مترجم ایرانی سپس افزوده است که هانا آرنت در کتاب "آیشمن در اورشلیم" تصویر جنایتکاری را ترسیم می کند، که قادر به گفتن یک جملۀ ساده و معقول نیست اما، نقشی مرکزی در مرگ میلیون‌ها انسان داشته است و برای خوانندۀ ایرانی این شخصیت خیلی با رهبران تهران به ویژه با ابراهیم رئیسی بیگانه نیست. یعنی : شخصیتی که تمام فعالیت خود را پس از انقلاب اسلامی در قوۀ قضائیه ایران گذارنده و یکی از معماران اعدام هزاران زندانی سیاسی در ایران در سال ١٣٦٧ بوده است.

یک جامعه شناس و استاد دانشگاه تهران نیز که نخواسته نامش فاش شود با تأئید این تشابه افزوده است : وضعیت ایران امروز تجسم همان چیزی است که هانا آرنت در کتاب خود شرح داده است : یعنی آدم‌های مطیعی که به طور مسئولانه برای رژیم کار می‌کنند بی آنکه به نتایج کار خود بیندیشند، در حالی که هر کدام از آنان شخصاً می‌توانند آدم‌های مهربان، فروتن و قابل تحملی باشند و این دقیقاً همان جایی است که شرارت و جنایت زاده می‌شود.

غزل گلشیری در پایان گزارش خود می نویسد که همزمان با آغاز ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی سانسور بی قاعده و قانون در وزارت فرهنگ و ارشاد با شدت همیشگی ادامه دارد و در مواردی به کارگیری الفاظ و اصلاحاتی نظیر "هولوکاست" یا "بدرفتاری با یهودیان" را ممنوع می کند. غزل گلشیری سپس افزوده است : "برغم گفتار رسمی در ایران دربارۀ ضرورت احترام به همۀ ادیان، شماری از مقامات این کشور عمیقاً ضدیهودی هستند."