بیش از ۱۲۰ تن از اهالی رسانه و روزنامه‌نگاران ایرانی با انتشار بیانیه‌ای به خشونت‌های خونینی که بر روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها در خاورمیانه تحمیل شده اعتراض کرده و هدف این حمله‌ها را انسداد گردش اطلاعات و تهدید خبررسانی از طریق کشتن روزنامه‌نگاران، تخریب و بمب‌گذاری در رسانه‌ها یا سرکوب و زندانی کردن کارکنان رسانه‌ها اعلام کرده‌اند.
این بیانیه که پس از انهدام ساختما‌ن‌های ۲۱ دفتر رسانه‌ای در غزه که توسط اسرائیل مورد هدف موشکی قرار گرفت نوشته شده، به موارد دیگری از جمله سوءاستفاده حماس از سپر انسانی و در خطر قرار دادن جان مردم و روزنامه‌نگاران برای پیشبرد مبارزه نظامی تاکید کرده است.
همچنین کشتار و تهدید جانی و شغلی مستمر روزنامه‌نگاران در افغانستان و سرکوب آزادی بیان و اطلاعات در کشورهای استبدادزده که سانسور یا زندان را به روزنامه‌نگاران تحمیل می‌کنند از نکات دیگر این بیانیه است.
این روزنامه‌نگاران با اشاره به دخالت سایر کشورها، از جمله ایران، از طرفین جنگ، آنها را آتش‌افروزان منازعات خونین، از غزه تا کابل نام برده است.
متن کامل بیانیه و نام امضاکنندگانی که از رسانه‌های مختلف ایرانی آن را امضا کرده‌اند، به ترتیب حروف الفبا در پیوست قابل دسترس است.
پیوست: آمار به کار رفته در متن بیانیه مربوط به تاریخی است که در بیانیه آن اشاره شده است. این رقم‌ها در روزهای گذشته طبق خبرهای منتشر شده افزایش یافته است.
متن کامل بیانیه به همراه اسامی امضاکنندگان:
اعتراض صنفی اهالی رسانه: از غزه تا کابل روزنامه‌نگاران را قربانی جنگ‌افروزی نکنید
از خبر و خاورمیانه خون و آتش می‌بارد و در کنار مردم بی‌گناه، خبرنگاران و عکاسان خبری هم هدفمند قربانی آتش‌افروزی در این منطقه پرتنش شده‌اند. همکاران رسانه‌ای ما که از جان‌شان برای اطلاع‌رسانی به دنیا مایه می‌گذارند، از غزه تا کابل هدفمند قربانی جنگ، نفرت، تعصب دینی و قومی و البته دخالت حکومت‌های جنگ‌افروز شده و به کام خونین مرگ کشانده می‌شوند و عجیب این‌که نهادهای بین‌المللی و دولت‌های مدعی حقوق‌بشر چشم‌شان را روی این جنایت بسته و جز ابراز تاسف هیچ اقدام عملی انجام نداده‌اند.
روز شنبه ۱۵ ماه می، ارتش اسرائیل ساختمانی را منهدم کرد که در آن دفتر رسانه‌های بین‌المللی از جمله «آسوشیتدپرس» و «الجزیره» قرار داشت. این ساختمان، مقابل دوربین‌های خبری فرو ریخت و می‌دانیم که این اولین حمله اسرائیل در این درگیری اخیر به رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران نیست. اسرائیل در اعتراض به استفاده حماس از «سپر انسانی» به این مراکز مسکونی و اداری حمله کرده است. اما هم اسرائیل و هم حماس و هم متحدان آنها مسئولیتی در تامین امنیت خبرنگاران منطقه از خود نشان نداده‌اند.
طبق اطلاعیه سازمان گزارش‌گران بدون مرز، تا ۲۳ اردیبهشت (۱۳ می) ده‌ها روزنامه‌نگار و عکاس خبرنگار فلسطینی و بین‌المللی طی این درگیری زخمی شدند و ده‌ها رسانه‌ها داخلی هدفمند مورد حمله نظامی قرار گرفتند. فقط در دو «برج الجوهره» و «برج الشروق» در غزه دفتر ۲۱ رسانه قرار داشت از جمله «دیلی نیوز فلسطین» و کانال تلویزیونی پان عرب «العربی».
نوار غزه، محدوده جغرافیایی کم‌پهنا اما پر مناقشه‌ای است که هم از سوی حماس، تحت حمایت ایران و هم از سوی اسرائیل، با حمایت‌های آمریکا و برخی دول اروپایی و بین‌المللی به زمین نبردی تبدیل شده است که غیرنظامیان در آن قربانی جنگ‌طلبی می‌شوند. رویاهای کودکان غزه‌نشین به کابوس تبدیل می‌شود و در این میان، رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران و عکاس خبرنگاران هستند که در روایت واقعیت می‌کوشند تا توجه جهان را به بزرگ‌ترین فاجعه انسانی، یعنی جنگ، جلب کنند.
طی درگیری اخیر اسرائیل و فلسطین، تا شنبه ۲۵ اردیبهشت (۱۵ می) دست‌کم ۱۳۹ انسان در حمله‌های هوایی اسرائیل و گلوله‌باران‌هایش در نوار غزه کشته شدند که ۳۹ تن از آنها کودکان بودند و حدود هزار نفر هم زخمی شدند. این آماری است که وزیر بهداشت غزه به رسانه‌ها اعلام کرده است. سازمان ملل متحد می‌گوید دست‌کم ۱۰ هزار نفر از اهالی غزه هم خانه‌های‌شان را در جست‌وجوی پناه‌گاهی که می‌تواند مدرسه، مسجد یا هر مکان دیگری باشد، ترک کرده‌اند و حالا در آمار آواره‌گان داخلی قرار گرفته‌اند. در اسرائیل هم هفت غیرنظامی از جمله یک کودک ۵ ساله کشته شده‌اند.
راویان این اخبار حالا خودشان بخشی از این خبرهای خونین شده‌اند.
موشک‌پراکنی، کشتن غیرنظامیان، استفاده ابزاری از آنها به عنوان «سپر انسانی» به هیچ‌وجه مجوزی برای قرار دادن روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها در آتش خشونت و تهدید نیست؛ بلکه تمام این اقدامات «جنایت جنگی» به حساب می‌آیند؛ چه در غزه باشد و چه در افغانستانی که بیش از نیم قرن است در خیابان‌هایش خون جاری‌‌ست.
۱۵ اردیبهشت (پنجم می) در آن‌سوی خاورمیانه، سخن‌گوی طالبان رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران را تهدید کرد، در صورتی که توسط این گروه تروریستی «بی‌طرف» تشخیص داده نشوند، با آنها برخورد خواهد شد. هم‌زمان رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران از سوی نیروهای دولتی افغانستان هم تهدید شدند. فردای این هشدارها «نعمت روان» مجری سابق شبکه تلویزیونی «طلوع» بعد از ماه‌ها تهدید، ترور شد. او پنجمین خبرنگاری است که از آغاز سال ۲۰۲۱ در افغانستان به قتل رسیده است. در بهار امسال چهار زن خبرنگار کشته شدند. کشتار هدفمند خبرنگاران و تهدید آنها از سوی نیروهای تروریستی از مدت‌ها پیش گریبان روزنامه‌نگاران را در افغانستان گرفته و حالا این خطه نیز با موجی از خروج اهالی رسانه‌اش مواجه شده است.
به این رخدادهای خونین باید خصومت کشورهای استبدادزده منطقه با آزادی بیان و گردش آزاد اطلاعات را هم اضافه کرد که با محدودیت‌های رسانه‌ای، روزنامه‌نگاران را در تنگنای زندان یا سانسور قرار داده‌اند.
ما جمعی از روزنامه‌نگاران ایرانی، هدف قرار دادن رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران را در چهارگوشه جهان و به طور ویژه خاورمیانه که خانه ماست، محکوم می‌کنیم.
ما از نهادهای بین‌المللی می‌خواهیم که برای وادار کردن حکومت‌ها به تامین امنیت روزنامه‌نگاران و حمایت از گردش آزاد اطلاعات اقدامات لازم و فوری انجام دهند. از رسانه‌های دنیا می‌خواهیم که در یک همبستگی جهانی همکاران‌شان را در میانه آتش و خون خاورمیانه تنها نگذارند و با حمایت مستمر تا تامین امنیت خبرنگاران و مجازات عاملان کشتار آنها سکوت نکنند.
اسامی امضاکنندگان به ترتیب حروف الفبا
۱. فرزانه ابراهیم‌زاده
۲. فرحناز اسپد
۳. آزاده اسدی
۴. پری اشتری
۵. مریم اشرفی
۶. مرجان اصفهانی
۷. بردیا افشین
۸. فرینوش اکبرزاده
۹. جواد اکبرین
۱۰. رضا اکوانیان
۱۱. آسیه امینی
۱۲. سولماز ایکدر
۱۳. شبنم آذر
۱۴. امید آهنگر
۱۵. وحید بابایی
۱۶. مسعود باستانی
۱۷. نیما برازنده
۱۸. احسان بداغی
۱۹. جمشید برزگر
۲۰. کیانوش بوستانی
۲۱. فریبا پژوه
۲۲. میلاد پورعیسی
۲۳. آوات پوری
۲۴. فرزیا ثابتی
۲۵. طاها ثالثی
۲۶. پرتو جغتایی
۲۷. بزرگمهر جلالی
۲۸. کریم جمالی
۲۹.شهره جولانی
۳۰. رضا حاجی حسینی
۳۱. بیتا حبیبی
۳۲. امید حبیبی‌نیا
۳۳. فهیمه خضرحیدری
۳۴. جواد حیدریان
۳۵. طناز خامه
۳۶. نیکو خاکپور
۳۷. نوشین خانی
۳۸. سجاد خداکرمی
۳۹. هادی خرسندی
۴۰. هدیه خطیبی
۴۱. پویان خوشحال
۴۲. سبا خویی
۴۳. علیرضا دادگرنیا
۴۴. کیانوش درویشی
۴۵. مریم دهکردی
۴۶. رضا دهکی
۴۷. نعیمه دوستدار
۴۸. نیلوفر رستمی
۴۹. محسن رفیق
۵۰. نسیم روشنایی
۵۱. علی‌اصغر رمضان‌پور
۵۲. مهدی روزبهانی
۵۳. علیرضا روشن
۵۴. محمد رهبر
۵۵. طوبی زکی‌پور
۵۶. بهرنگ زندی
۵۷. لیلا سامانی
۵۸. آرمین سلیمانی
۵۹. شهزاده سمرقندی نظروا
۶۰. لونا شاد
۶۱. افشین شاهی
۶۲. احسان شامی
۶۳. سولماز شریف
۶۴. منصوره شجاعی
۶۵. مریم شکرانی
۶۶. شیما شهرابی
۶۷. پریسا صادقی
۶۸.کوروش صحتی
۶۹. فرزاد صیفی‌کاران
۷۰. ریحانه طباطبایی
۷۱. مریم طوسی
۷۲. آرش عزیزی
۷۳. پویا عزیزی
۷۴. مانی عظیم‌زاده
۷۵. شاهد علوی
۷۶. سید میلاد علوی
۷۷. رضا علیجانی
۷۸. شادیار عمرانی
۷۹. کامبیز غفوری
۸۰. ثمر فاطمی
۸۱. حسین فاطمی
۸۲. سعیده فتحی
۸۳. علی فتوتی
۸۴. یغما فشخامی
۸۵. م. فرجی
۸۶. فرهاد فرزاد
۸۷. سحر فکردار
۸۸. فاطمه فنائیان
۸۹. ساناز قاضی‌زاده
۹۰. آیدا قجر
۹۱. نیما قدک‌پور
۹۲. میرا قربانی‌فر
۹۳. نازلی کاموری
۹۴. کاوه کرمانشاهی
۹۵. امید کشتکار
۹۶. علی کلائی
۹۷. مظاهر گودرزی
۹۸. پیام ماسوری
۹۹. مونا مافی
۱۰۰. آسو محمدی
۱۰۱. مهدی محمودیان
۱۰۲. مینا مصطفوی
۱۰۳. نازنین معمار
۱۰۴. رضا معینی
۱۰۵. رضا ملک‌پور
۱۰۶. جواد منتظری
۱۰۷. شهرام موصلچی
۱۰۸. محسن مهیمنی
۱۰۹. روزبه میرابراهیمی
۱۱۰. نسرین میرزایی
۱۱۱. احسان نادرپور
۱۱۲. معصومه ناصری
۱۱۳. مریم نظری
۱۱۴. بهنود نورپناه
۱۱۵. حسین نوش‌آذر
۱۱۶. توکا نیستانی
۱۱۷. مرتضا نیک‌نهاد
۱۱۸. خاطره وطن‌خواه
۱۱۹. مراد ویسی
۱۲۰. سعید هابیل
۱۲۱. عسل همتی
۱۲۲. پیام یونسی‌پور
جناب رژیم صهیونیستی لطفاً غزه را نزن؛ ابومالش
مقاومت تنها برای مقاومت!؟ احمد زیدآبادی
