فاطمه ملکی همسر محمد نوریزاد نوشت:
به نام خدای آزادی
« اگر به خانه من آمدی ای مهربان چراغ بیاور»
دوشنبه های ملاقات
امروز آقای نوریزاد با چهره ای خونین به دیدار ما آمدند؛ همانطور ایستاده، با دستمال هایی که به همراه داشتند پیشانی و صورت خود را پاک کردند و نشستند. به واسطه ریزش مو، پیشانیشان بلند شده و با موهای سفید بلند از دو طرف قیافه شان متفاوت شده. همچنان تکیده و استخوانی،
گفتند: «تپش قلبم خیلی بالاست؛ چربی های بدنم آب شده؛ طوری که از نشستن بر روی صندلی سفت رنج می کشم. یکماه تمام به یبوست گزنده دچار شدم و....»
ما هر بار که ملاقات می رویم با رنجی مضاعف و خشمی فرو خورده باز می گردیم، رنجمان از بابت رنج عزیزمان است که ذره ذره دارد آب می شود و خشممان از اینکه آقایان به روی مبارک نمی آورند که ایشان تحمل حبس را ندارند به دلایلی که می دانند و می دانیم.
ایشان نامه ای را خواندند خطاب به آقای رئیسی در ۱۹ بند.
ابتدای نامه؛
« ۱- من - محمد نوریزاد - اعلام می دارم حجت الاسلام یا آیت الله سید ابراهیم رئیسی (همچنان رئیس قوه قضاییه) اگر به پرسشهای من پاسخ بدهد، من از همین بند شش زندان اوین با تن پوشی آغشته به خون و با چهره ای پوشیده از شره های خون، به شخص وی رای خواهم داد. پرسش های من درباره « سازمان قضایی نیروهای مسلح » است که بر ۳ محور بزرگ بنا شده...»
و پرسشها؛ در باره سرانجام پرونده هواپیمای اکراینی..، سرنوشت قتل های زنجیره ای و کشتار کوی دانشگاه ...پرونده پول های امپراطوری قرارگاه خاتم الانبیا.. و پرسش های دیگر که در متن نامه آمده است.
و انتهای آن:
« ۱۹- من - محمد نوریزاد - برای پرسیدن همین پرسش ها و در اعتراض به همین مفاسد اکنون در اوین زندانی ام و پسرم در تهران بزرگ. من در اعتراض به همین رویه های متداول، روزی ۵ زخم بر خویش وارد می کنم که شمارگان این زخم ها تا امروز شده ۱۶۹ زخم. امروز ۸۶ روز از اعتصاب دارو و ۸۲ روز از اعتصاب غذای من می گذرد، بشدت لاغر و به ظاهر مردنی، اما در درون چون دماوند سرفرازم.
آقای رئیسی، باور کنید من به خاطر همین پرسش ها و در اعتراض به آنچه که امثال شما با دو چشم و با دو گوش خود می بینید و می شنوید و با دهان مبارک خود انکارشان می کنید؛ در زندانم.»
به او گفتم:
محمد، سرفراز بمان که دماوند در مقابلت سر به زیر است.
آقای نوریزاد این بار، چهره فروغ را در کنار این بیت نقاشی کرده بودند که:
« اگر به خانه من آمدی ای مهربان چراغ بیاور»
زندانیان سیاسی را آزاد کنید.
علی نوری زاد را آزاد کنید.
محمد نوری زاد را آزاد کنید.
زندانیان بیگناه را آزاد کنید.
