در جایی بحث از این بود که چطور مردم ایران، کسی مثل پادشاه فقید را با آن همه فضائل و کمالات بر انداختند و به جای او خمینی نادان را نشاندند.
عده ای به جد معتقدند که مردم ایران در آن دوران دچار روان پریشی حاد بوده اند.
در پاسخ شان گفتم خیر! دچار روان پریشی نبودند و نبودیم. آن زمان چیزی به اسم یوتیوب وجود نداشت که در آن بتوان از وسط سخنرانی های یک ساعته ی شاه و خمینی، تکه های برجسته را بیرون کشید و به مردم نشان داد تا فضائل اولی و رذائل دومی را متوجه شوند.
همین امروز هم چه کسی می نشیند پای صحبت فلان شخصیت سیاسی، تمام اش را گوش می کند و خوب و بد او را با شنیدن ده ها ساعت سخنان او یا خواندن صدها مطلب از او یا در باره ی او تشخیص می دهد.
ما امروز به کمک یوتیوب و همت بچه هایی که وقت می گذارند از میان هزاران ساعت سخنرانی، نکات برجسته و اصلی را بیرون می کشند، پی به دانایی اولی و جهل دومی می بریم.
اخیرا «حافظه ی تاریخی» ویدئویی منتشر کرده که خمینی در آن به پادشاه فقید می خندد، که در آن سال ها می خواهد از انرژی خورشیدی -و به قول خمینی «از چیزِ خورشید»- استفاده کند و به شاه توصیه می کند از این حرف ها نزن که دنیا به تو می خندد!
من روی این صحبت خمینی کمی که فکر کردم که چرا دنیا باید به صحبت پادشاه بخندد، به این نتیجه رسیدم که خمینی دست یافتن به انرژی خورشیدی را امری محال می داند و آن را ناممکن می پندارد. علت آن هم این است که این مرد بی سواد دنیا ندیده و ناآگاه نسبت به علوم جدید، تصور می کند که برای دستیابی به «چیز خورشیدی» باید به خورشید نزدیک شد و مثلا بین خورشید و زمین کابل ی چیزی کشید و اینگونه از «چیز خورشید» استفاده کرد والّا دلیلی ندارد که دنیا بخواهد به سخنان شاه در باره استفاده از انرژی خورشیدی بخندد!
من دیدن این ویدئو را به جناب عبدالکریم سروش توصیه می کنم تا کمی بیشتر با با سواد ترین رهبر ایران از زمان هُوَخشَتَرَه تا کنون آشنا شود!
