بعد هم یک عکس درآمد که حداد عادل را در حال بوسیدن دست شهبانو نشان می‌داد. برای اثبات فتوشاپی بودن این عکس، پشت بندش عکسی منتشر شد که شخص دیگری در آن صحنه مشغول دست‌بوسی است. حالا به درستی معلوم نیست که کدام عکس فتوشاپی است!

حداد عادل به خبرنگار اعزامی ما گفت که تا وقتی شخص فرح پهلوی شهادت ندهد که من دست ایشان را بوسیده‌ام، اتهام را گردن نمی‌گیرم. اما شهبانو هم پاسخ درستی نداده. در مقابل پرسش خبرنگار اعزامی ما که «آیا حداد عادل دست شما را بوسیده؟» نامه ای از دفتر ایشان دریافت کردیم که عیناً ملاحظه می‌فرمائید:

دفتر علیاحضرت شهبانو
خدا به دور
امضا: فرح پهلوی

از سوی دیگر گفته می‌شود که حداد عادل در جمع دوستانش اقرار کرده که «دست شهبانو را به بهانه بوسیدن گرفتم، ولی می‌خواستم گاز بگیرم». از او پرسیده‌اند پس چرا گاز نگرفتی؟ جواب داده «دیدم ببوسم بهتر است!».

مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی

آیا حداد عادل آن زمان از توبره می‌خورده، حالا دارد از آخور می‌خورد؟ خودش می‌گوید خیر. ولی عقیده دارد که انقلاب آمده کاسه کوزه‌هایش را بهم ریخته. اطرافیانش عقده دارند او عادت دارد از نردبان ترقی دو پله یکی بالا برود و اگر انقلاب نشده بود بجای اینکه پدرزن آقامجتبی باشد، چه بسا که پدرزن ولی‌عهد شاه می‌شد!

***

مبارزات مشروطیت، این هفته نتیجه داد!

نتیجه کار مبارزان مشروطه و خون‌بهای شهیدان راه مشروطیت سرانجام نصیب فاطمه‌خانم شد که در مجلس شورای اسلامی بگوید «نباید بگذاریم مُنگول‌ها به جمعیت کشور اضافه شوند.»

این وارث پارلمانتاریسم حق دارد! تعداد منگول‌های کشور چندان زیاد شده که چندتایش هم به مجلس قانونگذاری رسیده.

از آنجائی که گفته می‌شود هرکس انتقاد می‌کند، باید از خودش شروع کند، الان چند روز است فاطمه خانم ممدبیگی از حضور چنین منگولی در مجلس ناراحت است و مشغول کورتاژ کردن خودش شده!

من زیاد به مسائل مربوط به کورتاژ و سقط جنین و غربالگری وارد نیستم ولی می‌دانم اگر دور از جان، امام خمینی را در زمان جنینی سقط جنینش کرده بودند، اینهمه به مملکت ما لطمه مالی و جانی وارد نمی‌شد. حکومتی هم در مملکت حاکم نمی‌شد که راجع به دل و روده و امعاء و احشاء زن‌ها تصمیم بگیرد.

قاضی - متهمه متهم است که سقط جنین کرده.
زن - آقای قاضی تقصیری ندارم. خونریزی داشتم.
قاضی - داشته باش. انقلاب هم خونریزی داره، پس کسی نباید انقلاب کنه؟
زن - آخه از نظر بدنی آمادگیشو نداشتم.
قاضی - اهه. چرا اون موقع که آمادگیشو داشتی، داشتی؟!
زن - نه حاج آقا، اتفاقی بود.
قاضی - پس خدا رحم کرد توی چشمت نرفت!
زن - ...
قاضی - تو یک انسان کامل رو...
زن - نه حاج آقا، فقط سه هفته بود.
قاضی - سه هفته باشه، مگه کمه؟ من الان سه هفته است اومده‌ام توی این شعبه. پس آدم نیستم؟ قاضی نیستم؟ باید کورتاژم کرد؟
زن - حاج آقا چه ربطی داره؟
قاضی - تازه ببینم، توی پرونده‌ات هست که ماه پیشش هم دادی دکتر آپاندیست را درآورده.
زن - آقای قاضی ناراحتم می‌کرد.
قاضی - به درک که ناراحتت می‌کرد. تو به دین و مذهب لطمه زدی.
زن - حاج آقا عمل آپاندیس به دین و مذهب چکار داره؟
قاضی - خیلی هم کار داره. اسلام این حرف‌ها سرش نمیشه. شما یک جوشِ صورت هم فشار می‌دی، به ما مربوطه. به اسلام هم مربوط نباشه، به خود ما مربوطه.
زن - آخه حاج آقا، آپاندیسم هی داشت بزرگتر می‌شد.
قاضی - به درک که بزرگتر می‌شد. می‌ذاشتی بزرگتر بشه، بلکه ۹ ماه بعد به دنیا میومد. شاید به درد این دنیا می‌خورد. شاید چیز خوبی می‌شد. این حجت‌الاسلام سعیدی امام جمعه قم، این جنین که بوده، جنین معمولی نبوده. آپاندیس بوده. کم کم بزرگ که شده، شبیه حجت‌الاسلام‌ها شده. شما اغلب حجج‌اسلام، آیات‌عظام را نگاه کنی، ریش و سبیل بتراشند، شبیه آپاندیس هستند، چون جنینشون آپاندیس بوده. فقط بعضی‌هاشون لوزالمعده و اثنی‌عشر بودند. اثنی‌عشری که توشون زیاده... سه هفته زندان.
زن - چرا حاج آقا.
قاضی - خودت گفتی سه هفته چیزی نیست. برو خدارو شکر کن اعدامت نکردیم!
***

سایت «تفریح بوک» برای تهیه کتاب «تفریح المسائل»

www.tafrihbook.com