ولی آیشمن کوتاه مدتی پس از دستگیری موفق به فرار شده بود. او همانند صدها تن دیگر از افسران جنایتکار نازی، توانست به آرژانتین بگریزد و با نام جعلی زندگی آرامی را آغاز کند. سازمان های یهودی برای شناسایی او سال ها در سراسر جهان تلاش کردند، ولی نتیجه ای نگرفتند.

ولی پسر آیشمن که با یک دختر یهودی دوست شده بود، هویت پدر خود را برای او افشا کرد و آن دختر با وجدان این اطلاعات را به یک یهودی مسؤول منتقل ساخت و او هم موساد (سرویس امنیت خارجی اسرائیل) را آگاه ساخت.

موساد با فرستادن یازده مامور به آرژانتین، محل اقامت آیشمن را شناسایی کرد و او را ربود و به اسرائیل منتقل ساخت.

آیشمن در دادگاه اورشلیم که قضات ارشد در آن نشسته بودند، به مرگ محکوم شد و کوتاه مدتی پس از آن، به چوبه دار آویخته شد و جسدش در کوره به خاکستر مبدل گردید و در دریا پراکنده شد تا اثری از او باقی نماند.

آیشمن نخستین و تنها فردی بود که در اسرائیل به مرگ محکوم گردید و اعدام شد. در این کشور هیچگاه مجازات مرگ برای هیچ مجرمی تعیین نشده است.

مرگ آیشمن نشان داد که جنایتکاران ضد بشری، حتی اگر بتوانند فرار کنند، احتمال دارد که شناسایی گردیده و به سزای عملیات ضد انسانی خود برسند و این واقعیت می تواند هشداری به همه آنانی باشد که اکنون علیه ملت خود مرتکب جنایت می شوند.

در پایان این گزارش تلویزیون ایران اینترنشنال، گفتگویی با آقای منشه امیر انجام شد. او در آن هنگام خبرنگار روزنامه کیهان تهران بود که ده ها گزارش در این زمینه انتشار داد.