مهرداد درویش پور: درچند گفتگو (از جمله با کانال جمهوری ایرانی، تلویزیون کلمه، ایران اینترناسیونال) دربررسی اعتصاب کارگران و اعتراضات عمومی اخیر به قطع برق وکمبود آب وچشم انداز آن که به چالش هرچه بیشتر نظام در "میدان" در عصر "پسا انتخابات" منجر شده است، از جمله به نکات زیر پرداختم.
۱ گسترش بی سابقه شکاف طبقاتی، وخیم ترشدن وضعیت دستمزدها، قراردادهای پیمانی، مشکلات بیمه، بیکاری و عدم برخورداری کارگران از حق تشکل مستقل کارگری، ایران را در آستانه بردگی نوین قرار داده است. در ایران به یمن شکل گیری الیگارشی مالی، سیاسی، نظامی حاکم، "ابر طبقه ای" شکل گرفته است که تنها به یمن گسترش شکاف طبقاتی وحذف رقبای خود از طریق اقتصاد رانتی و اختلاس‌ها میتواند تامین سودهای افسانه‌ای خود را تضمین کند.
۲ هم از این رو تنگ تر کردن حلقه خودی‌ها و تلاش برای یکدست سازی بیشتر نظام در پی انتخابات اخیر تنها جنبه سیاسی نداشته، بلکه از انگیزه‌های اقتصادی برخوردار است.
۳. اعتصابات و اعتراضات هفته‌های اخیر رویای تثبیت نظام از طریق یکدست سازی حاکمیت و تولید هراس به قصد خفه کردن جامعه را تنها چند روز پس از "انتخابات" نقش برآب ساخت.
۴ اعتصابات سراسری دهها هزار نفری کارگران پالایشگاه‌ها وصنعت نفت درشهرهای گوناگون واعتراض به کمبود آب وقطع برق در روزهای اخیرهمچنین نشانگر صحت ادعای انتقال چالش نظام از صندوق رای به "میدان" است.
۵ در شرایطی که امکان تظاهرات با توجه به سرکوب خونین اعتراضات دی ۹۶ و آبان ۹۸ - هرچند به گونه‌ای موقتی - به عقب رانده شده، اعتصابات سراسری کارگری وکارکنان مهمترین شکل گسترش اعتراضات در لحظه حاضر است.
۶ در کنار مشکلات اقتصادی و رفاهی، مسئله کمبود آب و قطع برق و دیگر مشکلات محیط زیستی که جنبه معیشتی و حیاتی به خود گرفته، احتمال بروز یک انفجار اجتماعی سراسری را بیش از پیش به یک سناریوی ممکن بدل ساخته است.
۷ این اعتصابات و اعتراضات گرچه اساسا جنبه اقتصادی، معیشتی و رفاهی دارند. اما نظام با امنیتی کردن آن، میتواند زمینه گسترش این اعتراضات به یک رویارویی سیاسی را فراهم سازد.
۸ درپی این انتخابات وشکل گیری اعتصابات اخیر تنها امید به اصلاح نظام جمهوری اسلامی بیش از پیش بی رنگ نشده است بلکه در عین حال گرایش پوپولیستی نوستالژیک تاحدی به عقب رانده شده و اهمیت گفتمان عدالت طلبی وجنبه طبقاتی در اعتراضات بیش از پیش برجسته تر شده است.
۹ مشکلات اقتصادی و رفاهی و در کنار آن مشکلات محیط زیستی که گاه با تبعیضات اتنیکی و نابرابری‌های جنسیتی همپوشی یافته و بر شدت فقر، تنگدستی و حاشیه نشینی در بخش هایی از جامعه افزوده است، نیازبه درهم آمیختن چهار گفتمان را برای فرارفتن از "نه به جمهوری اسلامی" به آینده‌ای پیشرو وترقی خواه افزایش داده است. ۱ درهم آمیختن خواست دمکراسی (و سکولاریسم) با عدالت اجتماعی ۲ رفع مشکلات محیط زیستی، ۳ مبارزه با تبعیضات اتنیکی و دیگراشکال تبعیض ۴ خواست تامین برابری جنسیتی.
۱۰ این اعتراضات و اعتصابات بار دیگر نشان داد راه تحول از درون کشور و تقویت جامعه مدنی ایرانی می‌گذرد. هم از این رو نزدیکی و حمایت هرچه بیشتر جنبش‌های اجتماعی گوناگون از یکدیگر وتلاش برای سراسری کردن این اعتراضات واعتصابات نقش مهمی در گسترش چالش جامعه مدنی ایران علیه نظام تبعیض امیز و ناعادلانه و ضد دمکرتیک و زن ستیز حاکم دارد. گسترش همگرایی و همبستگی با این مبارزات هم در سطح جامعه و هم در میان اپوزیسیون داخل وخارج حلقه اصلی تقویت جامعه مدنی ایران در چالش نظام مسئول نابسامانی‌ها در ایران امروز است.
لینک دو گفتگو با کانال جمهوری ایرانی وتلویزیون کلمه درباره اعتصابات کارگری و معضلات محیط زیستی و چشم انداز گسترش اعتراضات اجتماعی را می‌توان در زیر نگاه کرد.
(تا دقیقه ۴۲)
