ایران بعد از پایان امپراتوری ساسانیان همواره مورد تاخت و تاز بیگانگان و بیگانه پرستان بوده است.
هر بار طایفه‌ای و قبیله‌ای راهزن بخشی از سرزمین ایران را زیر سلطه خود در آورده است. خصوصیت همه آنان راهزنی و کشتار بوده است. هر خرکچی که هوس حکومت کرده، خران خود را فروخته اسب خریده و با بیست نفر راهزن دیگر که با خودش فرق زیادی نداشته‌اند راه می‌افتاده‌اند به شهری از شهرهای ایران حمله می‌کردند و اموال شهر را به غارت می‌بردند. دزدان شهر هم به راهزنان می‌پیوستند و به شهری دیگر حمله می‌کردند تا بخشی از ایران را تصرف کنند و زیر سلطه خود در آورند افرادی که دور غارتگران فاتح جمع می‌شدند یک انگیزه بیشتر نداشتند و انهم هر چه زودتر به ثروتی و مقامی برسند. سلجوقیان و عزنویان و خوارزمشاهیان و.. این چنین در ایران بقدرت رسیدند.

حالا هم
بجای خرکچی‌ها و قاطرچی، روزه خوان‌ها و آخوندهای با عمامه و بی عمامه در ایران حکومت می‌کنند و ایران شده محل تاخت و تاز اسرائیل و روسیه و چین و آمریکا و عربستان و انگلیس. هر بیگانه‌ای هر چه می‌خواهد و هر وقت اراده کند انجام می‌دهد.
صاحب هر مملکتی مردم آن مملکت می‌باشند. مملکتی که بی صاحب شد سرنوشتی چون این ندارد. بحمدالله تا دلتان بخواهد ایرانی وطن فردش یافت می‌شود. چه در درون حکومتگران و چه برون حکومتگران، بسیاری وطن فروش شده‌اند. این یکی از محصولات پر رونق جمهوری اسلامی است.
در دوران قاچار وطن فروشان یا انگلوفیل و یا روسوفیل بود‌ند. حالا از برکت اسلام ناب محمدی انواع و اقسام وطن فروش داریم که عمده آنان عبارتند از: روسوفیل و آمریکانوفیل و چینوفیل و اسرائیلوفیل و انگلوفیل می‌باشند. انان هر کاری که می‌خواهند در ایران انجام می‌دهند و بسادگی و ارزان حاسوس می‌خرند. موساد راحت در سپاه لانه می‌کند. سردار بی وطنی چون سلیمانی گماشته پوتین می‌شود و جواد لاریجانی خود را به انگلیس می‌فروشد و قس الهذا. این نوع بی وطنان فراوان یافت می‌شوند. فکر نکنیم وطن فروشان فقط حکومتی می‌باشند. در درون اپوزیسیون هم بخاطر یک مشت دلار از امثال ترامپ می‌خواهند که ایران را بمباران کنند.
بنازم به جمهوری اسلامی که چه تحویل داده است.
عمق هرج و مرج و بی نظمی و فروپاشیدگی جمهوری اسلامی را می‌بینید. شیرازه امور به کل از‌ هم‌ پاشیده و سنگ روی سنگ بند نمی‌شود.
طوری شده که مجلس شورای اسلامی به لانه جاسوسی موساد مبدل شده است.
انتشار نوار ظریف حکایت از آشفتگی و هرج و مرج خارج از اندازه حکومتی دارد که شیرازه‌اش از هم پاشیده که نه دری دارد و نه پیکری. بقول معروف سگ صاحبش را نمی‌شناسد. هر باندی و هر کسی ساز خود را می‌زند‌ و مملکت ملوک الطوایفی نشده است بلکه باندی شده است. هر باندی شهری یا قطعه‌ای یا وزارتی و یا استانی را اشغال و تسخیر کرده است. اشغالگران جمهوری اسلامی از ابتدا به ایران نگاه ملک تسخیر شده داشته‌اند که باید اموال و ثروت آنرا به غنیمت گرفت.
نوار ظریف چیز جدیدی که اهل سیاست نگفته باشد و مردم ندانسته باشند نداشت. اهمیت‌اش این بود که دانستنی‌ها و گفته‌های روزانه مردم را یک مسئول حکومتی بیان می‌کند و بر دانش و اطلاعات مردم صحه می‌گذارد.
اما ظریف یک حقیقت را از مردم پنهان می‌دارد و نمی‌گوید که رهبری میدان در دست کیست؟!. او بارها و بارها از میدان می‌گوید ولی نمی‌گوید رهبر میدان کیست و چه کسی بر میدان فرمان می‌راند.
او بجز تملق گویی چاپلوسانه سخنی از علی خامنه‌ای نمی‌گوید. ظریف از علی خامنه‌ای بعنوان دیپلماتی برجسته نام می‌برد. برجستگی او همینقدر است که ملک و ملت را به روز سیاه نشانده است.
کیست که نداند مملکت را دولت نه چندان پنهان سپاه و بیت رهبری اداره می‌کند. کیست که نداند افسار روحانی و ظریف و وزرا در دست دولت پنهان یا به قول ظریف میدان نیست و نبوده است. کیست که نداند رییس جمهور و وزرا حکم پادو و گماشته دولت پنهان به رهبری اسید علی خامنه‌ای را ندارند‌. تدارکاتچی خاتمی یادمان که نرفته است.
کیست که نداند از تنشی که بعد از گروگانگیری سفارت آمریکا بین ایران و آمریکا بوحود آمده است تا به امروز دیگر کشورها بخصوص چین و روسیه نفع نبرده‌اند و نمی‌برند. کیست که نداند ایران وسیله معامله و رقابت‌های منطقه‌ای بین قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی نشده است.
کیست که نداند اگر زمان قدیم ایران جولانگاه بغداد و غزنین بود امروز ایران جولانگاه چین و روسیه نشده است و این دو قدرت در ایران یکه تازی نمی‌کنند چون جمهوری اسلامی خاک بر سر و مفلوک شده است و بخاطر ادامه حیات مجبور می‌باشد به بیگانگان تکیه زند. چون در درون نه پایه‌ای دارد و نه مشروعیتی، و مردم می‌خواهند که سر به تن جمهوری اسلامی و علی خامنه‌ای نباشد.