او گفت: «این حد از انتقاد بی‌رحمانه و شوک‌آور روزنامه‌نگاران صنعت سرگرمی از من تقریبا خنده‌دار بود. من هنوز داشتم سعی می‌کردم خودم را پیدا کنم! آن‌ها در مورد سایزم، در مورد وزن احتمالی‌ام و رژیم غذایی‌ام مطلب می‌نوشتند.خواندن آن مطالب واقعاً وحشتناک و بسیار ناراحت‌کننده بود.»

مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی

انتقاد‌ها از او در دوران نوجوانی در جراید بریتانیایی به حدی شدید بود که این برنده جایزه اسکار از ترس عناوینی که ممکن بود در آمریکا به او نسبت دهند، از رفتن به هالیوود مطمئن نبود.

او به یاد آورد: «به اعتماد ‌به‌نفس ‌من لطمه زدند. نمی‌خواستم بروم هالیوود چون فکر می‌کردم، وای! اگر در انگلیس این‌ها را راجع به من می‌گویند، پس آن‌جا چه خواهند گفت؟» وینسلت همچنین گفت که توجه‌های منفی مداوم روی ظاهرش در دوران نوجوانی روی برداشت او از «آنچه زیباست» نیز تأثیر گذاشت و احساس کرد «خیلی تنهاست.»

او با توجه به مطالب انتقادی که در دوران جوانی در مطبوعات دریافت می‌کرد گفت که از تغییرات به وجود آمده در دو دهه گذشته بسیار خوشحال است.

«خیلی روی من تأثیر می‌گذارد. این‌که چقدر زمانه عوض شده است.» او اخیراً گفته بود که با توجه به «آزار‌هایی» که از جانب رسانه‌ها دریافت کرده بود، آماده کسب شهرت در پی موفقیت فیلم تایتانیک نبود.

وینسلت در گفتگو با مارک مارون در پادکست وات دِ فاک به «ماشین‌های پر از عکاس‌های بریتانیایی مجله‌های سرگرمی» که بعد از اکران فیلم، مثل سایه او را دنبال می‌کردند اشاره کرد و گفت: «همیشه تحت نظر بودم و بسیار مورد انتقاد قرار می‌گرفتم.»

«رسانه‌های بریتانیایی با من رفتار خوبی نداشتند و اگر بخواهم صادقانه بگویم، کاملاً مورد آزار و اذیت آن‌ها قرار گرفتم.»