حالا که انتخابات تمام شده اما رهبری همان روزهای بعد از اعلام نتایج بررسی صلاحیت‌ها نیز (دیدار 5 خرداد 1400 با نمایندگان مجلس) به نوعی به این مسئله اشاره کرده بودند. آنجا که عدم احراز صلاحیت برخی کاندیداها را به معنای نداشتن صلاحیت آنها ندانستند بلکه گفتند شورای نگهبان در احراز صلاحیت آنها ناتوان بوده است.

همچنین در سخنرانی 14 خرداد نیز بار دیگر در دفاع از حیثیت افرادی برآمدند که عدم احراز صلاحیت آنها زمینه اتهام زنی به آنها را در رسانه‌ها و فضای مجازی فراهم کرده بود. پس صورت مسئله واضح است؛ عده زیادی می‌خواستند رأی بدهند اما گزینه خود را نیافتند ولی آن‌قدر هم نظام و کشورشان را دوست داشتند که نخواستند به بهانه نبود سلیقه آنها در منوی انتخابات، صندوق را کنار بگذارند و به کمپین ویرانی‌طلبان یعنی رأی بی رأی بپیوندند.

از ظهر امروز، ویرانی‌طلب‌های نشسته بر سر سفره بیگانه از این تفسیر صادقانه و همدلانه حسابی دردشان آمده و برای رفع و رجوع کردن آن، سراغ استفتایی از رهبری رفته‌اند که بر اساس آن، اگر رأی سفید موجب تضعیف نظام اسلامی باشد، حرام است. حال آنکه ماجرا واضح‌تر از آن است که از این نمد کلاهی برای ترامپیست‌های یتیم شده و عزاداران نتانیاهو درآید.

در این انتخابات، کمپین قطعی دشمن، رأی بی رأی و تحریم انتخابات و یک مشارکت نهایتاً 20 درصدی بود تا زمینه برای تشدید انواع فشارها و ناآرامی‌ها ایجاد شود. نتیجه چه شد؟ نتیجه این شد که با وجود همه عواملی که می‌توانست مردم را از صندوق رأی ناامید کند، یعنی دولتی که مردم را با عملکردش ناامید کرده، کرونا و ریسک بیماری در صف‌های رأی، و اقدام انتقادبرانگیز شورای نگهبان در بررسی صلاحیت‌ها، باز هم 29 میلیون ایرانی (نزدیک 50 درصد) پای صندوق آمدند و از این 29 میلیون، نزدیک 4 میلیون نفر به شکل متفاوتی به ویرانی‌طلبان که خودشان را با شعار «رأی بی رأی» کشته بودند تودهنی زدند. عصبانیت آنها از این شکل جدید تودهنی خوردن قابل درک است. موجودات ترحم‌برانگیزی هستند!