بر طبق گزارش بین المللی شکاف جنسیتی[3] در سال ٢٠٢١ کە جایگاە کشورها را درارە وضعیت زنان مورد بررسی قرار میدهد و شکاف جنسیتی در کشورهای جهان را با هم مقایسە میکند، ایران در جایگاە ١٥٠ از ١٥٩ کشور جهان قرار دارد.

مطابق گزارش سازمان عفو بین الملل، جمهوری اسلامی ایران، بالاترین آمار اعدام زنان و کودکان را در سطح جهانی دارد.

خبر انتخاب جمهوری اسلامی ایران در کمیسیون جایگاە زنان سازمان ملل با توجە بە همە گزارشهای بین المللی کە جمهوری اسلامی را در زمرە کشورهای با میزان بسیار بالای نقض حقوق بشر و حقوق زنان قرار میدهند، خبری بسیار حیرت برانگیز است.

سوال کلیدی کە ما را مجبور بە نوشتن این نامە میکند، این است کە ملاک و معیار شما برای انتخاب ایران بە این سمت چیست؟

این حقیقت کە جمهوری اسلامی ایران، برای عضویت در کمیسیون مقام زن، ٤٣ رای کسب کردەاست، بیانگر این است کە لااقل ٤ کشور دمکراتیک اروپایی حاضر در کمیسیون اقتصادی اجتماعی سازمان ملل بە ایران رای مثبت دادەاند. ما تقاضای انتشار اسامی این کشورها را داریم.

زنان ایران و زنان سراسر جهان از جامعە بین الملل و نهادهای آن انتظار دارند کە کە بە حقوق بشر و حقوق زنان احترام بگذارند و بە مفاد کنوانسیون های بین المللی معتقد و متعهد باشند. کشورهای ناقض حقوق بشر چون ایران لازم است در انزوا قرار دادە شده یا بایکوت شوند نە اینکە برای نقض حقوق زنان جایزە بگیرند.

لازم بە تذکر است کە چنین تصمیمی اعتماد زنان ایرانی بە سازمان ملل و نهادهای بین المللی را خدشەدار میکند. پیامی کە چنین تصمیمی میتواند بە زنان جهان منتقل کند، پیام دوپهلو و متناقضی خواهد بود.

حالا کە جمهوری اسلامی بە عضویت این کمیسیون درآمدە، زمان آن است کە بە جمهوری اسلامی برای پیادە کردن مبانی و اهداف این کمیسیون در رابطە با کنوانسیون های بین المللی مربوط کنفرانس پکن یا کنوانسیون رفع تبعیض علیە زنان یا اهداف توسعە پایدار در ایران فشار آوردە شود.

ما اعتراض و ناراحتی خود در بارە این تصمیم اعلام میکنیم و خواهان ارائە توضیح از جانب سازمان ملل هستیم.

زنان ایران لایق یک عذرخواهی در رابطە با این گزینش هستند و باید حداقل توضیحاتی از طرف سازمان ملل یا جامعە بین الملل دریافت کنند.

با احترام،

از طرف شواری مدیریت گذار ایران، کار گروە زنان و برابری جنسیتی

کپی نامە برای:

انتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل

خانم فومزیلا ملامبو نگویا، مدیر اجرایی و جانشین دبیرکل سازمان ملل

خانم اسا رگنر، معاون دبیرکل سازمان ملل

خانم میشل باشلت، دبیر اجرایی قبلی سازمان ملل زنان و جانشین سابق دبیرکل سازمان ملل

هیلل نویر، مدیر اجرایی دیدەبان سازمان ملل

اقای جاوید رحمان، گزارشگر ویژە سازمان ملل در رابطە با ایران

آقای اروین کاتلر، مرکز حقوق بشر راول والنبرگ

سازمان های حقوق بشری

سازمان های حقوق زنان

کشورهای اروپایی

اعضای پارلمانهای اروپایی

[1] https://www.unwomen.org/en/csw

[2] https://www.amnesty.org/en/documents/pol10/3202/2021/en/

[3] https://www.amnesty.org/en/latest/news/2021/04/death-penalty-in-2020-facts-and-figures/

متن انگلیسی نامه را در زیر ملاحظه می کنید.

ITC letter on UN CSW PDF