این پیروزی، اما، باید با درسگیری از تجارب اعتراض‌های دی ماه ٩٦ و آبان ٩٨ استمرار یابد. آنچه شکست آن دو خیزش را باعث شد در یک کلام فقدان سیاست راهبری یا رهبری بود. اما، اعتراض‌های جاری خوزستان از یک لحاظ رفع این نقیصه را تسهیل کرده است. به این معنا که اعتراض‌های جاری رهبران خود را خلق یا کشف خواهد کرد.

از یک طرف رژیم اسلامی با قراردادن سه "قاتل" در رأس قوای سه گانۀ کشور به "خلوص سرکوبگری" دست یافته و از طرف دیگر مردم هم در تلاش خود برای رهایی از این وضع به "خلوص ملی" دست یافته‌اند، به این معنا که دیگر فریب اصلاح طلبان و پوپولیست‌ها را نخواهند خورد. به همین خاطر می بینیم که قیام مردم خوزستان به سرعت به لرستان و حتی دیروز به تهران نیز سرایت کرده و من پیش بینی می‌کنم که برای تبدیل شدن به یک قیام سراسری به سرعت به خراسان و آذربایجان و دیگر مناطق کشور نیز سرایت خواهد کرد.

بنابراین، آقای خامنه‌ای دو راه بیشتر پیش رو ندارد : یا انتقال قدرت از طریق مصالحه یا انتقال قدرت از طریق محاکمه. سرکوب دیگر پاسخ نمی‌دهد، بلکه حتی نتیجۀ معکوس می دهد. زیرا، نه فقط دیگر مردم نمی ترسند، بلکه مردم به یک همبستگی ملی نیز دست یافته‌اند. مهمتر از همه، مردم آماده اند تا در مقابل سرکوب حکومت از حق مشروعِ دفاع از خود استفاده کنند. و به همین خاطر به همۀ نیروهای نظامی و امنیتی کشور اکیداً هشدار می دهم که مردم ما مجاز هستند که در برابر سرکوب از خود دفاع مشروع کنند.

افزون بر این، اعتراض به وضع موجود اکنون دیگر به پیکرۀ نیروهای نظامی و امنیتی کشور نیز سرایت کرده و به همین خاطر شاهد ریزش‌های جدی در درون آنها هستیم. بنابراین، من به این نیروها توصیه می کنم که کاری نکنند که مردم احساس کنند که باید از خود دفاع مشروع کنند، به ویژه اینکه مردم تا سینه مملو از نفرت و خشم نسبت به صاحبان و نمایندگان قدرت هستند که ممکن است در یک وضعیت خلاء سیاسی به انتقامجویی‌های خونین بینجامد. وضعیت کنونی کشور بیلان کار خامنه‌ای و تیم او در قدرت است و اولین شرط حل مسائل و مشکلات این وضع، واگذاری قدرت از سوی خامنه‌ای به مردم است."