پس از۴۲ سال که از انقلاب ۵۷ میگذرد هنوز نه احزاب وگروههای سیاسی، نه جامعه روشنفکری ومدنی ایران و نه مردم وکشوری که قربانی آن انقلاب شدند به درک واحدی از ماهیت وچگونگی وقایع سال ۵۷ و تعویض حساب شده حکومت پادشاهی موروثی با حکومت اسلامی موروثی فقاهتی نرسیده‌اند! گروههائی هنوز انقلاب ۵۷ را انقلابی شکوهمند و مردمی میدانند که گویا خمینی و روحانیت شیعه با استفاده ازشبکه مساجد ومنابر ازفرصت استفاده کرده وسواربرموج انقلاب شده وانقلاب را به انحراف کشانده‌اند! برخی معتقدندانقلاب ۵۷ گویا محصول توطئه انگیس وامریکا وکشورهای غربی بوده است برای جلوگیری کردن از ترقی وپیشرفت ایران ورسیدن به دروازهای تمدن بزرگ! پاره هم براین عقیده اندکه معمار وسازنده انقلاب ۵۷ شاه مستبد واطرافیان چاپلوس او بوده‌اند، چرا که اگرشاه دیکتاتوری فردی پیشه نکرده بود و به قانون اساسی مشروطه وحقوق ملت که در آن مندرج است وفادارمانده بود، هرگزانقلاب ۵۷ بوقوع نمی‌پیوست. دسته‌ای هم براین باورند که انقلاب ۵۷ وبرآمدن جمهوری اسلامی نتیجه پیوند واتحاد"ارتجارع سرخ وسیاه" یعنی گروههای چپ و گروههای اسلامی بوده است. تحلیل مردم عادی کوچه وبازار وحتی بیشترکسانی که در جریان انقلاب ۵۷ وراهپیمائی‌ها وتظاهرات میلیونی آن دوران شرکت کرده وعکس امام را درماه دیده بودندهم که معلوم است: استعمار پیرانگلیس خمینی و آخوندها را سالهاتوی آب نمک خوابانده بوده‌اند تا روزی که لازم شود آنها ازآب نمک بیرون آورد که آورد وایران وخاورمیانه را به این روز درآوردند!
درهریک از نگرش‌های بالا و سایر دیدگاهها درمورد چگونگی بوقوع پیوستن انقلاب ۵۷ ممکن است جنبه هائی از واقعیت نهفته باشد، اما اصرار وتأکید بردخالت ودست داشتن فقط امریکاوانگلیس وکشورهای غربی درانقلاب ۵۷ و فراموش کردن سایر عوامل ازجمله نقش ابرقدرت شوروی سابق وروسیه کنونی و همچنین احزاب وگروههای سیاسی آن دوره در انقلاب ۵۷ درحقیقت یک نوع ردگُم کردن وآدرس غلط دادن به مردم ایران است که حق دارند از تمام واقعیات انقلاب ۵۷ آگاه گردند. ۴۲ سال است که بازیگران انقلاب ۵۷ ریاکارانه هریک انگشت اتهام را به همه جا اشاره میکنند مگر به سمت خودکه یکی از بازیگران آن انقلاب بوده‌اند! بازیگران انقلاب ۵۷ چنین وانود میکنند که همه مقصراند ودر روی کارآوردن خمینی وحکومت اسلامی نقش داشته‌اند مگرخودشان! ونتیجه این بازی ۴۲ ساله "کی بودکی بود من نبودم" همین است که امروز شاهدش هستیم: مردمی دلخسته ومغموم و مأیوس و بی اعتماد به هرگروه وحزب ودسته سیاسی، مردمی که برای نجات خویش ازمهلکه‌ای که درآن گرفتار آمده‌اند به دونالدترامپ دخیل می‌بندندو اینک به جو بایدن ویادشان میرودکه یکجا انقلاب اسلامی ونشاندن خمینی وآخوندها برقدرت را محصول توطئه امریکا و انگلیس وکشورهای غربی تصور میکنند و یکجا هم ازهمان‌ها که آخوندها را برقدرت نشانده‌اند انتظار دارند که موجبات سرنگونگی حکومت اسلامی را فراهم سازند! این تناقض را فقط تئوریسین‌های احزاب وگروههای سیاسی میتوانند برای مردمی که به این درجه از بی اعتمادی به گروههای سیاسی و اپوزیسیون جمهوری اسلامی رسیده اندتوضیح دهند! آری در دخیل بستن به ترامپ وبایدین وهرقدرت خارجی مردم مقصرنیستند، مقصر کسانی هستند که جرأت نکردندبا مردم ایران صادق باشند و بخاطر خطاهائی که در همراهی و تقویت خمینی و دارودسته خونریز وقرون وسطائی‌اش مرتکب شدند به خود انتقادکنند وازمردم پوزش بخواهند، مقصرکسانی هستندکه نتوانستند اعتماد درهم شکسته مردم را بازسازی کنندوطرحی ملی وفراگروهی برای برون از منجلاب جمهوری اسلامی که خود درایجادآن نقش داشته‌اند ارائه دهند.
بسیاری از کسانیکه دربلوای خمینی نقش مؤثر داشتند و اطلاعات واقعی از چند وچون و مسائل پشت پرده انقلاب ۵۷ و سپس چگونگی تحکیم حکومت اسلامی اطلاعات دست اول داشتند این اطلاعات را دربدنامی با خود به گور بردند، امیداست کسانیکه هنوزروی درنقاب خاک نکشیده اندوبضاعتی از وجدان وصداقت وغیرت ملی برایشان باقی مانده باشد، بردانسته‌های مردم ایران از فاجعه بزرگ تاریخی استقرار حکومت اسلامی بیفزایند. رسیدن به درک مشترک ازآنچه برمارفته است میتواند به وحدت ملی ایرانیان برای بالا آمدن ازباتلاق خونین جمهوری اسلامی کمک کند.
