری، پرویز ضرغامی، شیرین طبیب زاده، محمود عاشوری، هنگامه عباسی سیرچی، سیاوش عبقری، شهلا عبقری، اکبر عسگری، فرزاد فراهانی، رضا فرد، حسین فرجی، شروان فشندی، پوران فکور، زمان فیلی، احد قربانی دهناری، محسن کردی، علیرضا کیانی، جهانگیر لقائی، احمد مظاهری، مسعود نقره کار، ناصر نوراهانی، علی نیری، احمد وحدانی، شیده ورزگر، اسماعیل وفا یغمایی، تقی هاشمی، فرشید یاسایی، منوچهر یزدی، مریم یعقوبی

امضاها ادامه دارد
[email protected]